Piątą część serii o detektywie Quinnie chciałam przede wszystkim pochwalić za odejście od wcześniejszego schematu rozpoczynania akcji, gdyż był on już nudny i oklepany. Tym razem autor wysilił się na wymyślenie czegoś nowego. Również mniej było momentów, których główni bohaterowie wpadają na jakiś trop bez podstaw do tego. Mam wrażenie, że w "Łowcy" przez większość czasu wróżyli z fusów, byle tylko fabuła się kleiła.
Również zakończenie okazało się przyjemnie spójne - zwrot akcji był niedrażniący, wynikał ze wcześniejszych wydarzeń i po prostu miał sens.
Największym minusem polskiej wersji "Mister X" było tłumaczenie. Co jest zastanawiające, bo sam tłumacz (Bartosz Kurowski) się nie zmienił. Niepoprawnie odmienione słowa (sutek zamiast sutków, notorycznie pojawiające się),słowa niepasujące do zdania, mylenie nazwisk bohaterów pod koniec książki. Te pomyłki zaburzały przyjemność z czytania. Mam nadzieję, że w następnej części zostanie przywrócony poziom poprzednich tomów.

Piątą część serii o detektywie Quinnie chciałam przede wszystkim pochwalić za odejście od wcześniejszego schematu rozpoczynania akcji, gdyż był on już nudny i oklepany. Tym razem autor wysilił się na wymyślenie czegoś nowego. Również mniej było momentów, których główni bohaterowie wpadają na jakiś trop bez podstaw do tego. Mam wrażenie, że w "Łowcy" przez większość...

Już dawno pogodziłam się z tym, że akcja w kolejnych częściach będzie podobnie skonstruowana. Sama fabuła znośna, nawet dobrze się czytało, jednak zakończenie, jak dla mnie, było porażką. Słabo wyjaśnione powiązania, mało emocji.

Już dawno pogodziłam się z tym, że akcja w kolejnych częściach będzie podobnie skonstruowana. Sama fabuła znośna, nawet dobrze się czytało, jednak zakończenie, jak dla mnie, było porażką. Słabo wyjaśnione powiązania, mało emocji.

Z każdą kolejną częścią tego cyklu, czuję większy niedosyt, a to co w początkowych tomach wydawało się emocjonujące, w kolejnych niestety wydaje się bardzo schematyczne i nudne. Podobało mi się zakończenie, jednak cała pozostała fabuła trochę zawodzi.

Z każdą kolejną częścią tego cyklu, czuję większy niedosyt, a to co w początkowych tomach wydawało się emocjonujące, w kolejnych niestety wydaje się bardzo schematyczne i nudne. Podobało mi się zakończenie, jednak cała pozostała fabuła trochę zawodzi.

I znowu pan Lutz nie rozpalił mi krwi w żyłach. A szkoda, bo bardzo bym tego chciała. Czytając kryminały właśnie tego najbardziej się domagam. Oczekuję świetnej i skomplikowanej fabuły, a tu niestety jej zabrakło. Intryga i zwroty akcji są trochę przewidywalne. Bywa dość schematycznie. Za to silną stroną książek autora są dialogi, zwłaszcza między Quinnem i jego asystentką Pearl, a także gra z powracaniem do przeszłości. Pomimo że nie zostałam do końca wciągnięta przez przeczytane do tej pory książki pisarza, to i tak sięgnę po pozostałe.

I znowu pan Lutz nie rozpalił mi krwi w żyłach. A szkoda, bo bardzo bym tego chciała. Czytając kryminały właśnie tego najbardziej się domagam. Oczekuję świetnej i skomplikowanej fabuły, a tu niestety jej zabrakło. Intryga i zwroty akcji są trochę przewidywalne. Bywa dość schematycznie. Za to silną stroną książek autora są dialogi, zwłaszcza między Quinnem i jego asystentką...

Lutz - mistrz manipulacji, zwodzenia i owijania sobie czytelnika wokół małego palca. I tym razem nie rozczarował. Nasycił emocjami, intrygą, zagadką. Przyprawił o dreszcze.
Lubię, naprawdę lubię autorów, którzy - tak jak Lutz - nie mają swoich czytelników za nierozgarniętych przygłupów, którym można wcisnąć byle chłam.
Ludu czytający, do lektury. Tutaj nie da rady się zawieść.

