Nie ukrywam, i niejednokrotnie o tym wspominałem, że Chris Carter należy do mojego absolutnego topu pisarzy ogólnie, bez względu na gatunek literacki. Jego wcześniejsze cztery książki uważam za majstersztyki thrillera pisanego (aczkolwiek „Rzeźbiarz śmierci” miał słabsze momenty; na szczęście nie było ich wiele).
Długo czekałem na powrót do lektury książek Cartera, oj długo. „Jeden za drugim” stał cierpliwie na półce długo i czekał na swoją kolej. Teraz się doczekał.
Po przeczytaniu książki mogę stwierdzić tylko jedno – Carter ciągle wymiata! Powieść tą czyta się diabelnie szybko, pomagają w tym krótkie, zwięzłe rozmiary, co zresztą jest charakterystyczne dla tego autora. On się nie bawi w przydługawe opisy; jego pisanie to po prostu miażdży!
Jest on jednym z niewielu autorów w moim prywatnym rankingu, którzy powodują że nie można oderwać się od lektury; już chcesz na dziś skończyć czytanie, ale się nie da; ciekawość zżera co wydarzy się dalej.
Książką „Jeden za drugim” nie zawiodłem się ani trochę; po lekko słabszym „Rzeźbiarzu…” autor wrócił do megawysokiej formy, a powieść polecam nie tylko jego fanom, ale wszystkim czytelnikom pragnącym przeczytać thriller doskonały.

PS. Kiedyś oglądałem pewien film pt. „Nieuchwytny” (Untraceable), z Diane Lane i Colinem Hanksem w rolach głównych. Kojarzy mi się on nieodparcie z opiniowaną książką, przede wszystkim przez główny motyw – śmierć transmitowana na żywo online. Być może Carter w jakimś stopniu zaczerpnął pomysł na fabułę książki z tego filmu, ale w żadnym razie nie ma mowy o bezczelnej 'zrzynce'! Sam film polecam jako swoiste uzupełnienie książki.

Nie ukrywam, i niejednokrotnie o tym wspominałem, że Chris Carter należy do mojego absolutnego topu pisarzy ogólnie, bez względu na gatunek literacki. Jego wcześniejsze cztery książki uważam za majstersztyki thrillera pisanego (aczkolwiek „Rzeźbiarz śmierci” miał słabsze momenty; na szczęście nie było ich wiele).
Długo czekałem na powrót do lektury książek Cartera, oj...