Niesamowita historia, jedna z wielu jaka mogła wyjść na światło dzienne. Czytając można doświadczać wielu różnych, skrajnych odczuć i myśli, a pierwsza jaka nasuwała się czytając, to dlaczego postąpili tak, a nie inaczej...?, można było to inaczej wykonać, zrobić, czy postępować...., z przyswajaniem, uczeniem tak skrzywdzonego dziecka. Jednak z każdym rozdziałem, zaczęłam rozumować takie, a nie inne postepowanie. Dochodząc do końca, zaczęłam rozumieć akurat ten proces postepowania z przystosowywaniem dziecka do nowej roli, życia, obycia w świecie, z otoczeniem, jednak wielki żal, że nie udało się pokonać bariery życia z rówieśnikami, że do końca życia takie dziecko zostało już pozbawione emocjonalnej stabilizacji, od narodzin było w nim zakorzeniane brak akceptacji i miłości, poczucia przynależności. Kończąc miałam jeszcze jednam małą nadzieję, że zostanie jednak z Casey i rodziną, jednak czytając, że zamieszkał tylko na kolejne przeczekanie u nowej rodziny, aby trafić znowu do domu dziecka i być może stracić ostatnią uncję możliwości zostania i pokochania, nasuwa mi się jedno pytanie, a mianowicie..... będąc u Casey widzieli w nim potencjał na kucharza, czy może nawet informatyka ( takie moje spostrzeżenia czytając historie jego rozbudzania się do życia ),co by się stało gdyby jednak zdecydowali się go zostawić u siebie lub gdyby mógł do nich wrócić na stałe, już jako do swojego domu...czy mógłby rozwijać to co odkrył?.... czy może byłby w innym miejscu drogi życiowej?

Niesamowita historia, jedna z wielu jaka mogła wyjść na światło dzienne. Czytając można doświadczać wielu różnych, skrajnych odczuć i myśli, a pierwsza jaka nasuwała się czytając, to dlaczego postąpili tak, a nie inaczej...?, można było to inaczej wykonać, zrobić, czy postępować...., z przyswajaniem, uczeniem tak skrzywdzonego dziecka. Jednak z każdym rozdziałem, zaczęłam ...

Pierwsza moja książka tej autorki. Może dlatego tak bardzo mną wstrząsnęła.

Pierwsza moja książka tej autorki. Może dlatego tak bardzo mną wstrząsnęła.

Wstrząsająca i smutna historia. Po pierwsze wstrząsające jest to jak niektórzy rodzice potrafią traktować własne pociechy. A po drugie uświadamia jak krzywdy zaznane w dzieciństwie, a właściwie brak dzieciństwa wpływają na ludzką psychikę, jak trudno usunąć ślady po drastycznych przeżyciach i jak często są one nieodwracalne. Wyrwanie dziecka z patologicznej rodziny nie oznacza końca dramatu. Czasami przeżyte traumy na zawsze nie pozwolą już "normalnie" żyć.

Wstrząsająca i smutna historia. Po pierwsze wstrząsające jest to jak niektórzy rodzice potrafią traktować własne pociechy. A po drugie uświadamia jak krzywdy zaznane w dzieciństwie, a właściwie brak dzieciństwa wpływają na ludzką psychikę, jak trudno usunąć ślady po drastycznych przeżyciach i jak często są one nieodwracalne. Wyrwanie dziecka z patologicznej rodziny nie...

Przepiękna książka, bardzo wzruszająca, choć losy chłopca są bardzo przykre to jednak historia daje nadzieję. Bardzo polecam przeczytać tą książkę

Przepiękna książka, bardzo wzruszająca, choć losy chłopca są bardzo przykre to jednak historia daje nadzieję. Bardzo polecam przeczytać tą książkę

Smutna pozycja. Tą matkę udusiłabym, nie mogę uwierzyć, że można być tak podłym.
Spodziewałam się lepszego zakończenia dla tego chłopca.

Smutna pozycja. Tą matkę udusiłabym, nie mogę uwierzyć, że można być tak podłym.
Spodziewałam się lepszego zakończenia dla tego chłopca.

Od wielu lat zaczytuję się w książkach poruszających tematykę dzieci czy macierzyństwa. Również nie bez powodu wybrałam taki, a nie inny kierunek studiów, który boleśnie ukazał mi, jak wiele dzieciaczków rodzi się w dysfunkcyjnych rodzinach, co niesamowicie ogranicza ich rozwój i życiowy start...

Jedenastoletni Justin ma za sobą pobyt w dwudziestu domach dziecka, po których tuła się odkąd podpalił dom i psa, mając sześć lat. Nikt nie może sobie z nim poradzić, dlatego jego ostatnią deską ratunku wydaje się Casey Watson, która przyjmuje go pod swoje skrzydła. Kobieta wraz z całą swoją rodziną stara się obdarzyć chłopca jak największą dawką miłości i zrozumienia, co nie zawsze jest łatwe, ponieważ tkwi w nim masa agresji. Ciężko jest przebić się przez wysoki mur, jaki został postawiony przez chłopca, którego nikt do tej pory nie kochał...

