Z każdą kolejną przeczytaną książką Ewy Nowak czuję coraz większe znużenie. Cała ta seria pozornie wydaje się ciekawa, oryginalna, pomocna i prawdziwa. Niestety, nic bardziej mylnego. Oczywiście, wszystko czyta się szybko i przyjemnie, ale... Powtarzalność, powtarzalność i jeszcze raz powtarzalność. Właściwie cały czas obserwujemy perypetie tych samych bohaterów, co z tego, że noszą inne imiona. Wiele motywów także jest wtórnych. Rozumiem, że to seria i pojedyncze tomy może, a nawet powinno coś łączyć, ale tu widzimy coś zupełnie innego. Bardzo widoczne jest to właśnie w tomie ,,Niewzruszenie". Czym matka rodziny, niezrównoważona Anna, różni się od matki rodziny, niezrównoważonej Asi z ,,Wszystko, tylko nie mięta"? Głównie zawodem i trochę życiorysem. Cała reszta pozostaje ta sama. Oczywiście, cała rodzina musi być pozytywnie zakręcona, z niezwykle inteligentnymi i dojrzałymi nad wiek dziećmi, które przeżywają swoje pierwsze dorosłe problemy. Rodzinie, w tym przypadku, towarzyszy domowa świnia. Wcześniej czytelników raczono np. papugą i rasowymi kurami. Bo zwierzę musi być oryginalne i odgrywać sporą rolę! Może brzmi to nawet zachęcająco, takie zwierzęce totemy w powieściach, ale w praktyce wychodzi gorzej. Książki uchodzą za psychologiczne, a właśnie takich wątków brakuje w nich najbardziej. Dokładniej - wątki są, ale nie poprowadzone należycie. Właściwie, czytając te książki, czuję się jakbym widziała ledwie pobieżny opis wszystkiego, jakby ktoś odsłonił tylko malutki kawałeczek historii. Brakuje głębszego wgryzienia się w psychikę bohaterów, i... akcji. Powieść jest pogodna i napisana z humorem, podobnie jak jej poprzedniczki (i następczynie), ale to właściwie największa zaleta, jaką potrafię wymienić. Właściwie, ,,Niewzruszenie" ratuje wątek Tomasza i Marianny, który na tle drugiego wątku romantycznego powieści, prezentuje się zaskakująco realistycznie i mało cukierkowo. Lew i Gabi - ta para okrutnie mnie irytowała. Rozumiem, że jest wiele dziewcząt, które cenią w chłopaku coś więcej, niż tylko wygląd, pozycję społeczną itp., ale która licealistka związałaby się z ,,mięczakowatym" gimnazjalistą? Oczywiście, zdążają się takie przypadki, ale coś takiego zupełnie nie pasuje do charakteru Gabi, który mogliśmy poznać. Czytając ostatnie strony miałam wrażenie, że autorka po prostu nie chce, by powieść miała Bardzo Smutne Zakończenie, wydaje mi się, że po prostu Lew wzbudzał tak powszechną sympatię, że szkoda było zostawić do z Bad Endem.
Mimo wszystko, książkę można przeczytać, choć za gorąco nie polecam. Lepiej sięgnąć po wcześniejsze tomy, albo cieniutkie ,,Furteczki" czy ,,Piątki".

Z każdą kolejną przeczytaną książką Ewy Nowak czuję coraz większe znużenie. Cała ta seria pozornie wydaje się ciekawa, oryginalna, pomocna i prawdziwa. Niestety, nic bardziej mylnego. Oczywiście, wszystko czyta się szybko i przyjemnie, ale... Powtarzalność, powtarzalność i jeszcze raz powtarzalność. Właściwie cały czas obserwujemy perypetie tych samych bohaterów, co z tego,...