Lutz - mistrz manipulacji, zwodzenia i owijania sobie czytelnika wokół małego palca. I tym razem nie rozczarował. Nasycił emocjami, intrygą, zagadką. Przyprawił o dreszcze.
Lubię, naprawdę lubię autorów, którzy - tak jak Lutz - nie mają swoich czytelników za nierozgarniętych przygłupów, którym można wcisnąć byle chłam.
Ludu czytający, do lektury. Tutaj nie da rady się zawieść.

Przez większą część powieści przebrnęłam z zaciekawieniem, zaintrygowana splotem akcji, uatrakcyjnionym charakterystycznym dla Lutza poczuciem humoru. Autor potrafi bardzo dosadnie stworzyć atmosferę grozy, szczególnie, gdy jest się młodą, samotną kobietą w wielkim mieście, bo takie zazwyczaj obiera na ofiary swych powieściowych morderców. Zakończenie jednak wielce mnie rozczarowało ze względu na zbyt wielkie uwikłanie fabuły, która, choć zapewne w swym zamyśle miała być fikuśna i nieprzewidywalna, wyszła na potwornie zagmatwaną i z trudem udało mi się połączyć fakty. Po przeczytaniu książki dalej nie wiem, kto dokładnie był kim i jakie koligacje łączyły go z pozostałymi postaciami. Gdyby autor rozwiązał to bardziej klarownie, dałabym z pewnością wyższą ocenę.

Przez większą część powieści przebrnęłam z zaciekawieniem, zaintrygowana splotem akcji, uatrakcyjnionym charakterystycznym dla Lutza poczuciem humoru. Autor potrafi bardzo dosadnie stworzyć atmosferę grozy, szczególnie, gdy jest się młodą, samotną kobietą w wielkim mieście, bo takie zazwyczaj obiera na ofiary swych powieściowych morderców. Zakończenie jednak wielce mnie...

Morderca może być bliżej niż Ci się wydaje.

Morderca może być bliżej niż Ci się wydaje.

Charakterystyczny styl pisania, duża schematyczność postaci i powieści,lecz wbrew temu, czyta się dość dobrze.

Charakterystyczny styl pisania, duża schematyczność postaci i powieści,lecz wbrew temu, czyta się dość dobrze.

Jest to drugi i najpewniej ostatni tytuł tego autora, z jakim miałem okazję mieć styczność. Przeciętna pozycja z jednym małym plusem - morderca nie został złapany. Nieczęsty zabieg.

Jest to drugi i najpewniej ostatni tytuł tego autora, z jakim miałem okazję mieć styczność. Przeciętna pozycja z jednym małym plusem - morderca nie został złapany. Nieczęsty zabieg.

Już dawno nie czytałem tak słabej książki. "Prawie płakałem jak ją czytałem". A chciałem po prostu przeczytać książkę o seryjnym mordercy. A w tej książce to on okazał się mądrzejszy od śledczych. Oni jedynie spędzali czas na gadaniu i wchłanianiu pączków. Dopiero po x zabójstwach wpadli na pomysł, żeby zająć się sprawą na poważnie. Fabuła jest pokręcona i niekiedy śmieszna. Dzieli się na dwie części. Wcześniej i teraz. Zakończenie powala na łopatki głupotą. A tylko dla zakończenia czytałem ją do końca. Pewnie wpadka autora w jego bibliografii. A widzę w nim potencjał. Dlatego sięgnę po kolejną jego książkę.


Do detektywa Franka Quinna przychodzi kobieta chcąca go wynająć aby odszukał morderce swojej siostry bliźniaczki. Problemy zaczynają się gdy zleceniodawczyni znika i nie okazuje się być tym za kogo się podaje.

Już dawno nie czytałem tak słabej książki. "Prawie płakałem jak ją czytałem". A chciałem po prostu przeczytać książkę o seryjnym mordercy. A w tej książce to on okazał się mądrzejszy od śledczych. Oni jedynie spędzali czas na gadaniu i wchłanianiu pączków. Dopiero po x zabójstwach wpadli na pomysł, żeby zająć się sprawą na poważnie. Fabuła jest pokręcona i niekiedy...