Martin Pistorus, sam nazwał siebie „Chłopcem duchem”. Przez 12 lat swojego życia, w pełnej świadomości, był unieruchomiony przez swoje sparaliżowane ciało. Choroba zaczęła się nagle w wieku 9 lat, szybko postępowała i zatrzymała mu „prawdziwe” życie na lata. Nie pozwalała mu na kontakt ze światem. Bo jak żyć, kiedy się jest zamkniętym w swoim ciele jak w skorupie. Zdanym na łaskę, bądź nie łaskę innych osób, kiedy nie można nawet zjeść tego, na co ma się ochotę, napić się wtedy, gdy odczuwa się pragnienia, dokonać najprostszego wyboru: czy założyć dziś zieloną, czy niebieską koszulę. Nie miał, przez 12 makabrycznie długich lat, żadnej możliwości wykrzyczeć „JA JESTEM, JA ŻYJĘ”.
„Chłopiec duch” to niesamowita, wstrząsająca, wzruszająca i szokująca historia o wewnętrznej sile chłopca/ mężczyzny, który dzięki determinacji, wierze, nadziei i nade wszystko marzeniom odnajduje klucz do swojego ciała. To historia, która wbiła mnie w fotel. Polecam.
„Zawsze jednak będę wdzięczny mojej wyobraźni, ponieważ dawno temu uznałem ją za mój największy dar: to ona stała się kluczem otwierającym drzwi mojego więzienia i umożliwiającym mi ucieczkę, bramą, przez którą wchodziłem do nowych światów i zdobywałem je-to dzięki niej czułem się wolny”.

Martin Pistorus, sam nazwał siebie „Chłopcem duchem”. Przez 12 lat swojego życia, w pełnej świadomości, był unieruchomiony przez swoje sparaliżowane ciało. Choroba zaczęła się nagle w wieku 9 lat, szybko postępowała i zatrzymała mu „prawdziwe” życie na lata. Nie pozwalała mu na kontakt ze światem. Bo jak żyć, kiedy się jest zamkniętym w swoim ciele jak w skorupie. Zdanym na...