Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przeczytałam tą powieść, ponieważ chciałam się przekonać czy będzie lepsza niż poprzednia powieść Pauli Hawkins " Dziewczyna z pociągu". Niestety wcale nie jest lepsza, a może nawet nieco słabsza. Przede wszystkim zbyt wielu bohaterów opowiada historię i tym samym przez ponad 100 pierwszych stron miałam problem z określenie kto jest kim w tej powieści. Jak już udało mi się do tego dojść, to całkiem dobrze czytało mi się dalej i byłam bardzo ciekawa tego, kto ostatecznie okaże się winnym i jak doszło do tego, że tyle kobiet zginęło w wodzie.

Przeczytałam tą powieść, ponieważ chciałam się przekonać czy będzie lepsza niż poprzednia powieść Pauli Hawkins " Dziewczyna z pociągu". Niestety wcale nie jest lepsza, a może nawet nieco słabsza. Przede wszystkim zbyt wielu bohaterów opowiada historię i tym samym przez ponad 100 pierwszych stron miałam problem z określenie kto jest kim w tej powieści. Jak już udało mi się...

Po przeczytaniu tej książki szczęka mi opadł. Nie spodziewałam się takiego zakończenia. Zazwyczaj w thrillerach jednak dobro w jakiś sposób wygrywa ze złem i winowajca zostaje ukarany. Tutaj nie ma co liczyć na jakiekolwiek standardowe przedstawienie historii zwłaszcza, że główny bohater jest zarazem przestępcą, przez którego tytułowa dziewczyna znajdzie się w walizce. Od razu można domyślić się, że Teo jest psychopatą, bo przecież jaki normalny człowiek przyjaźni się ze zwłokami i nawiązuje z nimi kontakt wzrokowy. Nadal nie mogę uwierzyć, że tak choremu człowiekowi tak się poszczęściło, że zamiast trafić do więzienia za krzywdy, które wyrządził Clarice ożenił się z nią, ponieważ w wyniku wypadku dziewczyna doznała amnezji i nie pamiętała tego co jej zrobił, więc mógł jej wmówić wszystko.

Po przeczytaniu tej książki szczęka mi opadł. Nie spodziewałam się takiego zakończenia. Zazwyczaj w thrillerach jednak dobro w jakiś sposób wygrywa ze złem i winowajca zostaje ukarany. Tutaj nie ma co liczyć na jakiekolwiek standardowe przedstawienie historii zwłaszcza, że główny bohater jest zarazem przestępcą, przez którego tytułowa dziewczyna znajdzie się w walizce. Od...

To już kolejna część przygód Klubu Mało Używanych Dziewic. Tym razem Agnieszka i Jerzy otwierają swoją szkołę i rozpoczynają rok szkolny, Michalina i Grzegorz biorą ślub, a z Marceliną i Bronikiem zamieszkuje jego mama. Z początku wszystko świetnie się układa, ale po jakimś czasie pojawiają się problemy. Agnieszka i Alina zaczynają się zastanawiać nad swoimi związkami, a co gorsza okazuje się, że jedna z uczennic w szkole Agnieszki jest w ciąży. Sprawa wychodzi poza mury szkoły, pojawiają się głodni sensacji dziennikarze i do tego jeszcze obrońcy życia. Podoba mi się jak Agnieszka radzi sobie z tą sytuacją, a przede wszystkim to, że szanuje swoją uczennicę oraz jej decyzje i nie przekazuje informacji o jej ciąży dziennikarzom. Po tym trudnym początku Klub z przyległościami wybiera się na krótkie, świąteczne wakacje na Karaiby, które fundują państwo Wrońscy za pieniądze wygrane w totolotka, którego wspólnie wypełnili na ślubie. Wspólne wakacje zbliżają wszystkich do siebie i sprawiają, że wątpliwości, które jeszcze niedawno miały Agnieszka i Alina, zostają rozwiane. Nawet Marcelina odnajduje sens życia i zdaje sobie sprawę, że musi również brać pod uwagę dobro swojej córki.
Można powiedzieć, że jest to taka lekka i przyjemna powieść, ot takie czytadło, ale również z niej można wyciągnąć wiele ważnych wniosków i nauczyć się czegoś.

To już kolejna część przygód Klubu Mało Używanych Dziewic. Tym razem Agnieszka i Jerzy otwierają swoją szkołę i rozpoczynają rok szkolny, Michalina i Grzegorz biorą ślub, a z Marceliną i Bronikiem zamieszkuje jego mama. Z początku wszystko świetnie się układa, ale po jakimś czasie pojawiają się problemy. Agnieszka i Alina zaczynają się zastanawiać nad swoimi związkami, a co...