Co napisał(-a) Ernst Wiechert?

Zobacz ostatnio wydane książki autora: Dzieci Jerominów Moje życie, moje czasy Proste życie Las umarłych Lasy i ludzie : młodość

Szukasz cytatów z książek Ernst Wiechert?

Cytaty z książek autora Ernst Wiechert

Ernst Wiechert

Źródło: http://commons.wikimedia.org/wiki/File:ErnstWiechert.jpg

7,1/10

Pisze książki: literatura piękna, biografia, autobiografia, pamiętnik, literatura dziecięca

Urodzony: 18.05.1887Zmarły: 24.08.1950

Pisarz niemiecki, który znaczącą część swojej twórczości poświęcił Mazurom. Jego ojciec był leśniczym i pisarz przyszedł na świat w leśniczówce.
W Królewcu, w latach 1905-1911 studiował na tamtejszym uniwersytecie przyrodoznawstwo, filozofię, filologię angielską i niemiecką. Po studiach podjął pracę jako nauczyciel gimnazjalny. Po wybuchu I wojny światowej zgłosił się jako ochotnik do wojska, walczył pod Verdun i dosłużył się stopnia oficerskiego. Po wojnie nadal pracował jako nauczyciel, a w roku 1930 przeniósł się do Berlina. Po dojściu do władzy nazistów zrezygnował z pracy w szkolnictwie, przeniósł się do Ambach koło jeziora Starnberger See w Bawarii i żył od tej pory z pisarstwa. Ze względu na krytyczną postawę wobec władz nazistowskich,w 1938 trafił do obozu koncentracyjnego Buchenwald. Wstrząsającą relację stamtąd spisał przed wybuchem wojny i zakopał w ogrodzie – ukazała się drukiem dopiero w 1945 roku. Atakowany za „obrazę” narodu niemieckiego we wspomnieniach z Buchenwaldu oraz rozczarowany powierzchowną denazyfikacją pisarz wyemigrował w roku 1948 do Szwajcarii. Ernst Wiechert należał do najpoczytniejszych pisarzy niemieckich lat trzydziestych XX wieku.

Wszystkie
Książki
Czasopisma

Sortuj od:

2023

Dzieci Jerominów

Ernst Wiechert

8,7 z 82 ocen

418 czytelników 23 opinie

2023

Dodaj na półkę

2016

Moje życie, moje czasy

Ernst Wiechert

9,0 z 1 ocen

19 czytelników 0 opinii

2016

Dodaj na półkę

2001

Proste życie

Ernst Wiechert

7,4 z 27 ocen

115 czytelników 3 opinie

2001

Dodaj na półkę

1988

Las umarłych

Ernst Wiechert

7,2 z 22 ocen

64 czytelników 5 opinii

1988

Dodaj na półkę

1984

Lasy i ludzie : młodość

Ernst Wiechert

7,5 z 21 ocen

64 czytelników 5 opinii

1984

Dodaj na półkę

1983

Baśnie

Ernst Wiechert

8,1 z 24 ocen

68 czytelników 7 opinii

1983

Dodaj na półkę

1977

Pani majorowa

Ernst Wiechert

6,9 z 15 ocen

37 czytelników 2 opinie

1977

Dodaj na półkę

1962

Bajki

Ernst Wiechert, Jan Drda

6,0 z 4 ocen

16 czytelników 0 opinii

1962

Dodaj na półkę

1959

Mała pasja

Ernst Wiechert

4,0 z 3 ocen

6 czytelników 0 opinii

1959

Dodaj na półkę

1958

Missa sine nomine

Ernst Wiechert

5,8 z 5 ocen

15 czytelników 1 opinia

1958

Dodaj na półkę

Popularne cytaty autora

Cytat dnia

Mazury są tym wszystkim, są jednakże czymś więcej. Są lasy, które uszczęśliwiają nas jak jasny uśmiech braterskiej ziemi, są lasy, które nap...

Mazury są tym wszystkim, są jednakże czymś więcej. Są lasy, które uszczęśliwiają nas jak jasny uśmiech braterskiej ziemi, są lasy, które napadają na nas niewypowiedzianym smutkiem niczym na wytęsknioną ofiarę. Wchodzisz w nie jak do obcego miasta, myśląc, że opuścisz je przez drugą bramę. Jednak czyniąc pierwszy krok, już wiesz, że tej bramy nie ma, że one nie będą może miały końca niczym las czarowników i że nigdy nie wyjdziesz z nich taki sam na ludzkie drogi. Zatrują twoją krew ciemnym smutkiem pokoju zmarłych. Stajesz i wsłuchujesz się w nie i nie wiesz już, jak masz się uśmiechać po tym ciężkim i milczącym oddechu.

