Odniosłam wrażenie, że „Pieśń Krwi” to w pewnym sensie Czarna Kompania pana Cooka, spisana ręką pana Sandersona (przy czym pan Glen pilnował, żeby pan Brandon pomijał szczegółowe opisy przyrody). Cóż, pan Ryan mile mnie zaskoczył i idealnie trafił w mój gust.

„Pieśń Krwi” jest napisana sprawnie, akcja wartko płynie na przód, dostarczając coraz to nowych pytań Vaelinowi al Sornie (oraz czytelnikowi) i nieproporcjonalnie mniej odpowiedzi. Pan Ryan nie bał się używać wulgaryzmów w sytuacjach, gdzie pasowały i nie ugrzeczniał książki, za co mu bardzo dziękuję. Od samego początku czuć nieco mroczny i posępny klimat, śmierć jest wszechobecna, żadna postać nie jest ani śnieżnobiała, ani smoliście czarna – zabójcy z moralnymi rozterkami i pragnieniem innego życia, szlachta i rycerze goniący za złotem i zaszczytami, czy sam króla, który, moim zdaniem, nie jest godny korony i gronostajów. Do tego intryga goni intrygę, chociaż ani Vaelin ani my nie do końca wiemy, kto? dlaczego? I po co? Dopiero z czasem autor rzuca nieco światła na drugie dno wydarzeń i pozwala, żeby czytelnikowi nieraz opadła szczęka (przynajmniej mi).

W „Pieśni Krwi” mamy też szeroko opisany problem wiary mieszkańców uniwersum. Autor pokazuje jak napiętnowani są innowiercy oraz osoby o niezwykłych uzdolnieniach. Zabiera nas w osadzony w czasach średniowiecza świat – brudne miasta, podupadające zamki, które tylko z pozoru są niezdobytymi warowniami, a opiewane w balladach bitwy to nic innego niż burza śmierci i zniszczenia. A nad wszystkim unosi się widmo przejmującej tajemnicy i przepowiedni.

„Pieśń Krwi” polecam każdemu, kto lubi mroczne klimaty i niedopowiedzenia, które z czasem układają się w logiczną całość.
Książka jest jak połączenie „Czarnej Kompanii” z grą „Pillars of eternity”…
… Aż nie mogę się doczekać kolejnego tomu!

Odniosłam wrażenie, że „Pieśń Krwi” to w pewnym sensie Czarna Kompania pana Cooka, spisana ręką pana Sandersona (przy czym pan Glen pilnował, żeby pan Brandon pomijał szczegółowe opisy przyrody). Cóż, pan Ryan mile mnie zaskoczył i idealnie trafił w mój gust.

„Pieśń Krwi” jest napisana sprawnie, akcja wartko płynie na przód, dostarczając coraz to nowych pytań Vaelinowi al...