"Milion pięćdziesiąt jeden tysięcy
dwieście minut.
Mniej więcej przez tyle minut
cię kocham."

Następna książka Colleen Hoover, która sprawia, że płaczę i śmieję się jednocześnie.
Główna bohaterka- Lake - wprowadza się do małej miejscowości wraz ze swoim bratem i mamą. Naprzeciwko mieszka przystojny Will,który od razu wpada w oko dziewczynie. Historia idealna, prawda? Wszystko się komplikuje kiedy Lake idzie do swojej nowej szkoły. Na korytarzu wpada na Will'a. Okazuje się, że jest jej nauczycielem. Oboje za wszelką cenę chcą zapomnieć o wzajemnym uczuciu jakim jest miłość. Lake jest roztrzęsiona. Musi przestać kochać osobę, która stała się dla niej kimś więcej. Dodatkowo okazuje się, że jej mama ma raka płuc i umiera. Jedynym wsparciem dziewczyny jest Eddie- jej przyjaciółka- która wie o krótkim romansie z 'nauczycielem' i chorobie jej matki.
Książka spodobała mi się od pierwszego słowa. Pierwszy raz przepłakałam połowę książki! Łzy zaczęły ciec mi w czasie urodzin Eddie. Przepłakałam wtedy wiersze Will'a i Lake i śmierć jej matki. Patrząc na wiersz Lake pt "Lekcja" a potem czytając dzieło Will'a "Więcej niż trzecia" uśmiechałam się i płakałam za razem.
Colleen Hoover to bardzo utalentowana autorka. Jej lektury zawsze wzruszają mnie i rozmieszają do łez:')

"Milion pięćdziesiąt jeden tysięcy
dwieście minut.
Mniej więcej przez tyle minut
cię kocham."

Następna książka Colleen Hoover, która sprawia, że płaczę i śmieję się jednocześnie.
Główna bohaterka- Lake - wprowadza się do małej miejscowości wraz ze swoim bratem i mamą. Naprzeciwko mieszka przystojny Will,który od razu wpada w oko dziewczynie. Historia idealna, prawda?...