Ernst Wiechert, Lasy i ludzie : młodość

2 osoby to lubią

Pochodzę z dużego miasta, z wielu miast. Przeczytałem, było wielu ludzi wokół mnie, pochwała, nagana, pytania, losy. Właśnie przespałem noc ...
Pochodzę z dużego miasta, z wielu miast. Przeczytałem, było wielu ludzi wokół mnie, pochwała, nagana, pytania, losy. Właśnie przespałem noc w ojczyźnie, w małym domku nad Krutynią. Na małym cmentarzu za ogrodzeniem spali moi dziadkowie, a przede mną leżało zakole rzeki, a za nią rozciągały się bezkresne lasy. Wszystko było szare i zimowe i cicho jak makiem zasiał. I widziałem tylko, że było tylko jedno prawo, po tym jak wszedłem i poszedłem dalej, i zadrżałem trochę przed wielkością i melancholią tego prawa.
Ernst Wiechert , Lasy i ludzie : młodość
2 osoby to lubią
Chmury za chmurami, wschodzące nad widnokręgiem, patrzące płowymi brzegami na Sowiróg i na ziemię. Ani gradu, ani grzmotu, ani deszczu, tylk...
Chmury za chmurami, wschodzące nad widnokręgiem, patrzące płowymi brzegami na Sowiróg i na ziemię. Ani gradu, ani grzmotu, ani deszczu, tylko milcząca ściana obrzeżona słońcem. Zboże rosło, jagody dojrzewały, ale w niedzielę ludzie z Sowirogu w zamyśleniu przesypywali kłosy w ręku i spoglądali z piaszczystych pagórków na szare dachy, nad którymi unosił się dym z kominów. Już raz tak było, pamiętali dobrze. Czyżby znowu, i ile razy jeszcze? Dlaczego Bóg oddał los w ręce ludzi, w ręce niewielu ludzi? Dlaczego nie w ręce pastora lub lekarza, którzy wiedzą, co to śmierć, a jeszcze więcej, co to życie? Dzwony obwieszczały wieczór, a oni zdejmowali czapki i słuchali, aż przebrzmiał ostatni ton. Na wschodzie niebo pociemniało nad lasami, tam znowu ogień się rozpali. Wiedzieli już o tym.
Ernst Wiechert , Dzieci Jerominów
2 osoby to lubią

Zobacz więcej cytatów

Najnowsze opinie o książkach autora

Las umarłych Ernst Wiechert

Bartosz

ocenił(a) na 83 tyg. temu

Świadectw o tym co działo się w obozach koncentracyjnych systemów totalitarnych - tak nazistowskich jak i komunistycznych jest sporo, niektóre z nich należą do wybitnych osiągnięć literatury. Ta niewielka książka, będąca efektem pobytu autora w Buchenwaldzie, przez kilka miesięcy na przełomie 1938 i 1939 roku, jest jednak wyjątkowa. Autor to Niemiec, popularny i ceniony w latach 20 i 30 pisarz pochodzący z Prus Wschodnich. Jego nieprzychylna nowej, hitlerowskiej władzy postawa skończyła się dla niego zamknięciem w miejscu, do którego w tym czasie trafiali nieprawomyślni obywatele III Rzeszy. Byli wśród nich komuniści, socjaliści, antyhitlerowcy, ale także Żydzi, homoseksualiści, niepełnosprawni umysłowo... i wreszcie zwykli przestępcy. W Polsce nie znamy tego etapu terroru, skierowanego przeciw własnym obywatelom. Naturalnie sytuujemy wszystkich Niemców tego czasu po stronie nazistów. Dlatego ta relacja jest unikalna, pokazuje system nazistowski w momencie narodzin, jeszcze przed wojną. Oglądamy go z pozycji rozgoryczonego kierunkiem jaki obrał jego własny kraj intelektualisty: osoby o wysokiej pozycji społecznej, upokarzanego i niszczonego (bezskutecznie) przez wyniesionych z dołów społecznych apologetów nowej władzy i zwykłych karierowiczów. Interesujące i napisane pięknym, literackim językiem, nawet jeśli chwilami nieco zadufane w swojej wierze w hart prawego, intelektualnego ducha.

Przeczytaj

Dzieci Jerominów Ernst Wiechert

Jeanne

ocenił(a) na 102 tyg. temu

Proza wielowymiarowa, o rzadko spotykanej głębi przekazu. “Nawet mała wioska to kawałek gospodarstwa Bożego.” Po skończeniu studiów medycznych w Królewcu, stolicy prowincji Prusy Wschodnie, najmłodszy syn rodziny Jerominów: Jons wraca do rodzinnej wsi Sowiróg / Sowi Zakątek, by nieść pomoc i leczyć ludzi wśród których się wychował. Opowieść o głębokiej więzi łączącej syna z ojcem, dziadkiem i ziemią oraz ojcu wierzącym w swego syna równie mocno, jak w Boga, wartościach przejętych od przodków i prawdzie znaczącej więcej, niż piękno i pobożność. Wielowątkowa saga rodzinna o mieszkańcach Sowiego Zakątka, tych żywych i tych umarłych, ubogich i zatroskanych, starających się kierować w życiu biblijnymi zasadami, życiu wypełnionym pracą, czasie biegnącym nieubłaganie i niepostrzeżenie. Trzecie polskie wydanie powieści urodzonego na Mazurach w leśniczówce Piersławek Ernsta Wiecherta / 1887-1950 / pisarza niemieckiego, wydanie z roku 2023 w jednym tomie, poświęcone pamięci tłumaczy: Tadeusza Ostojskiego i Jerzego Ptaszyńskiego. Mała ojczyzna, wielka sprawa, bardzo polecam : )

Przeczytaj