Dostałem tę książkę od Przyjaciółki.
Ot, podarunek.
Zacząłem czytać bez specjalnego entuzjazmu, ale z każdą kolejną stronę powieść coraz bardziej mnie intrygowała.
Aż w końcu książka stała się nieodkładalna.

Stojący przed dramatyczną decyzją mężczyzna spotyka nagle na swojej drodze niezwykłą kobietę - taksówkarza.
Czy to przypadek ?

Powieść momentami wzrusza, momentami rozbraja, czasem zmusza do śmiechu, ale przede wszystkim pobudza do refleksji i zadumy.
Czym jest nasze życie ?
Dokąd idziemy ?
Czego szukamy ?

Czytając list Sary może i łezka zakręcić się w oku.

Niepozorna książeczka a tyle w niej ukrytej mądrości.

Warto, naprawdę warto przeczytać !!

8/10.

Dostałem tę książkę od Przyjaciółki.
Ot, podarunek.
Zacząłem czytać bez specjalnego entuzjazmu, ale z każdą kolejną stronę powieść coraz bardziej mnie intrygowała.
Aż w końcu książka stała się nieodkładalna.

Stojący przed dramatyczną decyzją mężczyzna spotyka nagle na swojej drodze niezwykłą kobietę - taksówkarza.
Czy to przypadek ?

Powieść momentami wzrusza, momentami...

Właśnie przeczytałam i nie wiem co napisać. Piękna. Magiczna. Niełatwa. Wspaniale i szybko się ją czytało. Wzruszyła mnie. Nie zawiodłam się!

Właśnie przeczytałam i nie wiem co napisać. Piękna. Magiczna. Niełatwa. Wspaniale i szybko się ją czytało. Wzruszyła mnie. Nie zawiodłam się!

Barwna, momentami zabawna, pełna zadumy.

A jednak po poznaniu książek Laurenta Gounella nie jest już tak porywająca. Może zbytnie podobieństwo do nich odebrało w jakiś stopniu radość czytania? Ale na pewno chętnie bym obejrzała dobrą ekranizację tej książki.

Barwna, momentami zabawna, pełna zadumy.

A jednak po poznaniu książek Laurenta Gounella nie jest już tak porywająca. Może zbytnie podobieństwo do nich odebrało w jakiś stopniu radość czytania? Ale na pewno chętnie bym obejrzała dobrą ekranizację tej książki.

Nigdy bym nie przypuszczała, że ta przypadkowo kupiona książka pozostawi we mnie taki ślad. Tak wiele wrażeń, a jednocześnie tak trudno dobrać słowa, aby je wyrazić.
"Już nigdy pan nie będzie smutny" to zapis ostatnich 7 dni życia Doktora, który po śmierci ukochanej żony postanowił zakończyć swoje życie. Jego plany komplikuje jednak przedziwne spotkanie. W dniu swojej zaplanowanej śmierci Doktor trafia do taksówki, prowadzonej przez ekscentryczną starszą panią. Kobieta twierdzi, że odziedziczyła po swoich ciotkach niezwykły dar. Próbuje namówić mężczyznę na trzydziestodniowe odroczenie decyzji o samobójstwie. Chce w tym czasie spróbować odwieźć go od ostatecznej decyzji. Koniec końców udaje jej się wynegocjować tydzień.
Przez 7 kolejnych wspólnie spędzonych dni Sara używa różnych metod, aby przywrócić Doktorowi sens istnienia. Często drażniąca, wielokrotnie dotykając bardzo czułych punktów, budzi w mężczyźnie skrajne emocje.
Czy Sara to tylko szalona staruszka, czy rzeczywiście jest obdarzona jakimiś szczególnymi zdolnościami? Jak jej działania wpłyną na decyzję Doktora? Czy uda się jej obudzić w mężczyźnie na nowo wolę istnienia?
Książka do głębi poruszająca. Dotyka najdelikatniejszych warstw ludzkiej egzystencji. Powoduje, że chce się zatrzymać, pochylić nad swoim życiem, zastanowić nad tym, co istotne. Czy warto przywiązywać tak wielką wagę do tego, jak się nazywamy, jak wygląda nasza zewnętrzna powłoka, czy jest sens przywiązywać się do przedmiotów, które wokół siebie gromadzimy...W biegu codzienności przypomina o kruchości, a jednocześnie ogromnej wartości życia. Ukazując jego wartość, pozostawia jednak miejsce na osobistą refleksję i na wyciągnięcie własnych wniosków. Nie narzuca, sugeruje jednak zastanowienie nad sensem naszej egzystencji.
Mnie lektura tej książki rozmiękczyła na wskroś i na pewno długo będzie snuł się w mojej pamięci jej cień.

