Przejawiam niezdrową fascynację tego typu książkami i łykam je jak pelikan. Posiadam całą kolekcję wydawnictwa Hachette, choć z ich czytaniem idzie mi... różnie. Na pewno powoli, bo gdy kiedyś przeczytałam 13 tomów pod rząd, dłuugo nie mogłam na nie patrzeć. No ale powróciłam i powiem jedno - książki takie, jak Cathy Glass jednak fajnie by było czytać w kolejności chronologicznej :).

Dlaczego fajnie by było czytać chronologicznie, choć ewidentnie tego nie robię - głównie ze względu na wydarzenia z życia Cathy i jej dzieci, zwłaszcza ich, bo potem śmiesznie to wszystko wychodzi, gdy tu Paula ma 9 lat, za chwilę jest nastolatką, a za chwilę znowu ma 9 lat, a historia Lucy w ogóle już wprowadza zamęt i trzeba się dłuższą chwilę zastanowić i połączyć fakty. Ale spokojnie, ja czytam w kolejności chaotycznej i da się, tylko czasem jest po prostu dziwnie.

Ta książka, ta historia, to dziecko - tu wszystko odbiega od normy, do jakiej przywykliśmy w innych książkach Glass. Ta sprawa jest inna, wszystko się pomieszało, a Alice tak naprawdę nigdy nie powinna trafić do systemu. Jest to idealny przykład, jak bardzo niedopracowany potrafi być ten system, jak łatwo w nim przepaść i jak wiele czasami może zależeć od upartego opiekuna. Jak ważna jest ta jedna osoba, której po prostu zależy.

Alice jest totalnie przeuroczym dzieckiem i ciężko nie przejąć się jej historią i nie trzymać mocno kciuków za szczęśliwe zakończenie. Każda z tych książek ma w sobie piętno bólu, smutku i rozdartego serca, ale też (mogę się mylić),zawsze dostajemy szczęśliwe zakończenie, więc w jakimś stopniu nam to rekompensuje całe to zło, którego dzieci doświ

Przejawiam niezdrową fascynację tego typu książkami i łykam je jak pelikan. Posiadam całą kolekcję wydawnictwa Hachette, choć z ich czytaniem idzie mi... różnie. Na pewno powoli, bo gdy kiedyś przeczytałam 13 tomów pod rząd, dłuugo nie mogłam na nie patrzeć. No ale powróciłam i powiem jedno - książki takie, jak Cathy Glass jednak fajnie by było czytać w kolejności...

Kolejna książka z serii Historie Prawdziwe, a także kolejna autorstwa Cathy Glass. Przejmująca, chwytająca za serce historia czteroletniej dziewczynki Alice, która w wyniku wiru papierkowego i niedopatrzeń opieki społecznej (bo innego powodu nie jestem w stanie wskazać) zostaje odebrana swojej rodzinie. Początkowo matce, a następnie kochającym dziadkom. Książka pochłonięta jednym tchem. Polecam!

Kolejna książka z serii Historie Prawdziwe, a także kolejna autorstwa Cathy Glass. Przejmująca, chwytająca za serce historia czteroletniej dziewczynki Alice, która w wyniku wiru papierkowego i niedopatrzeń opieki społecznej (bo innego powodu nie jestem w stanie wskazać) zostaje odebrana swojej rodzinie. Początkowo matce, a następnie kochającym dziadkom. Książka pochłonięta...

Kolejna przejmująca opowieść, lecz tym razem nawet sama Cathy nie może zrozumieć dlaczego tak dobrze wychowane i wyglądające i kochane dziecko zostało zabrane od matki. Historia pisana lekko i przyjemnie, bardzo wciągająca.

Kolejna przejmująca opowieść, lecz tym razem nawet sama Cathy nie może zrozumieć dlaczego tak dobrze wychowane i wyglądające i kochane dziecko zostało zabrane od matki. Historia pisana lekko i przyjemnie, bardzo wciągająca.

Uwielbiam styl pisania Cathy Glass. Historia Alice jest wzruszająca. Czteroletnia dziewczynka zostaje odebrana chorej matce i kochającym dziadkom. Opieka społeczna chce umieścić dziecko u ojca z którym nie łączy jej żadna więź emocjonalna.
To przerażające jak małe dzieci są traktowane przedmiotowo i nie mają nic do powiedzenia z kim chcą zamieszkać, a nawet jeśli mówią to nie jest brane pod uwagę.

Uwielbiam styl pisania Cathy Glass. Historia Alice jest wzruszająca. Czteroletnia dziewczynka zostaje odebrana chorej matce i kochającym dziadkom. Opieka społeczna chce umieścić dziecko u ojca z którym nie łączy jej żadna więź emocjonalna.
To przerażające jak małe dzieci są traktowane przedmiotowo i nie mają nic do powiedzenia z kim chcą zamieszkać, a nawet jeśli mówią to...

Ciężka, ale bardzo wciągająca.

Ciężka, ale bardzo wciągająca.

Jakby to ująć... Cathy jest kobietą chcącą nieść pomoc dzieciom, które z różnych powodów nie mogą mieszkać ze swoją biologiczną rodziną. Dodatkowo mamą trójki dzieci, w tym jednego adoptowanego. Bardzo mnie poruszył jej stosunek do Alice. Ich kontakt jest ciepły, przyjacielski, a ostatecznie nawet rodzinny, choć chcę podkreślić, że absolutnie nie na zasadzie matka-dziecko. Raczej taka ciocia, bliska, może matka chrzestna - chcącą dla tej Kruszyny wszystkiego co najlepsze.

