Moje pierwsze spotkanie z Lemem (nie licząc Pirxa w podstawówce, który zniechęcił mnie do fantastyki naukowej na wiele lat). Wiedziałam, że styl autora nie należy do łatwych, ale po latach czytania rosyjskich i niemieckich klasyków oraz innych pisarzy science fiction, zrobiłam w końcu podejście do Lema. Książka opisuje wyprawę naukową z Ziemi, która ma zbadać nieznaną planetę - Eden. Statek ulega zniszczeniu, naukowcy starają się naprawić maszynę, jednocześnie podejmując wyprawy naukowe wgłąb planety, aby poznać jej mieszkańców i zrozumieć obcą cywilizację. Język powieści jest nawet bardziej przystępny niż się spodziewałam, jednak mnogość opisów i powolna akcja sprawiły, że ciężko mi było przebrnąć przez tę książkę (w międzyczasie przeczytałam trzy inne...). Powieść była dla mnie zbyt długa, wystarczyłoby pierwsze trzydzieści stron i ostatnie sześćdziesiąt, gdzie w końcu coś się dzieje, środek można sobie odpuścić. Ostatnie strony są naprawdę ciekawe, autor zawarł tam (niestety bardzo krótkie) rozważania na temat władzy i mechanizmów panowania. Ta część powinna zostać przez autora definitywnie rozbudowana, bo gdy w końcu zaczęła się akcja, książka się skończyła... Wielka szkoda, bo był duży potencjał, a tak powieść jest jakby niedokończona. Pewnie taki był zamysł pisarza, aby zmusić czytelnika do refleksji i aby każdy dopisał sobie własne zakończenie. Mimo wszystko, myślę że warto trochę się pomęczyć, aby przeczytać końcówkę.

Moje pierwsze spotkanie z Lemem (nie licząc Pirxa w podstawówce, który zniechęcił mnie do fantastyki naukowej na wiele lat). Wiedziałam, że styl autora nie należy do łatwych, ale po latach czytania rosyjskich i niemieckich klasyków oraz innych pisarzy science fiction, zrobiłam w końcu podejście do Lema. Książka opisuje wyprawę naukową z Ziemi, która ma zbadać nieznaną...