Dwór Cierni i Róż okazał się ciekawą wersją legendy o Pięknej i Bestii. Wciągnęło mnie, nie ukrywam. Podobał mi się pomysł na świat oraz polubiłam bohaterów (w większości). Dodatkowo, po całkiem miłym doświadczeniu serii Szklany Tron, czułam się naprawdę dobrze wracając do autorki.

Niestety odniosłam wrażenie, że autorka zrezygnowała z tego, co najbardziej przyciągało w początkowych tomach poprzedniej serii — ciekawej b0ohaterki. Feyra jest po prostu nijaka, po lekturze mogę powiedzieć, że była dość miłą osobą i lojalną. Ale w zasadzie... nic więcej, gdyż nawet jej pasja wydaje się sprawą przeszłości. Nie związałam się z nią w żaden sposób, a szkoda. W porównaniu do Caeleny czy choćby Lysandry z serii Szklany Tron, bohaterka Dworu wypada wyjątkowo blado.
Próby, którym stawiała czoło, były dość ciekawe i podobała mi się zawiłość całej klątwy ciążącej na Tamlinie. Amarantha również wypadła całkiem przekonująco w roli antagonistki, choć zabrakło mi realnych pokazów siły z jej strony. Odniosłam wrażenie, że była groźna "bo tak", można było wycisnąć z tego więcej. Podobnie z postaci Tamlina, który mimo obecności przez większość historii, wydaje się równie blady i nijaki jak Feyra i blednie w obecności nawet Luciena. W porównaniu z Rhysandem... cóż, nawet gdyby internet nie zapoilerował mi tego fragmentu książki, po samym rozbudowaniu postaci domyśliłabym się bez trudu kolejnych zawiłości w relacji Tamlina i Feyry.

Jestem ciekawa dalszych losów Prythianu oraz tego, jak rozwinie się historia rodziny Feyry. Po tym, ile wysiłku włożono w postać Nesty, byłabym zdumiona, gdyby nie powróciła w kolejnych tomach.
Ogólnie bawiłam się dobrze, jest to przyjemne romantasy bez większych "potworków", choć czasem naiwność bohaterki wywoływała uśmieszek, prawdopodobnie niezamierzony.

Dwór Cierni i Róż okazał się ciekawą wersją legendy o Pięknej i Bestii. Wciągnęło mnie, nie ukrywam. Podobał mi się pomysł na świat oraz polubiłam bohaterów (w większości). Dodatkowo, po całkiem miłym doświadczeniu serii Szklany Tron, czułam się naprawdę dobrze wracając do autorki.

Niestety odniosłam wrażenie, że autorka zrezygnowała z tego, co najbardziej przyciągało w...

Czytając ponownie ACOTAR, tym razem w oryginale, doszłam do wniosku, że faktycznie niewiele książek romantasy jest w stanie dorównać tej serii. Mimo, że znam tę historię, to kolejny raz absolutnie mnie pochłonęła. Drugie czytanie książki pozwala na dodatkową analizę zachowań bohaterów, na zauważnie kwestii, które wcześniej uznało się za nieistotne, a miały wpływ na historię, czy też na znajdywanie ukrytych wcześniej powiązań. To naprawdę przynosi radość i jest trochę jak ponowne analizowanie trudnej zagadki. Absolutnie świetnie spędzony czas i nikt mi nie wmówi, że nie ma sensu drugi raz czytać tej samej książki, tak samo jak oglądać kolejny raz ulubionego filmu. Dla mnie to są bardzo podobne doświadczenia, przy czym książka to dłuższa zabawa 😉

Co do samej książki, to po drugim przejściu przez tę historię nadal nie mam się do czego przyczepić. Wordlbuilding jest fantastyczny, postaci świetnie wykreowane, akcja toczy się w dobrym tempie, czyta się to fantastycznie. Choć niektórzy zwracają uwagę na to, że w kolejnych tomach akcja jest nieco szybsza, to wedłg mnie pierwsza część dobrze wprowadza czytelnika w ten świat. Czasem zalanie taką ilością informacji i dodatkowe narzucenie szybkiego tempa sprawia, że można się zagubić. Natomiast według mnie, w tej serii zostało to wyważone idealnie.

Podsumowując: kolejne czytanie i znów ugrzęzłam w tym świecie. Chyba żdna inna seria tego ze mną nie robi (poza Szklanym Tronem, wiadomo). Daję 9/10, bo wiem, że kolejna część jest lepsza 😉

Czytając ponownie ACOTAR, tym razem w oryginale, doszłam do wniosku, że faktycznie niewiele książek romantasy jest w stanie dorównać tej serii. Mimo, że znam tę historię, to kolejny raz absolutnie mnie pochłonęła. Drugie czytanie książki pozwala na dodatkową analizę zachowań bohaterów, na zauważnie kwestii, które wcześniej uznało się za nieistotne, a miały wpływ na...

Wprowadzenie do całej serii rozpoczyna się od świata ludzi, którzy mieszkają w bliskiej odległości od muru dzielącego ich od morderczych istot Fae wysokiego rodu. Feyra to dziewczyna, która podczas srogiej zimy poluje, by ona oraz jej rodzina nie umarła z głodu. Zabija olbrzymiego wilka, co wywraca jej życie do góry nogami.

W ramach spłaty długu za swój czyn musi udać się za mur do Prythianu i tam spędzić resztę życia. Brzmi jak wyrok śmierci jednak szybko okazuje się, że wyobrażenie ludzi o tej krainie jest w dużej mierze błędne.
Z biegiem czasu zaczyna również zmieniać zdanie o tych morderczych istotach, dostrzegać więcej podobieństw między nimi a sobą. Do głosu dochodzą również uczucia, które kiełkuja w kierunku osoby, która miała z zasady być jej oprawcą?
Na pewno jadąc za mur, Feyra nie była w stanie przewidzieć ile w przyszłości będzie gotowa znieść dla tych stworzeń.

