Pokładałem w tej książce spore nadzieje na jakieś konkretne sf-hard sf, jednak szybko okazało się że Hamilton potrafi mnie dość skutecznie do siebie zniechęcić. Szczerze mówiąc nawet nie doczytałem całej książki a gdzie tam jeszcze wszystkie cztery tomy...po prostu nie ma tu nic porywającego, męcząca fabuła, autor ma też czasem tendencję do popadania w typowe fantasy a to w dziejącym się w kosmosie sf jest dla mnie nie do przyjęcia. Tłumy bohaterów oraz multum wątków też zdecydowanie na minus. Szukałem czegoś podobnego do twórczości Alastaira Reynoldsa ale to zdecydowanie nie ta liga.

Pokładałem w tej książce spore nadzieje na jakieś konkretne sf-hard sf, jednak szybko okazało się że Hamilton potrafi mnie dość skutecznie do siebie zniechęcić. Szczerze mówiąc nawet nie doczytałem całej książki a gdzie tam jeszcze wszystkie cztery tomy...po prostu nie ma tu nic porywającego, męcząca fabuła, autor ma też czasem tendencję do popadania w typowe fantasy a to w...

Na razie żadna z książek Hamiltona mnie nie porwała, przy każdej się męczę i początkowa fascynacja przechodzi później w rozczarowanie. Nie rozumiemy się z nim po prostu. Tutaj nie było aż tak źle jak w trylogii Pustki, choć po początkowym wysokim C szybko wytracało impet, a ja zainteresowanie.

Na razie żadna z książek Hamiltona mnie nie porwała, przy każdej się męczę i początkowa fascynacja przechodzi później w rozczarowanie. Nie rozumiemy się z nim po prostu. Tutaj nie było aż tak źle jak w trylogii Pustki, choć po początkowym wysokim C szybko wytracało impet, a ja zainteresowanie.

Naprawdę świetnie zbudowany świat, pełen wyobraźni i rozmachu, wszystko super przedstawione trochę żałuję, że wchodzimy w historię już w środku, nie poznajemy początku Wysokiego anioła i obcych, nie widzimy katastrofy na Far Awey, jednak jest tutaj tyle niuansów, że nie sposób wszystkiego zaczynać od zaraz. Postacie ciekawe, historia zawiązuje się rewelacyjna, już nie mogę doczekać się następnego tonu, to będzie naprawdę bardzo dobra saga hard sf. Pisarz, ma niesamowitą wyobraźnię i nie krępuje się jej używać, będzie się działo!

Naprawdę świetnie zbudowany świat, pełen wyobraźni i rozmachu, wszystko super przedstawione trochę żałuję, że wchodzimy w historię już w środku, nie poznajemy początku Wysokiego anioła i obcych, nie widzimy katastrofy na Far Awey, jednak jest tutaj tyle niuansów, że nie sposób wszystkiego zaczynać od zaraz. Postacie ciekawe, historia zawiązuje się rewelacyjna, już nie mogę...

Dałbym i 9 ale autor wg. mnie przesadził i zbyt szeroką ławą poszedł co do ilości bohaterów. Nie rozumniem po co niektórzy tam w ogóle są i zajmują strony (np. Morton, Mark Vernon, Hoshie itp.) Postać Ozziego super, ale zbyt długo się wlecze. Można czuć chwilami bezsens jego wątku fabularnego.

Dałbym i 9 ale autor wg. mnie przesadził i zbyt szeroką ławą poszedł co do ilości bohaterów. Nie rozumniem po co niektórzy tam w ogóle są i zajmują strony (np. Morton, Mark Vernon, Hoshie itp.) Postać Ozziego super, ale zbyt długo się wlecze. Można czuć chwilami bezsens jego wątku fabularnego.

