Katarzyna Ciążyńska

Tłumaczka, autorka słuchowisk radiowych, scenariuszy telewizyjnych oraz sztuk teatralnych. Skończyła filologię angielską na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego (1985). W latach 1991-99 pracowała w Polskim Ośrodku Międzynarodowego Instytutu Teatralnego (ITI) w Warszawie. Jako tłumaczka współpracowała z periodykami "Dialog" i "Teatr lalek", z Międzynarodowym Festiwalem Sztuki Lalkarskiej w Bielsku-Białej, z wydawnictwami Egmont, Muza i Harlequin. W latach dziewięćdziesiątych współpracowała jako redaktorka z Fokus Film. Dwukrotnie brała również udział w realizacji spektakli Teatru TV jako asystentka reżysera. Mieszka w Warszawie. Jest autorką sztuki "Wenus z Kowna" (Teatr Powszechny w Warszawie, reż. Maciej Szary, 1999), sztuki dla teatru lalek "O Borucie, co piekłu i niebu uciekł" (Olsztyński Teatr Lalek, 1993), słuchowisk dla Teatru Polskiego Radia ("Siostry i bracia", "Piasek", "Było nie było", "Małe kłamstwa", "Awaria"), słuchowisk dla dzieci ("Smoczuszek", "Sprawa słowika", "O mieście, które chciało być sławne", "Kochane maleństwo", "Jak słońce powróciło nad słoneczne miasteczko", "Placek z rabarbarem") i dla młodzieży ("Smarkula", "Nasze wspólne wakacje"), oraz adaptacji teatralnej "Szpiega" Johna Le Carre (razem z Maciejem Wojtyszką, Teatr Rozmaitości w Warszawie, reż. Jerzy Matałowski, 1991) i scenariusza filmu telewizyjnego "Chwila" (1989). Dokonała również przekładu kilku sztuk, między innymi "Kolacyjki" Dereka Hoddinotta, "Absolutnie strasznego olbrzyma Bruce'a" Williama Shearera, "Na obcym gruncie" Jeremy'ego Lawrence'a Katarzyna Ciążyńska jest laureatką VIII Biennale Sztuki dla Dzieci i Młodzieży w Poznaniu (1989) i międzynarodowego konkursu OIRT (Międzynarodowa Organizacja Radia i Telewizji) za słuchowisko "O mieście, które chciało być sławne", 1990.