Przed rozpoczęciem lektury "Łatwo być bogiem" Roberta Szmidta, zachęcam do zlustrowania okładki i dostrzeżenia małego, wiele jednak wnoszącego napisu: "TOM 1". Ja go nie dostrzegłem i teraz mam za swoje, znienacka okazuje się, że trzeba mi czekać na kolejny tom!

Dosyć marudzenia! Mamy bowiem do czynienia z książką BARDZO DOBRĄ, nie niosąca być może lemowsko-dickowej głębi, poruszającą jednak bardzo ciekawe kwestie, połączone z niezwykłą dynamiką i lekkością opowieści. Dawno nie widziałem tak ciekawie rozwiązanego motywu pierwszego kontaktu, a właściwie kontaktów, bo różnych interakcji międzygatunkowych naliczyłem tutaj aż cztery, każda o nieco innym zabarwieniu. To zdecydowanie największy plus tej książki.
Z pozostałych wymienię: ciekawe postaci, napięta i dynamiczna historia, wulgaryzmy (autor przewidział, że wraz z czasem ulegną one pewnym zmianom, bawi się więc trochę w futurologa przekleństw), piekielne opisy zajść w koloni karnej i w sumie wiele innych plusów, które pewnie wymieniłbym, gdyby nie późna pora i słaba koncentracja. W razie czego proszę pisać, listę uzupełnię.

Podsumowując: świetny, zręcznie zrealizowany pomysł. Pewnie nie zmusi nas do zastanawiania się nad naszym miejscem we wszechświecie, ale i tak dostarczy sporo ciekawej lektury i kilka oryginalnych, ciekawych rozwiązań. Cóż, pozostaje jedynie czekać na tom drugi!

Przed rozpoczęciem lektury "Łatwo być bogiem" Roberta Szmidta, zachęcam do zlustrowania okładki i dostrzeżenia małego, wiele jednak wnoszącego napisu: "TOM 1". Ja go nie dostrzegłem i teraz mam za swoje, znienacka okazuje się, że trzeba mi czekać na kolejny tom!

Dosyć marudzenia! Mamy bowiem do czynienia z książką BARDZO DOBRĄ, nie niosąca być może lemowsko-dickowej głębi,...