Dziewczyna z porcelany to jedna z pięciu książek Agnieszki Olejnik. Została wydana przez wydawnictwo Czwarta Strona w 2015 roku. Autorka kryminału i książek dla dzieci postanowiła napisać coś z pogranicza romansu i literatury obyczajowej.

To moje pierwsze spotkanie z twórczością tej autorki. Nigdy wcześniej nie słyszałam o jakimkolwiek utworze pani Olejnik, a po Dziewczynę z porcelany sięgnęłam zupełnie przypadkowo. Nie miałam pojęcia, czego mogę się spodziewać po tej historii.

Michał studiuje informatykę, pracuje jako grafik komputerowy, model i fotograf. Ma dziewczynę o imieniu Paula, wiedzie spokojne, beztroskie życie, bez większych zobowiązań. Do czasu. W jednej chwili spadają na niego wszystkie obowiązki: prowadzenie domu i opieka nad młodszym bratem, z którym do tej pory nie miał zbyt dużego kontaktu. Może jedynie liczyć na pomoc sąsiadki — Zuzanny, która uczy języka rosyjskiego w pobliskiej szkole. Pytanie tylko, czy Michał poradzi sobie ze studiami, pracą, bratem i miłosnymi zawirowaniami? Czy uda mu się przełamać niechęć do Tomka i zastąpić w jakimś stopniu rodziców? Jaką rolę odegra w jego życiu nauczycielka?

W książce mamy do czynienia z trzema głównymi wątkami. Jednym z nich jest opieka Michała nad małym Tomkiem i zacieśnianie więzi między rodzeństwem. Malec jest niezwykle uroczym, ale i mądrym chłopcem. Rozczuliłby każdego czytelnika. Na drugi, ale równie ważny plan, wysunęły się relacje Zuzanny i Michała, które z każdą kolejną stroną stawały się coraz bardziej skomplikowane. Z każdej sytuacji da się znaleźć jakieś wyjście i podobnie było w tym przypadku, trzeba tylko tego chcieć. Nie jest to jednak opowieść, gdzie wszystko jest usłane różami. Trzeci wątek dotyczy samej postaci Michała, która okazuje się być bardziej złożona niż na początku się to wydaje. Jest bohaterem, w którym dokonuje się przemiana. Przez całą książkę możemy obserwować zachodzące zmiany w zachowaniu młodego mężczyzny.

Sami bohaterowie wykreowani przez Agnieszkę Olejnik są niezwykle interesujący. Żadne z nich nie jest idealną postacią, mają wady i zalety, a to jest bardzo cenione w książkach, ponieważ od żadnego z bohaterów nie wieje nudą, zawsze potrafią czymś zaskoczyć czytelnika i sprawić, że utwór staje się przyjemniejszy do czytania. Autorka nie przesadziła również z kreacją poszczególnych bohaterów w drugą stronę: nikt nie jest męczennikiem, nikt nie jest ofiarą. To ludzie z krwi i kości.

Podobno miłość uskrzydla, jednak nie w tym przypadku. Miłość, którą pokazała nam autorka, jest uczuciem niezwykle trudnym, a przede wszystkim obcym dla głównego bohatera. Przebojowy jak dotąd mężczyzna, musi sam sobie odpowiedzieć na jedno z ważniejszych pytań: czy warto walczyć o coś, co nie powinno mieć racji bytu?

Dziewczyna z porcelany to opowieść o wybaczaniu bliskim, ale także o pogodzeniu się z własnym losem, akceptacją swoich wad i pokochaniu na nowo. To także utwór, w którym widać dokładnie, jak ważne są relacje między bliskimi. Tajemnice z przeszłości nie są niczym dobrym, ale nie do końca można je uznać za coś złego. Autorka napisała książkę, którą chce się czytać, czytać i czytać.

// 97books.blogspot.com/

Dziewczyna z porcelany to jedna z pięciu książek Agnieszki Olejnik. Została wydana przez wydawnictwo Czwarta Strona w 2015 roku. Autorka kryminału i książek dla dzieci postanowiła napisać coś z pogranicza romansu i literatury obyczajowej.

To moje pierwsze spotkanie z twórczością tej autorki. Nigdy wcześniej nie słyszałam o jakimkolwiek utworze pani Olejnik, a po Dziewczynę...