Czytając opis książki spodziewałam się czegoś, co wysadzi mnie z butów i porwie wgłąb wyobraźni. Opowiadań nie mieszczących się w głowie i tak dalej... Niestety po przeczytaniu zostało mi w głowie tylko kilka ciekawych motywów i rozczarowanie. Mimo że w każdym opowiadaniu jest czynnik, który powinien szokować, obrzydzać lub wywoływać inne, ambiwalentne uczucia, reszta pozostaje jedynie płaszczykiem fabularnym, który nie dał mi tego, czego oczekiwałam. Brakło mi tu finezji, obrazowości i lepszych opisów emocjonalno-psychologicznych. Za to duży plus za sam zamysł i ciekawe pomysły, z których można było zrobić coś naprawdę intrygującego.

Czytając opis książki spodziewałam się czegoś, co wysadzi mnie z butów i porwie wgłąb wyobraźni. Opowiadań nie mieszczących się w głowie i tak dalej... Niestety po przeczytaniu zostało mi w głowie tylko kilka ciekawych motywów i rozczarowanie. Mimo że w każdym opowiadaniu jest czynnik, który powinien szokować, obrzydzać lub wywoływać inne, ambiwalentne uczucia, reszta...

Zbiór opowiadań jak najbardziej warty przeczytania. Mając już pewne doświadczenie we współpracy z Bartkiem znałem jego styl i moje oczekiwania został spełnione, nie zawiodłem się.
Poszczególne opowiadania różnią się od siebie klimatem, co uważam za zaletę, gdyż od stylu gore przechodzimy w tajemnice i niedopowiedzenie, co się przeplata pomiędzy poszczególnymi historiami, a także w trakcie niektórych z nich, daje to moment na odsapnięcie od brutalności, rozbudza wyobraźnię, pobudza do przemyśleń w stylu "co by było, gdyby" lub "co mogło być potem".
Jest też oczywiście kilka mniejszych mankamentów, które mogą wynikać z tego, co opisałem powyżej. Niektóre wątki proszą się o ich dokładniejsze rozwinięcie, a z samej historii można by wycisnąć więcej, pozostaje czasem niedosyt. Mimo, że wspomniane już wcześniej niedopowiedzenia grają tu dużą rolę, to chciało by się, aby opisana została choćby jeszcze jedna minuta wydarzeń. W pewnym momencie miałem wrażenie, że historia została po prostu ciut za wcześnie przerwana, aczkolwiek im dalej w książce jesteśmy, tym rzadziej takie wrażenie się pojawia.
Mimo wszystko plusy przeważają minusy, mógłbym wręcz rzec, że "są plusy dodatnie i plusy ujemne" (; Dla miłośników klimatu pozycja jak najbardziej warta zakupu, coś dla siebie znajdzie tu zarówno osoba szukająca krwi i przemocy, jak i ktoś, kto bardziej ceni sobie suspens i tajemnicę. We wszystkich opowiadaniach znajdziemy jeden wspólny element: każdy z nas ma własne demony, które tylko czekają na odpowiednią chwilę, by nami zawładnąć. Niekiedy te demony są prawdziwe i namacalne, a innym razem jedynie metaforyczne, mroczną częścią nas samych.
Jak na debiut wydawniczy - pozycja mocna i godna uwagi. Zapraszam i polecam, Fiotr Prączewski.

Zbiór opowiadań jak najbardziej warty przeczytania. Mając już pewne doświadczenie we współpracy z Bartkiem znałem jego styl i moje oczekiwania został spełnione, nie zawiodłem się.
Poszczególne opowiadania różnią się od siebie klimatem, co uważam za zaletę, gdyż od stylu gore przechodzimy w tajemnice i niedopowiedzenie, co się przeplata pomiędzy poszczególnymi historiami, a...

www.ujrzecslowa.pl

Każdy z nas posiada inne zwoje mózgu, a co za tym idzie, nie ma chyba możliwości, by pojawiły się na świecie dwie takie same wyobraźnie. To jest właśnie magiczne, ponieważ jeżeli Autor bądź autorka korzysta z niej garściami, to nie ma sposobności, by nie zachwyciła ona swoich czytelników. Tym razem jednak, Pan Bartosz zaskoczył mnie przeogromnie, ponieważ wreszcie nasyciłam się gore.

Jak zwykle znów wam napiszę, że zbiór opowiadań, zawsze rządzi się swoimi prawami, bo nie każde opowiadanie musi być na wagę złota. Tym razem jednak, w mojej ocenie oczywiście, każda treść jest na swój sposób ciekawa i niezwykle miło było mi się w nie zagłębiać, tylko nie zapominajcie: musicie lubić obrzydliwe tematy. Sądzę, że niezbyt wielu jest czytelników, których nic nie obrzydza, a w dodatku takie tematy ich w jakiś sposób kręcą. Nie chcę mówić i nawet tak nie myślę, że o jakie genialne pomysły, bo przecież na co dzień nie myślę o wyrywaniu czyichś genitaliów. Tak, tak, przygotujcie się na ogromną dawkę krwi, flaków, zboczonych dewiacji. Niech okładka was nie zmyli.

Osiem opowiadań, składa się na tę antologię. Z jednej strony są bardzo rozbieżne tematycznie, ale jednocześnie mają w czytelniku wzbudzić wiele emocji. Mnie wiele nie zaskakuje w życiu. Żaden autor nie napisze rzeczy tak obrzydliwej, bym poczuła się urażona. Jednak Pan Bartosz dał mi taką dawkę horroru, grozy i dozy obrzydliwości, że czuję się spełniona. Jeżeli pierwsze opowiadanie będzie dla was zbyt obcesowe, to nie macie czego szukać w dalszej części.

Nie ma możliwości, byście w tych tekstach dostrzegli pewną schematyczność. Drugs love story, wchodzi w tematy dewiacji seksualnych. Cyrk straceńców ukazuje oblicze ludzkiego obłędu. Bies namiętności i Dobra zła wena jest odrobinę inna od pozostałych opowiadań, jednak są lekkie, ale jednocześnie intrygujące. Błękitne oczy są moim faworytem, ten tekst ukazuje nam grozę w czystej postaci i nieobliczalność człowieka. Utopiny to opowiadanie z pogranicza Archiwum X. Natomiast Stay High opowiada o obłędzie, gdzie rzeczywistość miesza się postrzępioną wyobraźnią. No i ostatnie opowiadanie Elektro, nawiązuje do tortur. Jedynie Bies namiętności i Dobra zła wena, niezbyt przypadły mi do gustu, jednak bardzo przyjemnie się je czytało.

To naprawdę pozycja dla ludzi o mocnym nerwach, którzy nie posiadają żadnego tematu tabu. Czytając te opowiadania czułam się zbrukana, ale jednocześnie chciałam wiedzieć co zdarzy się na kolejnej stronie. Życzę Autorowi jak najlepiej, bo tej trzeciej strony wyobraźni, którą ukazuje nam czytelnikom, możemy mu tylko pozazdrościć i nie mogę się doczekać, aż przeczytam kolejne teksty Autora.

www.ujrzecslowa.pl

Każdy z nas posiada inne zwoje mózgu, a co za tym idzie, nie ma chyba możliwości, by pojawiły się na świecie dwie takie same wyobraźnie. To jest właśnie magiczne, ponieważ jeżeli Autor bądź autorka korzysta z niej garściami, to nie ma sposobności, by nie zachwyciła ona swoich czytelników. Tym razem jednak, Pan Bartosz zaskoczył mnie przeogromnie,...