Zakończenie jest olbrzymią zachętą, żeby poznać dalsze wydarzenia!
Ja przepadłam dla tej serii całkowicie i myślę, że nie jestem jedyna 😂
Tak kultową już serię wręcz trzeba przeczytać, jeśli jest się fanem romantas y😍

Wprowadzenie do całej serii rozpoczyna się od świata ludzi, którzy mieszkają w bliskiej odległości od muru dzielącego ich od morderczych istot Fae wysokiego rodu. Feyra to dziewczyna, która podczas srogiej zimy poluje, by ona oraz jej rodzina nie umarła z głodu. Zabija olbrzymiego wilka, co wywraca jej życie do góry nogami.

W ramach spłaty długu za swój czyn musi udać się...

Re-read po kilku (?) latach…
Dobrze zapamiętałam że pierwszy tom to taka książka przez którą trzeba po prostu przebrnąć, nie zrażając się.
Tamlin? Blee, nudy na pudy. Feyra? Irytująca, prawie każda jej decyzja woła: logiko wróć do mnie! 😆
Mimo to, jest w tej historii coś, co sprawia że czytałam, czytam, i pewnie jeszcze kiedyś, będę czytać dalej. Może to On…. Światełko w tunelu, obiecujący że będzie tylko lepiej 😆🫢🤤😈❤️‍🔥

Re-read po kilku (?) latach…
Dobrze zapamiętałam że pierwszy tom to taka książka przez którą trzeba po prostu przebrnąć, nie zrażając się.
Tamlin? Blee, nudy na pudy. Feyra? Irytująca, prawie każda jej decyzja woła: logiko wróć do mnie! 😆
Mimo to, jest w tej historii coś, co sprawia że czytałam, czytam, i pewnie jeszcze kiedyś, będę czytać dalej. Może to On…. Światełko w...

W końcu zaczęłam serię o której myślałam od tygodni ! Ogólnie bardzo mi się podobała pierwsza część i początek historii Feyre . Dużo było opisów co pomogło czytelnikowi wyobrazić sobie świat w który wchodzi, w świat faerie.
Najbardziej podobal mi się jednak koniec tomu 1 ponieważ najwięcej się tam działo, było dużo emocji. Nie będę ukrywać że chyba zaczynam być fanką Rhysa :)
Zobaczymy co będzie dalej !
Polecam 💜

W końcu zaczęłam serię o której myślałam od tygodni ! Ogólnie bardzo mi się podobała pierwsza część i początek historii Feyre . Dużo było opisów co pomogło czytelnikowi wyobrazić sobie świat w który wchodzi, w świat faerie.
Najbardziej podobal mi się jednak koniec tomu 1 ponieważ najwięcej się tam działo, było dużo emocji. Nie będę ukrywać że chyba zaczynam być fanką...

Książke bardzo przyjemnie się czytało, ale specjanie mnie nie zachwyciła. Wątek romantyczny dość przewidywalny i typowy dla wielu fantstyk młodzieżowych (nie mówie, że to źle). Może gdybym nie przeczytała przed tą książką seri okrutnego księcia to UWAGA SPOJLER chemia między bohaterką, a mrocznym, tajemniczym księciem Ryshandem, którego bohaterka uważała za szarego moralnie byłaby zaskakująca. W książce fabuła czasem troszeczkę się nie kleiła, a bohaterka była lekko głupia, pomimo to książke czytało się szybko i dobrze ją wspominam.

Książke bardzo przyjemnie się czytało, ale specjanie mnie nie zachwyciła. Wątek romantyczny dość przewidywalny i typowy dla wielu fantstyk młodzieżowych (nie mówie, że to źle). Może gdybym nie przeczytała przed tą książką seri okrutnego księcia to UWAGA SPOJLER chemia między bohaterką, a mrocznym, tajemniczym księciem Ryshandem, którego bohaterka uważała za szarego moralnie...

Dobra książka.

Dobra książka.

To była moja pierwsza książka autorki i odrazu wiedziałam, że będę czytać wszystko co wyjdzie spod jej pióra. Niesamowity świat, bohaterowie z charakterem. Jestem za😁

To była moja pierwsza książka autorki i odrazu wiedziałam, że będę czytać wszystko co wyjdzie spod jej pióra. Niesamowity świat, bohaterowie z charakterem. Jestem za😁

Przeczytałam ją jeszcze w szkole średniej i nadal pamiętam, że to była wciągająca książka, dającą dużo przyjemności z czytania

Przeczytałam ją jeszcze w szkole średniej i nadal pamiętam, że to była wciągająca książka, dającą dużo przyjemności z czytania

Ciekawy świat, nieprzewidywalne zwroty i miłość w tle. Lubię, gdy sceny miłosne nie są wszystkim w książce. Jedyną meczącą mnie rzeczą były cięgle te same rozważania głównej bohaterki, aż przestałam ją lubić. Na szczęście, gdy jej położenie się zmieniło opisy się skończyły. Warto przeczytać :)

Ciekawy świat, nieprzewidywalne zwroty i miłość w tle. Lubię, gdy sceny miłosne nie są wszystkim w książce. Jedyną meczącą mnie rzeczą były cięgle te same rozważania głównej bohaterki, aż przestałam ją lubić. Na szczęście, gdy jej położenie się zmieniło opisy się skończyły. Warto przeczytać :)