Już po raz czwarty nie zawiodłem się na prozie Hansa Fallady. Na kartach ,,Człowieka z aspiracjami'' autor wspaniale odmalował chorobliwe wręcz ambicje młodego człowieka, któremu nie zostało nic oprócz nich. Czy realizacja tych ambicji, wziąwszy pod uwagę młodzieńczy idealizm, naiwność i dobroduszność okaże się prosta? Jak wpłyną na nią osobowość i postępowanie Karola Siebrechta, a jak niełatwa historia Niemiec, stanowiąca nie tylko tło ale i podskórną część fabuły utworu? Ilu ludzi spotka na swojej drodze Siebrecht, ilu sobie zyska, ilu, mimo iż tego nie chce - straci, i co zostanie z jego tytułowych ,,aspiracji''...? Powieść opisuje to z epickim rozmachem, autor wnikliwie kreśli psychologiczne portrety wszystkich postaci, a zwłaszcza Karola Siebrechta, który chciał zmienić świat, tymczasem to raczej świat zmienił jego. Gorzka to lektura, podobnie jak cała twórczość niemieckiego pisarza. Czyta się ją jednak szybko i z pasją, bowiem autor posiadał wręcz fenomenalną umiejętność budowania narracji. U Fallady nie ma miejsca na przypadek, jakieś nagłe porywy natchnienia, książka sprawia wrażenie dokładnie rozplanowanej co do każdej kropki i przecinka nim jeszcze autor zasiadł do jej pisania. Oprócz psychologicznej przenikliwości i po prostu, ciekawej historii, wspomniana dyscyplina Fallady stawia jego dorobek pisarski na najwyższym poziomie.

Już po raz czwarty nie zawiodłem się na prozie Hansa Fallady. Na kartach ,,Człowieka z aspiracjami'' autor wspaniale odmalował chorobliwe wręcz ambicje młodego człowieka, któremu nie zostało nic oprócz nich. Czy realizacja tych ambicji, wziąwszy pod uwagę młodzieńczy idealizm, naiwność i dobroduszność okaże się prosta? Jak wpłyną na nią osobowość i postępowanie Karola...