"Shards Of Hope" nie dorównał może "Heart Of Obsidian" (nr 12), ale jest bez wątpienia lepszy od "Shield Of Winter" (nr 13). Tyle się działo, tyle było poruszających scen, a jednocześnie nie miałam wrażenia, by autorka się spieszyła :) Tym razem proporcje pomiędzy wątkiem romantycznym, czasem spędzonym wspólnie przez głównych bohaterów a innymi wydarzeniami były lepiej dobrane. Na pewno pomógł fakt, że przez znaczną część książki Aden i Zaira pozostawali odseparowani od świata, a dodatkowo - obydwoje znali się od dziecka. Ich relacja wydawała się bardziej wiarygodna. Główni bohaterowie odbiegali od schematu powtarzającego się w tej serii - tym razem to ON był tym bardziej pozytywnym, dobrym i szlachetnym, a ONA - nieprzewidywalna, niestabilna i brutalna. Akcja skupiała się na Oddziale Strzał, na przeszłości oraz zmianach, jakie przeprowadzał w Oddziale Aden. Wiele wzruszających scen z udziałem dzieci. A do tego zupełnie nowy wątek wiodący - po pokonaniu Czystych Psi, Upadku Ciszy i przebudzeniu empatów przyszła pora na coś nowego. Och, dlaczego na kolejny tom trzeba będzie czekać znów rok??

Cała opinia: http://nanikowy.blogspot.com/2015/06/recenzja-shards-of-hope-nalini-singh.html

"Shards Of Hope" nie dorównał może "Heart Of Obsidian" (nr 12), ale jest bez wątpienia lepszy od "Shield Of Winter" (nr 13). Tyle się działo, tyle było poruszających scen, a jednocześnie nie miałam wrażenia, by autorka się spieszyła :) Tym razem proporcje pomiędzy wątkiem romantycznym, czasem spędzonym wspólnie przez głównych bohaterów a innymi wydarzeniami były lepiej...