FABUŁA
Ten chłopak nie istnieje. Jest tylko narzędziem, w rękach tajnej organizacji. Bronią idealną, która likwiduje wrogów kraju.
Nie ma rodziny. Nie ma przyjaciół.
Nie ma własnych planów. Nie posiada marzeń.
Nie posiada uczuć.
Jest bronią idealną, wychowaną w specjalnym ośrodku szkoleniowym.
Ma swoje zadania.
Realizuje cele organizacji.
Umie myśleć, walczyć i przewidywać.
Jest perfekcyjny. Jest skuteczny.
Zachowuje się, jak kameleon, zdolny przystosować się do każdej sytuacji.
Jest niewidzialny...
Każda broń idealna, ma jednak słaby punkt...
Broń jest idealna, dopóki nie myśli.
Gdy on, pozna swój następny cel, zacznie myśleć, pytać i kwestionować.
Co się wtedy stanie?

Ja jestem niczym. Misja jest wszystkim, ale jest też ONA....

Moim zdaniem fabuła jest oparta na bardzo przewidywalnym schemacie, który jest już dobrze znany, a autor ustala tylko własne zmienne.
Mamy broń idealną - chłopaka, który nie myśli, nie czuje, nie kwestionuje, tylko wykonuje misję. I na jego drodze staje niezwykle piękna, inteligentna dziewczyna, skrywająca tajemnicę.
Mimo tego, uważam, że autorowi udało się wyjść trochę poza ten schemat i w niektórych miejscach zaskoczyć swojego czytelnika.

Zastanawiasz się czasami, gdzie jest twoje miejsce? Jak gdyby los popełnił błąd i rzucił cię tam, gdzie nie powinno cię być.

CHŁOPAK NIKT
Takiej kreacji bohatera dawno nie widziałam, a już na pewno, nie w powieściach młodzieżowych. Tak naprawdę nie wiemy o nim nic na pewno. To dzięki narracji pierwszoosobowej, możemy poznać wszystkie przemyślenia bohatera, dowiedzieć się o nim tego, czego nie wie nikt. Jednak to tylko pozory. Samo imię głównego bohatera, jest dla nas zagadką, prawie do samego końca.
Chłopak nikt dla nas jest wyjątkowy. W wieku 12 lat został pozbawiony rodziców i umieszczony w programie, mającym na celu wyszkolenie go na broń idealną. Jego zadania oparte są na prostym schemacie : zaprzyjaźnij się z "celem pośrednim", by zbliżyć się do celu "bezpośredniego" i go zlikwidować. Chłopak nikt nie pyta, nie kwestionuje, wykonuje zadanie. Dla nas jest wyjątkowy, jednak jest wiele takich jak on...

Nie trzeba być Bogiem, żeby decydować, gdzie i kiedy. Wystarczy zacząć działać i być gotowym zmierzyć się z konsekwencjami.

JĘZYK I STYL
Autor posłużył się językiem prostym i lekkim, który zazwyczaj cechuje powieści młodzieżowe. Dzięki temu, że ma lekkie piór, książkę czyta się szybko i przyjemnie. Wykorzystanie narracji pierwszoosobowej uczyniło tą pozycję, znacznie ciekawszą. Pozwoliło wykreować głównego bohatera i przedstawić świat widziany z jego perspektywy. To bardzo duży plus tej powieści.

- Jestem nikim - mówię.

PODSUMOWANIE
Dla mnie, ta książka, była dużą niespodzianką. Co prawda, po przeczytaniu kilku jej recenzji, wiedziałam, że jest dobra, ale nie sądziłam, że mnie zaskoczy. "Chłopak nikt" nie jest książką młodzieżową, jakich wiele. Autor umiejętnie wykracza poza schemat, kreuje ciekawych bohaterów i zabiera nas do świata, w którym morderstwo jest dobre. Intrygująca lektura na jedno popołudnie...polecam.

FABUŁA
Ten chłopak nie istnieje. Jest tylko narzędziem, w rękach tajnej organizacji. Bronią idealną, która likwiduje wrogów kraju.
Nie ma rodziny. Nie ma przyjaciół.
Nie ma własnych planów. Nie posiada marzeń.
Nie posiada uczuć.
Jest bronią idealną, wychowaną w specjalnym ośrodku szkoleniowym.
Ma swoje zadania.
Realizuje cele organizacji.
Umie myśleć, walczyć i...