Czytało mi się tę książkę naprawdę szybko, wciągnęłam się, ale... ale no daleka była ona od ideału. Początek strasznie mnie irytował – bohaterowie zachowywali się jak zupełnie nie oni, zwłaszcza Klaus. Był kompletnie inny od tego Klausa, którego znamy z seriali, zachowywał się, jak jakaś... mało śmieszna karykatura.
Po jakiejś 1/3 książki zaczęło być mniej irytująco, choć nie przez charakter bohaterów, a akcję, która powoli obrała ciekawe tory i już lepiej się to czytało.
Najbardziej podobało mi się w sumie ostatnie... mniej więcej 100 stron – działo się dużo i działo się intrygująco. Decyzje, jakie rodzeństwo Pierwotnych musiało podjąć, rzeczy jakie musieli zrobić... no przyznać muszę to już opisane było naprawdę fajnie i ciekawie!
Mimo że w ogólnym rozrachunku "The Loss" było słabsze niż pierwszy tom, to końcowo wciąż się całkiem nieźle na nim bawiłam. Zdecydowanie jednak nie traktuję tej książki jako prawdziwą historię z przeszłości Mikaelsonów – jest zbyt daleko od prawdziwości tych postaci, by przymknąć na to oko. Traktuję to jako takie... spoko niekanoniczne fanfiction. Jeśli jednak chcecie przeczytać to jak najbardziej polecam! Można się na niej naprawdę dobrze bawić i końcowo jest całkiem ciekawa.

Czytało mi się tę książkę naprawdę szybko, wciągnęłam się, ale... ale no daleka była ona od ideału. Początek strasznie mnie irytował – bohaterowie zachowywali się jak zupełnie nie oni, zwłaszcza Klaus. Był kompletnie inny od tego Klausa, którego znamy z seriali, zachowywał się, jak jakaś... mało śmieszna karykatura.
Po jakiejś 1/3 książki zaczęło być mniej irytująco, choć...

Ta część jest już nieco lepsza od poprzedniej, ale Klaus nadal nie jest tym Klausem, którego znamy z serialu. Akcja tej książki rozpoczyna się w 1766 roku, czyli 44 lata później, a Klaus nadal próbuje przywrócić swoją ukochaną do życia. Przez 44 lata poszukiwał czarownice, która mogłaby mu w tym pomóc. W końcu udaje mu się taką znaleźć, ale ponieważ pozostaje ślepy na wszystko co nie jest związane z przywróceniem Vivianne do życia łatwo daje się oszukać. Owszem odzyskuje swoją ukochaną, ale nie zauważ, że nie jest ona już taka jaką była44 lata wcześniej, no i oprócz niej do życia powracają inne umarłe czarownice, które już nie tak łatwo zabić, czego Klaus nie jest świadom.
Ta część sagi o pierwotnych wampirach zawiera więcej scen walk pomiędzy wampirami a umarłymi czarownicami, które są silniejsze od wampirów, więc nie jest tak łatwo. Dodatkowo mamy też scenę kłótni Rebeki i Klausa, co oczywiście również kończy się walką i niewielkim pożarem w domu pierwotnych. Widać, że autorka zaczyna wracać do formy i pokazuje pierwotnych takimi jakich stworzyła w serialu.

Ta część jest już nieco lepsza od poprzedniej, ale Klaus nadal nie jest tym Klausem, którego znamy z serialu. Akcja tej książki rozpoczyna się w 1766 roku, czyli 44 lata później, a Klaus nadal próbuje przywrócić swoją ukochaną do życia. Przez 44 lata poszukiwał czarownice, która mogłaby mu w tym pomóc. W końcu udaje mu się taką znaleźć, ale ponieważ pozostaje ślepy na...