On, Ridge, gra na gitarze tak, że porusza każdego. Ale jego utworom brakuje jednego: tekstów. Gdy zauważa dziewczynę z sąsiedztwa śpiewającą do jego muzyki, postanawia ją bliżej poznać.

Ona, Sydney, ma poukładane życie: studiuje, pracuje, jest w stabilnym związku. Wszystko to rozpada się na kawałki w ciągu kilku godzin.
Wkrótce tych dwoje odkryje, że razem mogą stworzyć coś wyjątkowego...

,,Hey, heart. Are you listening? You and I are officially at war."

,,Maybe Someday” jest moim pierwszym spotkaniem z twórczością Pani Hoover. Szczerze mówiąc jakoś nie przepadam za sięganiem po książki , o których jest głośno , gdyż wtedy tracą one całą swoją magię i stają się w moich oczach przereklamowane. Jednak pewna osoba, której zdanie cenię sobie bardzo , długo nakłaniała mnie żebym sięgnęła po tę pozycję. W końcu się poddałam i stwierdziłam : czemu nie?

Miałam lekkie obawy i opory przed tą książką, gdyż została mi troszeczkę zaspojlerowana .Zaaferowane jedenastolatki w księgarni ,a w ich rękach książka , którą zamierzasz czytać , nie były dobrym połączeniem.

,,Kiedy rozum mówi może kiedyś, a serce krzyczy właśnie teraz!"

Sydnej i Ridger są bardzo miłymi , pogodnymi osobami ,po prostu idealnymi kandydatami na przyjaciół na całe życie. Postacie wszystkie bez wyjątku są świetnie wykreowane i posiadają złożone osobowości , po prostu nie sposób ich nie pokochać.

Po paru kartkach miałam wrażenie jakby ze środka tej powieści wyleciała strzała Amora i ugodziła mnie prosto w serce i sprawiła ,że straciłam dla niej głowę, a wszelkie wątpliwości i uprzedzenia poszły precz. Historia jest bardzo realistyczna , co sprawia ,że odnosi się wrażenie ,że mogłaby się wydarzyć w rzeczywistości i przytrafić każdemu z nas. Akcja rozwija się powoli , ale to nie wywołuje u czytelnika irytacji, a tylko dodaje książce uroku. Ponadto możemy spokojnie obserwować wszelkie rodzące się uczucia , a co najważniejsze- dzięki temu ani razu nie zgubiłam się w historii. Dawno już nie miałam okazji zetknąć się z trójkątem miłosnym , w którym były dwie dziewczyny i jeden chłopak. Było to w pewien sposób miłe zaskoczenie.

Okładka książki Maybe Someday Muszę Wam powiedzieć ,że w końcu odkryłam , w czym tkwi fenomen twórczości Colleen Hoover , o którym się tyle nasłuchałam. Ale nic z tego Kochani , nie zamierzam go zdradzić, gdyż nie chcę pozbawiać Was magii , jaką jest samodzielne jego odkrywanie.

Muzyka dodaje wiele uroku tej książce, bez niej byłaby uboższa. Okładka nie za bardzo przypadła mi go gustu , zdecydowanie wolę oryginalną. Dużym plusem jest to ,że na końcu powieści znajdziemy dodatek w postaci słów przetłumaczonych piosenek.

,,Maybe Someday” to gwarancja ostrej jazdy bez trzymania z towarzyszącym płaczem na końcu nosa, a na końcu drogi gwarantowanym kacem książkowym. Powieść tę się zarazem kocha i nienawidzi. Po prostu załóżcie słuchawki, weźcie ją do ręki i dajcie się porwać urzekającej i chwytającej za serce historii.

Recenzja również na blogu :http://lowczyni-ksiazek.blogspot.com/

On, Ridge, gra na gitarze tak, że porusza każdego. Ale jego utworom brakuje jednego: tekstów. Gdy zauważa dziewczynę z sąsiedztwa śpiewającą do jego muzyki, postanawia ją bliżej poznać.

Ona, Sydney, ma poukładane życie: studiuje, pracuje, jest w stabilnym związku. Wszystko to rozpada się na kawałki w ciągu kilku godzin.
Wkrótce tych dwoje odkryje, że razem mogą stworzyć...