Nigdy bym nie przypuszczała, że ta przypadkowo kupiona książka pozostawi we mnie taki ślad. Tak wiele wrażeń, a jednocześnie tak trudno dobrać słowa, aby je wyrazić.
"Już nigdy pan nie będzie smutny" to zapis ostatnich 7 dni życia Doktora, który po śmierci ukochanej żony postanowił zakończyć swoje życie. Jego plany komplikuje jednak przedziwne spotkanie. W dniu swojej...

Po części smutna po części wesoła. Zawiera cały worek czarów oraz mądrych zdań, wypowiedzi bohaterów. Warto przeczytać.

Po części smutna po części wesoła. Zawiera cały worek czarów oraz mądrych zdań, wypowiedzi bohaterów. Warto przeczytać.

+/_

+/_

bardzo ciekawa. trzyma w napięciu. nie spodziewałam się takiego zakończenia. przy takiej lekturze człowiek zaczyna myśleć o życiu... o swoim życiu....

bardzo ciekawa. trzyma w napięciu. nie spodziewałam się takiego zakończenia. przy takiej lekturze człowiek zaczyna myśleć o życiu... o swoim życiu....

Historia lekarza, który stracił wraz z odejściem żony radość i chęć do życia. Chce się zabić, bo nie widzi sensu życia. I wtedy poznaje starszą panią. Dumną, elegancką, pozytywnie nastawioną do świata, pełną życia i energii, która postanawia wyzwolić w nim na nowo chęć do bycia tu i teraz. Radości, i przyjemności z życia.
Prosta, bezpretensjonalna. Nieco naiwna,ale w sam raz na poprawę humoru. I przypomnienie sobie co jest w życiu najważniejsze.

Historia lekarza, który stracił wraz z odejściem żony radość i chęć do życia. Chce się zabić, bo nie widzi sensu życia. I wtedy poznaje starszą panią. Dumną, elegancką, pozytywnie nastawioną do świata, pełną życia i energii, która postanawia wyzwolić w nim na nowo chęć do bycia tu i teraz. Radości, i przyjemności z życia.
Prosta, bezpretensjonalna. Nieco naiwna,ale w sam...

Słabe podejście do tematu. Bardzo słaby humor. Natrętne powtórzenia. Przewidywalna do bólu. Oklepane przesłanie. Przeczytana do końca tylko dlatego, że jest mi wybitnie trudno odkładać raz zaczętą lekturę. Bardzo nie polecam.

Słabe podejście do tematu. Bardzo słaby humor. Natrętne powtórzenia. Przewidywalna do bólu. Oklepane przesłanie. Przeczytana do końca tylko dlatego, że jest mi wybitnie trudno odkładać raz zaczętą lekturę. Bardzo nie polecam.

Psychologiczna, a nie medyczna.

Bardzo polubiłam się z bohaterem "Pacjentki z sali nr 7", był śmieszny, mądry, tryskał inteligentnym sarkazmem, kochał medycynę - ideał faceta. Czytając tę książkę czułam się jakbym była w środku szpitalnego rozgardiaszu, Baptiste porwał mnie całą i niewiarygodnie mi się to podobało. Z niecierpliwością czekałam na ponowne spotkanie z tym cudownym człowiekiem. W końcu przyszedł na nie czas i... zawiodłam się!

Nasz bohater ma depresję, zmarła mu żona, nie chce być lekarzem, w ogóle nie chce "być", chce umrzeć. Spotyka ciekawą postać - straszą kobietę z którą zawiera pewien układ...

Nie będę tu streszczać całej powieści, chcę tylko zaznaczyć, że akcja książki (cóż za strata) nie toczy się już na szpitalnych korytarzach. Problemem tej powieści nie jest zdrowie fizyczne tylko psychiczne. Pragnęłam się doszukać tu odrobiny medycyny, choćby jednego ciekawego przypadku - nie doczekałam się. Nie jest to słaba powieść, uczy, niesie w sobie konkretną treść, lecz (o zgrozo) nie jest to taka treść jakiej oczekiwałam po pierwszej części. Szkoda, wielka szkoda.

Psychologiczna, a nie medyczna.

Bardzo polubiłam się z bohaterem "Pacjentki z sali nr 7", był śmieszny, mądry, tryskał inteligentnym sarkazmem, kochał medycynę - ideał faceta. Czytając tę książkę czułam się jakbym była w środku szpitalnego rozgardiaszu, Baptiste porwał mnie całą i niewiarygodnie mi się to podobało. Z niecierpliwością czekałam na ponowne spotkanie z tym...