To straszne, że już kilkulatek może zostać okrzyknięty złym człowiekiem z powodu czynów, jakie podjął. Niestety nikt nie zastanawia się, skąd przyszło mu to do głowy, dlaczego został sam z dużo młodszymi dziećmi, gdzie byli wtedy jego opiekunowie? Ludzie od razu skreślają takiego malucha, zamiast zagłębić się w jego psychikę, zrozumieć mechanizmy nim rządzące, a przede wszystkim pojąć jego potrzeby, które najczęściej są bardzo podstawowe, ale niezmiernie istotne - przytulenie czy dobre słowo może zdziałać cuda.

"Chłopiec, którego nikt nie kochał" to niezwykle poruszająca historia, uświadamiająca, jak niebagatelną rolę w życiu każdego człowieka odgrywa jego miejsce pochodzenia, a ściślej - podejście rodziców do wychowania i opieki nad nim. Nowo narodzona osoba jest białą kartką, która może zapełnić się złymi rzeczami tylko dlatego, że przyszła na świat przez ludzi pozbawionych empatii i jakiejkolwiek odpowiedzialności. Niestety przez głupotę oraz brak wyobraźni dorosłych cierpią niewinne istoty, zmuszone do tułaczki i wiecznej samotności.

http://www.nieperfekcyjnie.pl/2020/06/krotko-i-na-temat-11-czowiek-o-24.html

Od wielu lat zaczytuję się w książkach poruszających tematykę dzieci czy macierzyństwa. Również nie bez powodu wybrałam taki, a nie inny kierunek studiów, który boleśnie ukazał mi, jak wiele dzieciaczków rodzi się w dysfunkcyjnych rodzinach, co niesamowicie ogranicza ich rozwój i życiowy start...

Jedenastoletni Justin ma za sobą pobyt w dwudziestu domach dziecka, po...

Wstrzasajaca historia. Nie oderwałam sie od ksiazki dopoki nie przeczytalam calej...

Wstrzasajaca historia. Nie oderwałam sie od ksiazki dopoki nie przeczytalam calej...

Bardzo smutna opowieść ale to jest taka agresja i krzyk o ratunek każde dziecko pragnie miłości bezpieczeństwa nie rozumiem kobiet które rodzą a później nie chce kochać i zajmować się swoimi dziećmi porzucają zaniedbują a butelka wódki jest dla nich codziennością dzieci ulicy ja tak nazywam dzieci matek alkoholiczek dziecko sprawia kłopoty powód bunt dlaczego ja mam taki dom 20 rodzin zastępczych to jest tajfun który przeszedł przez jego życie oddawany niekochany i niechciany od dziecka zdany sam na siebie brak wzorców i akceptacji

Bardzo smutna opowieść ale to jest taka agresja i krzyk o ratunek każde dziecko pragnie miłości bezpieczeństwa nie rozumiem kobiet które rodzą a później nie chce kochać i zajmować się swoimi dziećmi porzucają zaniedbują a butelka wódki jest dla nich codziennością dzieci ulicy ja tak nazywam dzieci matek alkoholiczek dziecko sprawia kłopoty powód bunt dlaczego ja mam taki...

Niezwykła, poruszająca i dająca do myślenia książka. O tym jak łatwo zniszczyć psychikę dziecku. Każde nasze działanie, czyn, gesti słowo zostawia swój ślad w maleńkiej główce i potrafi przyżodzić wiele krzywdy i cierpienia lub wręcz przeciwnie. Zanim coś zrobisz lub powiesz zastanów się! To przecież dziecko i to ty masz największy wpływ na jego wychowanie!

Niezwykła, poruszająca i dająca do myślenia książka. O tym jak łatwo zniszczyć psychikę dziecku. Każde nasze działanie, czyn, gesti słowo zostawia swój ślad w maleńkiej główce i potrafi przyżodzić wiele krzywdy i cierpienia lub wręcz przeciwnie. Zanim coś zrobisz lub powiesz zastanów się! To przecież dziecko i to ty masz największy wpływ na jego wychowanie!

Ciężko oceniać historię, która zdarzyła się naprawdę.
Darzę naprawdę ogromnym szacunkiem pracę, jaką wykonuje Casey i jej ogrom miłości dla porzuconych i skrzywdzonych dzieci.

Ciężko oceniać historię, która zdarzyła się naprawdę.
Darzę naprawdę ogromnym szacunkiem pracę, jaką wykonuje Casey i jej ogrom miłości dla porzuconych i skrzywdzonych dzieci.