80/52/2023

80/52/2023

Dopiero po więcej, niż połowie robi się ciekawie. Ale nawet wtedy brakowało ki wpleceń rzeczy z życia wziętych, które są od drugiego tomu. Podziwiam R. Creed'a za zachowanie zimnej krwi podczas zbrojnego ataku.

Dopiero po więcej, niż połowie robi się ciekawie. Ale nawet wtedy brakowało ki wpleceń rzeczy z życia wziętych, które są od drugiego tomu. Podziwiam R. Creed'a za zachowanie zimnej krwi podczas zbrojnego ataku.

,,Mroczny Trop" czyli kolejny kryminał Alex Kavy, mamy tutaj połączenie dwóch spraw. Ryder Creed jest treserem psów, który pewnego razu wraz ze swoją psiną Gracy, spotykają na lotnisku młodą dziewczynę przemycającą narkotyki w podobnym czasie agentka Maddie O'Dell zostaje przydzielona do sprawy odnalezienia ciała w rzece. Alex Kava zdecydowanie potrafi pisać kryminały, już z serii właśnie o Maggie O'Dell było to widać i w przypadku tej książki, która również mnie nie zawiodła. Czytało się tę powieść bardzo szybko, sprawa mnie wciągnęła a motyw psów policyjnych tylko jeszcze bardziej podniósł poziom tego kryminału. Samego tresera psów również dało się mocno polubić a w zestawieniu z niezawodną O"Dell tworzą niezłe combo. Nic tylko brać się za kolejne części.

,,Mroczny Trop" czyli kolejny kryminał Alex Kavy, mamy tutaj połączenie dwóch spraw. Ryder Creed jest treserem psów, który pewnego razu wraz ze swoją psiną Gracy, spotykają na lotnisku młodą dziewczynę przemycającą narkotyki w podobnym czasie agentka Maddie O'Dell zostaje przydzielona do sprawy odnalezienia ciała w rzece. Alex Kava zdecydowanie potrafi pisać kryminały, już...

Szybko się czyta. Wciągające. Fajny wątek z psami.

Szybko się czyta. Wciągające. Fajny wątek z psami.

Autor powiązał dwie postacie Maggie ODell i Creeda w jednej książce, obydwoje prowadzą niby dwie różne sprawy ale okazuje się, że one się łączą, jak i losy bohaterów. Kava jak zwykle pisze krótkie rozdziały ale szybko i przyjemnie się czyta. Po pierwszej książce z nowej serii troszkę tęsknię za poprzednią serią ale może kolejne części wrócą ze swoim napięciem.

Autor powiązał dwie postacie Maggie ODell i Creeda w jednej książce, obydwoje prowadzą niby dwie różne sprawy ale okazuje się, że one się łączą, jak i losy bohaterów. Kava jak zwykle pisze krótkie rozdziały ale szybko i przyjemnie się czyta. Po pierwszej książce z nowej serii troszkę tęsknię za poprzednią serią ale może kolejne części wrócą ze swoim napięciem.

[...]
Jestem cały czas podekscytowana tworzeniem tej nowej serii, ale nie mogłam przewidzieć, jak ciężko będzie pisać o psach, gdy utracę jednego z moich własnych. I to nie byle jakiego, ale szesnastoletniego kumpla, Scouta, który zawsze był przy mnie – dosłownie siedział przy nodze, gdy pisałam wszystkie czternaście powieści. Nawet poczekał, aż skończę i tę ostatnią, by powiedzieć, że ma już dość dwuletniej walki z chorobą nerek. Moja przyjaciółka Sharon Car ujęła to doskonale: „Wielkie osobowości pozostawiają po sobie wielką wyrwę, i wiem, że Scout pozostawił krater w twoim sercu”. Rzeczywiście.
ALEX KAVA
[...]
Creed pamiętał, jak w piechocie morskiej prowadzący musztrę sierżant powtarzał: „Poszukiwanie musi być dla psa bardziej ekscytujące niż obsikiwanie drzewa”. Zwierzę dostaje wszystko, czego tylko chce i potrzebuje. Żołnierze piechoty morskiej nadawali czworonożnym towarzyszom stopnie wojskowe, o stopień wyższe niż ranga opiekuna, dla podkreślenia, że psy mają być szanowane, bo na to zasługują. Creed zawsze miał to w pamięci i wbijał do głowy opiekunom, których szkolił.

REWELACYJNA ! WCIĄGAJĄCA ! FRAPUJĄCA !
Zauważyłam, że ta część jest również traktowana jako kontynuacja cyklu o „agentce specjalnej Maggie O”Dell” czyli jako 12 tom. Może jest tak dlatego, że i tutaj nasza profilerka występuje jako postać pierwszoplanowa, zaraz obok przystojnego tresera psów pana Rydera Creeda. Jestem wręcz oczarowana jaki razem tworzą wspaniały duet , a jak ładnie między nimi iskrzy olala 😉
Zobaczymy jak to się wszystko rozwinie. Ta część jest bardzo zachęcająca.
OCZYWIŚCIE POLECAM !

[...]
Jestem cały czas podekscytowana tworzeniem tej nowej serii, ale nie mogłam przewidzieć, jak ciężko będzie pisać o psach, gdy utracę jednego z moich własnych. I to nie byle jakiego, ale szesnastoletniego kumpla, Scouta, który zawsze był przy mnie – dosłownie siedział przy nodze, gdy pisałam wszystkie czternaście powieści. Nawet poczekał, aż skończę i tę ostatnią, by...

Książka dobra, szybko się czyta. Nieco przewidywalna, podobał mi się wątek z psiakami :) in plus. Autorka sama zresztą się przyznała, że ma słabość do czworonogów. Pierwszy tom cyklu udany, czytało się przyjemnie.

Książka dobra, szybko się czyta. Nieco przewidywalna, podobał mi się wątek z psiakami :) in plus. Autorka sama zresztą się przyznała, że ma słabość do czworonogów. Pierwszy tom cyklu udany, czytało się przyjemnie.

Świetnie się czyta. Seria z Maggie i Creedem jest ciekawa. W tej książce rozwiązanie mogło być bardziej dramatyczne, ale może być.

Świetnie się czyta. Seria z Maggie i Creedem jest ciekawa. W tej książce rozwiązanie mogło być bardziej dramatyczne, ale może być.

Bardzo dobrze się czytało, zero zbędnych opisów czy przydługich dialogów.

Bardzo dobrze się czytało, zero zbędnych opisów czy przydługich dialogów.

Do połowy książki byłem zachwycony, czytało się świetnie, potem coś siadło: skorpiony, węże, pająki w bananach, a przy karaluchach wychodzących z nieboszczyka zacząłem rżeć ze śmiechu… Strasznie tej autorce się spieszy. Ale sympatyczne były psy, no i ta agentka Maggie O’Dell super.

Do połowy książki byłem zachwycony, czytało się świetnie, potem coś siadło: skorpiony, węże, pająki w bananach, a przy karaluchach wychodzących z nieboszczyka zacząłem rżeć ze śmiechu… Strasznie tej autorce się spieszy. Ale sympatyczne były psy, no i ta agentka Maggie O’Dell super.