Z tego też powodu (chęci niesienia pomocy) Cathy trochę "na własną rękę" prowadzi śledztwo, nieustannie zadając pytanie: o co tutaj chodzi - opiece społecznej, która błądzi jak we mgle, zostawiając Alice samą sobie na długie tygodnie, nie potrafiąc dokończyć oceny dziadków i ojca dziewczynki, ale też sobie samej, nie wiedzącej jak pomóc dziecku, któremu wcale nie działa się krzywda.

Po tego typu książkach człowiek spodziewa się zastać w nich przemoc, czasem nawet okrucieństwo, brak troski, zrozumienia, miłości... "Mamusiu, wróć" to historia pełna wszystkich rodzinnych uczuć i emocji, tych najlepszych. Zarówno ze strony 4-latki jak i jej Mamy, która zabłądziła po drodze, nic nie rozumiejących z zaistniałej sytuacji dziadków, jak i Cathy, jej dzieci i - wreszcie! - Kitty, opiekunki społecznej, której po długim czasie przydzielono tę sprawę. Jedyną osobą, która tej miłości nie okazuje jest ojciec Alice, który od samego początku miał przejąć nad nią opiekę, bo jego żona chciała zostać matką.

Całość recenzji na: http://ksiazkowy-zawrot.blogspot.com/2017/01/cathy-glass-mamusiu-wroc.html

Jakby to ująć... Cathy jest kobietą chcącą nieść pomoc dzieciom, które z różnych powodów nie mogą mieszkać ze swoją biologiczną rodziną. Dodatkowo mamą trójki dzieci, w tym jednego adoptowanego. Bardzo mnie poruszył jej stosunek do Alice. Ich kontakt jest ciepły, przyjacielski, a ostatecznie nawet rodzinny, choć chcę podkreślić, że absolutnie nie na zasadzie matka-dziecko....

Piękna i niezwykła książka. Pokazuje jak silna jest miłość w rodzinie oraz jak łatwo zniszczyć rodzinne szczęście. Zakończenie niezwykle mnie ucieszyło.

Piękna i niezwykła książka. Pokazuje jak silna jest miłość w rodzinie oraz jak łatwo zniszczyć rodzinne szczęście. Zakończenie niezwykle mnie ucieszyło.

Jestem świeżo po drugim spotkaniu z Cathy Glass i jej najbliższymi. Tym razem do rodziny dołączyła malutka Alice, niezwykle mądra i kochana dziewczynka, która została odebrana rodzinie bez której nie wyobraża sobie życia. Czytając "Mamusiu wróć", wielokrotnie wzruszałam się widząc jaką wielką krzywdę wyrządzono rodzinie Alice jak i jej samej rozdzielając ich. Książkę podobnie jak "Czy mnie pokochasz?" pochłania się w mgnieniu oka. Bohaterowie w jednym momencie stają się bliscy i wraca się do nich jak do swoich przyjaciół, chcąc jak najszybciej wiedzieć jak potoczą się dalsze losy. Zdecydowanie sięgnę po kolejne książki Cathy, którą podziwiam za odwagę i zaangażowanie w to, aby tak wiele dzieci zaznało prawdziwego i dobrego domu.

Jestem świeżo po drugim spotkaniu z Cathy Glass i jej najbliższymi. Tym razem do rodziny dołączyła malutka Alice, niezwykle mądra i kochana dziewczynka, która została odebrana rodzinie bez której nie wyobraża sobie życia. Czytając "Mamusiu wróć", wielokrotnie wzruszałam się widząc jaką wielką krzywdę wyrządzono rodzinie Alice jak i jej samej rozdzielając ich. Książkę...

Przejmująca i wzruszająca bardzo opowieść o 4-letniej Alice, która została odebrana od swojej mamy i kochających dziadków przez opiekę społeczną, biurokrację...chciała być ze swoją mamusią, którą kocha całym sercem, a wyrwano ją od niej.
To się mi w głowie nie mieści, jak można pozbawiać rodzica takiej małej dziewczynce, która pragnie być z nim to jest straszne!
Łzy mi poleciały, czytając tę historię wzruszyła mnie do łez, zasmuciła...Cathy zaopiekowała się malutką Alice, zamieszkała u niej w domu z jej dziećmi, ale tęskniła bardzo za swoją mamą z którą nie może się zobaczyć.
Była chora psychicznie i zażywała narkotyki, a tak naprawdę kochała swoją córeczkę, pragnęła, żeby wróciła do niej. Z ojcem i jego nową żoną nie chciała być, jeździć do nich, była związana bardziej emocjonalnie ze swoją mamusią.
Pięknie napisana, poruszająca książka na prawdziwych faktach warto przeczytać polecam!!!!

Przejmująca i wzruszająca bardzo opowieść o 4-letniej Alice, która została odebrana od swojej mamy i kochających dziadków przez opiekę społeczną, biurokrację...chciała być ze swoją mamusią, którą kocha całym sercem, a wyrwano ją od niej.
To się mi w głowie nie mieści, jak można pozbawiać rodzica takiej małej dziewczynce, która pragnie być z nim to jest straszne!
Łzy mi...

Bardzo smutna historia dziecka, które mimo wszystko bardzo chciało być ze swoją mamusią.

Bardzo smutna historia dziecka, które mimo wszystko bardzo chciało być ze swoją mamusią.