Mario Ybl, czyli słynny, główny bohater, o który tyle słyszałam.
Jest to bardzo dobrze wykreowana postać, która momentami wydaje się być przerysowana, ale taką nie jest. (Niestety, znam parę osób, które są tak samo bezczelne i aroganckie). I moim zdaniem idealnie wzbogaca historię. Mimo, że zachowuje się jak wielkie dziecko, które nikogo nie szanuje, jest na swój sposób bardzo uroczy. Jest to bohater, który niebywale mnie intryguje. W trakcie lektury, tylko czekałam co takiego zrobi lub powie. Swoimi tekstami wzbudzał śmiech na moich ustach i kręcenie głową jak dorosły facet może się tak zachowywać.
Domyślam się, że w takim podejściu do siebie i innych musi się kryć jakieś drugie dno i mam nadzieję, że w kolejnych tomach autorka choć trochę skupi się na problemach osobistych Maria.

Marta Guzowska oprócz interesującego głównego bohatera, stworzyła bardzo różnorodne postacie, które również polubiłam. Mamy tu biznesmana, który chce wesprzeć finansowo wykopaliska, szefa, któremu bardzo zależy na sukcesie ekipy, doktorantkę, która ewidentnie "czuje miętę" do Maria i wiele innych ciekawych bohaterów.

Autorka bardzo przystępnie obrazuje nam pracę archeologa i opisuje to w sposób niebywale ciekawy. Sam styl jest bardzo lekki, dzięki czemu przez książkę się "płynie".
Na każdym etapie książki pisarka czymś mnie zaciekawiała, przez co lektura wciągała i nie miałam ochoty jej odkładać.

"Ofiara Polikseny" to powieść mocno osadzona w tureckich realiach. Autorka idealnie przedstawiła klimat tego miejsca, dając mi możliwość (osobie, która nigdy tam nie była) poczuć i w jakiś sposób poznać to miejsce. Dzięki niej przeniosłam się w świat wykopalisk, poczułam palące słońce, tą duchotę i udrękę upału. Razem z bohaterami znajdowałam się wykopach i odkrywałam cuda starożytnych cywilizacji. Jeszcze raz to powtórzę - atmosfera tej powieści jest przecudowna!
I tu mogę stwierdzić, że Mario to jeden z najlepiej wykreowanych bohaterów z jakimi przyszło mi się spotkać. Oby więcej takich postaci!

Jeżeli spodziewacie się mocnego kryminału, to nie jest to powieść, w której krew ofiar przelewa się przez karty. Jest ona raczej spokojna, gdzie fabuła powoli, ale konsekwentnie dąży do finału i to, bardzo zaskakującego.

Nie mam pojęcia jak wytrzymam do czasu, aż w moje ręce trafią pozostałe części. Jak żyć! ;)
To co autorka zaserwowała mi w tej powieści, jest tak niesamowite, że "Ofiarę Polikseny" zdecydowanie mogę nazwać literacką perełką.
Bardzo przyjemnie czytało mi się tą książkę i mam nadzieję, że kolejne części okażą się tak dobre jak pierwsza.

Ogromnie się cieszę, z podróży jaka została mi zafundowała, uff co to była za przygoda!
Gorąco polecam Wam jej lekturę. Przeczytajcie ją jak najszybciej!

Mario Ybl, czyli słynny, główny bohater, o który tyle słyszałam.
Jest to bardzo dobrze wykreowana postać, która momentami wydaje się być przerysowana, ale taką nie jest. (Niestety, znam parę osób, które są tak samo bezczelne i aroganckie). I moim zdaniem idealnie wzbogaca historię. Mimo, że zachowuje się jak wielkie dziecko, które nikogo nie szanuje, jest na swój sposób...