Miła niespodzianka na początek roku.Mówiąc szczerze nie spodziewałem się jakiejś super prozy sięgając po tą książkę.Owszem powieść była nominowana do Nike,nie wygrała jednak,przeszła tak jakoś bokiem,wzbudzając choćby tutaj,na naszym portalu,skrajne odczucia wśród czytelników.Postanowiłem sprawdzić.I co? I doprawdy z taką literaturą chciałbym mieć do czynienia już zawsze.Książka może nie wielkich rozmiarów,ale ileż zawiera w sobie ważnych treści.Czego tu nie ma?Jest samotność i bezradność małego,wrażliwego człowieka postawionego wobec obojętności i kalekiego uczucia osób najbliższych.Jest wpływ traumatycznych,wojennych przeżyć na przyszłe poczynania i zachowania osób,które ich doświadczyły.Jest powolne wychodzenie z depresji,ze swojego dotychczasowego koszmaru życia ku normalności.Jest wreszcie rozrachunek ze swoim życiem,rachunek sumienia i odpuszczanie win.Wszystko to jest przedstawione w jakiś taki sposób,który wzbudził u mnie silne emocje.Z całego serca kibicowałem bohaterce w jej wychodzeniu z traumy nieszczęśliwego dzieciństwa.Czy jej się udało? Myślę,że tylko pozornie.Gdzieś tam,głęboko w sercu tkwi,może nie wielka,ale jednak tkwi,drzazga,która daje znać o sobie od czasu do czasu.Piękna książka,chociaż napisana niezbyt prostym językiem.Ale inaczej i lepiej przedstawić uczuć bohaterów po prostu nie było sposobu.Wielka literatura!

Miła niespodzianka na początek roku.Mówiąc szczerze nie spodziewałem się jakiejś super prozy sięgając po tą książkę.Owszem powieść była nominowana do Nike,nie wygrała jednak,przeszła tak jakoś bokiem,wzbudzając choćby tutaj,na naszym portalu,skrajne odczucia wśród czytelników.Postanowiłem sprawdzić.I co? I doprawdy z taką literaturą chciałbym mieć do czynienia już...