Rewolucja węgierska 1956 roku była jednym z najważniejszych wydarzeń w najnowszych dziejach naszej części Europy. Wywarła też wpływ na to, co działo się w Polsce: krwawa interwencja armii sowieckiej na Węgrzech powstrzymała zwolenników najbardziej radykalnych zmian i ułatwiła Władysławowi Gomułce opanowanie sytuacji. Rewolucja i reakcja Moskwy były wielokrotnie wykorzystywane w propagandzie partyjno–państwowej jako przykład odstraszający od wszelkich prób reformy ustroju. Działo się to m.in. jesienią 1981 roku podczas ostatniej fazy przygotowań do stanu wojennego i przez pewien czas po jego wprowadzeniu.

W rezultacie tych propagandowych zabiegów rewolucja węgierska była przedstawiana w sposób skrajnie zideologizowany. Nie było w Polsce żadnej publikacji, która rzetelnie i uczciwie opisywałaby ją, a nieliczne edycje „drugiego obiegu” miały jedynie charakter przyczynków. Załamanie się systemu, likwidacja cenzury oraz otwarcie archiwów – także moskiewskich – spowodowały, iż o wydarzeniu tym można było napisać z nowej perspektywy niedostępnych uprzednio dokumentów. Zadania tego podjął się zespół badaczy węgierskich – kierowany przez prof. Györgya Litvána – skupionych w Instytucie Historii Rewolucji Węgierskiej 1956 roku. Owocem ich kilkuletniej intensywnej pracy jest ta książka, którą równolegle publikuje – w języku angielskim – znane brytyjskie wydawnictwo Longman.