Tydzień temu napisałam tak: Pamiętacie „Miasteczko Twin Peaks”? Kiedy wszyscy rzucali swoje czynności, zasiadali przed telewizorem by obejrzeć kolejny odcinek i wreszcie dowiedzieć się kto zabił Laurę Palmer? Z takimi emocjami zapowiada się dla mnie książka „Prawda o sprawie Harry’ego Queberta”. Autor Joel Dicker. Z zadrością patrzę na tylną okładkę, przedstawiającą osiągnięcia, tego dość mocno młodszego ode mnie szwajcarski pisarza.
Muszę Wam powiedzieć, że gdyby nie polecenie dwóch osób, nigdy nie zdecydowałabym się na taką cegłę (716 stron małym druczkiem). Jednak kiedy zaczęłam… Kiedy zaczęłam…to powiem tylko tyle – było warto! Treść wciąga od samego początku, a moja wrodzona nieprzeciętna ciekawość sprawia, że pochłaniam każdą stronę z prędkością światła, by się dowiedzieć: i co?!, co dalej?! To kto w końcu zabił?! Wydaje się, że wszyscy mieli jakiś motyw. Atmosfera dość mroczna a na każdej stronie same konkrety. Mało lania wody, świetne „wstawki”, zwroty akcji i powroty do przeszłości sprawiają, że książka jest naprawdę intrygująca.
Z reguły nie lubię obszernych opisów, jednak tu zupełnie przestały mi one przeszkadzać. Czytając czuję, jakbym oglądała bardzo dobrze nakręcony serial.
Ja, taki wcale już nie początkujący autor, nadal się uczę, co jest w tym przypadku niezwykle przyjemne. Z każdą kartką pojawia mi się w głowie myśl: „Jak on to świetnie ujął”. Zwłaszcza, że bohaterem jest pisarz, który w książce.. pisze książkę! Jestem dopiero w połowie a powieść już mnie kompletnie zachwyciła. Powiem więcej, pierwszy raz czytam książkę, trzymając w niej karteczki samoprzylepne, by oznaczyć stronę, do której muszę wrócić, by zapamiętać zapisane tam myśli.
Już nie mogę doczekać się końca. Taszczę książkę ze sobą wszędzie, gdzie się udaję, wykradając z niej w każdym wolnym momencie chociaż kilka kolejnych zdań. Na pewno nie skuszę się wcześniej sprawdzić końca. Nigdy tego nie róbcie! To psuje całą zabawę!
Dzisiaj powiem tak:
Skończyłam. „Miasteczko Twin peaks” może się schować! Przy „Prawdzie o sprawie Harry’ego Queberta” na chwilę obecną nie mogę położyć żadnej innej książki ani filmu tego gatunku. To „Biblia pisarzy”, „Encyklopedia romantyków”, „Mistrzostwo fabuły”. Rozumiem motywy tych, którzy autorowi wręczyli te rzesze nagród, o jakich stoi na okładce. Zastanawiam się jak bardzo rozbudowaną mapę myśli musiał rozrysować sobie pisarz, by mu te wszystkie wątki, jakie po trochu ale wnikliwie przemycał, nie umknęły a ostatecznie dały tak precyzyjnie zamkniętą i idealnie dopracowaną całość.
No i te wszystkie mądrości autora i błyskotliwe przemyślenia, powodujące co chwilę różnego rodzaju refleksje! Takiej formy, nie spotkałam nigdzie.
A koniec? To jakby Hitchcock pracował z Polańskim a nad wszystkim czuwał Ridley Scott. Mówiąc krótko - Mistrzostwo! I nie powiem o tym ani jednego słowa więcej. Od dziś u mnie już nic nie będzie takie samo!
Czytajcie, zwłaszcza ci z Was, którzy piszą książki!
Korzystając z okazji zapraszam również do moich książek: „Tajemnica Boga” i „Pułapka pożądania”. Czytajcie, piszcie recenzje i komentarze. Bo pisanie to życie!
„Słowa sa bardzo ważne, Marcusie. Ale nie pisz po to, aby cię czytano; pisz, aby być słyszanym” Joel Dicker Prawdzie o sprawie Harry’ego Queberta.

Tydzień temu napisałam tak: Pamiętacie „Miasteczko Twin Peaks”? Kiedy wszyscy rzucali swoje czynności, zasiadali przed telewizorem by obejrzeć kolejny odcinek i wreszcie dowiedzieć się kto zabił Laurę Palmer? Z takimi emocjami zapowiada się dla mnie książka „Prawda o sprawie Harry’ego Queberta”. Autor Joel Dicker. Z zadrością patrzę na tylną okładkę, przedstawiającą...