"Wszyscy powinniśmy przynajmniej raz w życiu dostać owację na stojąco, bo przecież każdy z nas zwycięża ten świat.
- Auggie."

"Cud chłopak" przewijał mi sie przez ręce juz kilkakrotnie, ale jakoś nie mogłam się skusić, aby po niego sięgnąć. Popchnęła mnie do tego dopiero zapowiedź ekranizacji, która ma sie ukazać w tym roku i nie chcąc być bombardowana spoilerami, uznałam, że czas ja przeczytać.

Książka ta jest skategoryzowana jako "literarura dziecięca" - i nie wiem skąd się to wzięło, bo w moim mniemaniu jeżeli narratorem, bądź głównym bohaterem jest dziecko, to wcale nie onacza, że z powieści tej przyjemności nie będą czerpać także dorośli. "Cud chłopak" to historia, która powinien przeczytać każdy, a już napewno powinna być uwzględniona jako lektura szkolna, gdyż brak empatii wśród dzisiejszej młodzieży jest bardzo smutnym objawem i czasami warto by było pchnąć ją (młodzież) we właściwym kierunku - klasyka klasyką, ale to współczesny świat bardziej porafi wpłynąć na młodego człowieka niż czytanie topornych grubaśnych tomów jakich się od nich oczekuje.

Auggie to naprawdę cud chłopak i nie sposób tutaj zrecenzować tej książki tak by nie zaspoilerować, dlatego będzie krótko. Po pierwszej części byłam tak okropnie zła, smutna, zdruzgotana, że mało brakowało, a rzuciłabym książką o ścianę. Potem z każdą następną częścią, które były pisane z perspektywy nie tylko głównego bohatera, ale także ludzi z jego najbliższego kręgu, wszystko zaczynało przybierać zupełnie inny obraz niż na początku oczekiwałam. Owszem, to jest historia chłopca, który w wyniku błędu genów ma zniekształconą twarz, ale to także historia jego rodziny i przyjaciół ich osobistych trudności z realnym światem, z jego niesprawiedliwością, własnymi potrzebami, to naprawdę kompleksowa książka, w której każdy uczestnik się liczy, każdy jest ważny i każdy z nich czegoś poszukuje, przeżywa trudne momenty i gdybyśmy pozostali tylko w głowie Augusta nie mielibysmy pojęcia o ich boleściach. Język jest bardzo prosty - czego można się spodziewać po uczniu piatej klasy, ale przez to obraz jest jeszcze piękniejszy. Zakończenie mnie wzruszyło i mało brakowało by uronić kilka łez. Piękna. Polecam.

"Wszyscy powinniśmy przynajmniej raz w życiu dostać owację na stojąco, bo przecież każdy z nas zwycięża ten świat.
- Auggie."

"Cud chłopak" przewijał mi sie przez ręce juz kilkakrotnie, ale jakoś nie mogłam się skusić, aby po niego sięgnąć. Popchnęła mnie do tego dopiero zapowiedź ekranizacji, która ma sie ukazać w tym roku i nie chcąc być bombardowana spoilerami, uznałam,...