Z literaturą Pani Puzyńskiej postanowiłam zapoznać się kompleksowo zakupując od razu 4 pierwsze tomy o policjantach z Lipowa.
W tej książce, trzeciej z serii, przeplatają się dwa wątki: śmierci ojca głównego bohatera i główna historia dotycząca znalezienia szkieletu w osadzie gdzie wiele lat temu mieszkała sekta której wszyscy członkowie popełnili zbiorowe samobójstwo.
Nie wiem czy wszyscy pisarze się jakoś zmówili ale w tym roku to już trzecia książka która porusza ten temat (wcześniej motyw sekty religijnej pojawia się w "Mgle" Malanowskiej i "Bazyliszku" Konatkowskiego). Nie ukrywam: czuję przesyt choć temat niewątpliwie inspirujący dla pisarzy ale ja na razie mam dość.
Z tych dwóch historii, opowiedzianych bardzo zgrabnie, i z licznymi zwrotami akcji wyłania się pełniejszy obraz bohaterów stworzonych przez autorkę co na pewno jest dużym plusem. Samo rozwiązanie zagadki dało się jednak bardzo szybko przewidzieć nad czym zawsze boleję.
Nie zmieniła się maniera autorki jeśli chodzi o pewne kalki językowe które doprowadzają mnie do zgrzytania zębów ale będę musiała się do tego przyzwyczaić bo przymierzam się do zakupu kolejnej części "Utopce"
I jeszcze jedna rzecz na marginesie: bardzo podobają mi się okładki całej serii. Ukłony dla grafika.

Z literaturą Pani Puzyńskiej postanowiłam zapoznać się kompleksowo zakupując od razu 4 pierwsze tomy o policjantach z Lipowa.
W tej książce, trzeciej z serii, przeplatają się dwa wątki: śmierci ojca głównego bohatera i główna historia dotycząca znalezienia szkieletu w osadzie gdzie wiele lat temu mieszkała sekta której wszyscy członkowie popełnili zbiorowe samobójstwo.
Nie...