Obraz życia społeczeństwa na wsi w połowie XVII wieku.Żydzi i Polacy pomieszani, pokłóceni, poróżnieni na tle wiary, swoich obrzędów i tradycji.Nędza,analfabetyzm,zabobony brud i niechlujstwo to właśnie opisuje Isaac Bashevis Singer w swojej książce.Niewolnik Jakub człowiek głębokiej, fanatycznej wiary żyje 5 lat w środowisku wiejskim jako parobek w warunkach skrajnie prymitywnych w oborach i spichlerzach.Znajduje czas i możliwości na modlitwy i studiowanie Biblii.Zagłębia się i medytuje nad Talmudem.Dni jego egzystencji odlicza wschodzące i zachodzące słońce.Obcy i szykanowany, wyśmiewany ze swojej pobożności przez wiejskich prostaków znajduje ukojenie w obcowaniu z przyrodą i zwierzętami na stokach gór w letnie miesiące.
Urzekły mnie opisy krajobrazu.Chwilami niemalże czułam zapach tych lasów, łąk, słyszałam świergot ptaków :)
Na szczęście Jakub musi się posilać a pożywienia w góry dostarcza mu Wanda.
I tu się wszystko zaczyna.
Niezwykle piękna opowieść o miłości.Opisana leniwie, czasem nazbyt drobiazgowo,tragiczna pełna bólu i poświęceń.
Chciałam tę książkę czytać i czytać. Polecam z całego serca choć wiem, że autor wobec polskiej wsi wielokrotnie przesadził i nie był sprawiedliwy ale styl pisania i język autora wynagrodziły mi to.

Obraz życia społeczeństwa na wsi w połowie XVII wieku.Żydzi i Polacy pomieszani, pokłóceni, poróżnieni na tle wiary, swoich obrzędów i tradycji.Nędza,analfabetyzm,zabobony brud i niechlujstwo to właśnie opisuje Isaac Bashevis Singer w swojej książce.Niewolnik Jakub człowiek głębokiej, fanatycznej wiary żyje 5 lat w środowisku wiejskim jako parobek w warunkach skrajnie...