Peter F Hamilton nie bez powodu nazywany jest królem space opery. Światy zrodzone w jego wyobraźni tętnią życiem, są w pełni rozbudowane, a bohaterowie mają swą historię, zaś pomysły jakimi autor sypie w swych powieściach, cóż, musicie się tego dowiedzieć. Gwiazda Pandory jest świetną wycieczką w kosmos, odkrywaniem nieznanego i walką o przeżycie, która kończy się ... Przeczytajcie sami!

Peter F Hamilton nie bez powodu nazywany jest królem space opery. Światy zrodzone w jego wyobraźni tętnią życiem, są w pełni rozbudowane, a bohaterowie mają swą historię, zaś pomysły jakimi autor sypie w swych powieściach, cóż, musicie się tego dowiedzieć. Gwiazda Pandory jest świetną wycieczką w kosmos, odkrywaniem nieznanego i walką o przeżycie, która kończy się ......

Gdybym miał wytypować mojego ulubionego pisarza - czyli takiego który wycisnął mi w życiu najwięcej dopaminy z gruczołów wówczas gdy pochłaniałem jak narkoman jego dzieła. To byłby nim Peter Hamilton. Nie dlatego, że wydał najlepszą powieści SF (bo najlepsza to Hyperion Simmonsa teraz i zawsze amen),ale dlatego, że wszystkie powieści jakie wydał wystrzeliwują człowieka z butów i stoją na moim osobistym podium SF.
Potrafi utkać wizję przyszłości tak soczyste i ociekające w technologiczne niuanse dobrego hard SF , że ktoś kto się w tym lubuje, w trakcie lektury ocieka razem z nią.
To, w połączeniu z genialną zdolnością do tworzenia kosmicznych awantur sprawia, że biorąc się za Hamiltona, warto poprosić bliską ci osobę by sprawdzała co kilka godzin czy jesz, pijesz i czy nie zdefekowałeś w spodnie przy lekturze.

Czy podobały mi się Statki kosmiczne napędzane ciągłym generowaniem Czarnej dziury przed dziobem statku w jednej- ciągle utrzymywanej odległości, wywołujące opadanie statku na tą czarna dziurę, a zatem napęd o ogromnym przyspieszeniu, a ponieważ grawitacja przyspiesza każdy atom równomiernie to, człowiek nie odczuwa nawet największych przyspieszeń przy takim napędzie? - PODOBAŁO

Czy podobały mi się karabiny które strzelały impulsem zaburzającym czasoprzestrzeń robiąc z celów miazge? - w chuj

Ale najbardziej podobał mi się pomysł, który w tym uniwersum, dostał swoją własną 3 tomową opowieść....
Wyobraź sobie, że jesteś cywilizacją, która rozpracowała wszelkie prawa fizyki tego wszechświata i wie jak działa podstawa rzeczywistości.
Jesteś znudzony ograniczeniami tego wszechświata i chcesz go lekko poprawić, globalnie nie możesz tego uczynić.
Ale możesz zrobić to lokalnie.
Więc pewne istoty stworzyły w centrum galaktyki bańke mikrowszechświata w którym prawa fizyki są odmienne.
Ludzkość trafia tam przez przypadek i okazują się dwie rzeczy: dobra i w chuj lepsza :
- że całe ich high tech gadżety którymi leczyli swoje ciała i czynili istne cuda, nie działają w tym wszechświecie bo nawet elektrony inaczej się tam, zachowują.
Za to odkrywają, że takie zdolności jak telepatia czytanie w myślach, telekineza i kilka innych, są sprzężone z parametrami tego wszechświata i każdy może używać mocy myśli, tam gdzie musiał używać technologii w pierwotnym wszechświecie...

Lubrykant w tym momencie nie jest już chyba konieczny...

Gdybym miał wytypować mojego ulubionego pisarza - czyli takiego który wycisnął mi w życiu najwięcej dopaminy z gruczołów wówczas gdy pochłaniałem jak narkoman jego dzieła. To byłby nim Peter Hamilton. Nie dlatego, że wydał najlepszą powieści SF (bo najlepsza to Hyperion Simmonsa teraz i zawsze amen),ale dlatego, że wszystkie powieści jakie wydał wystrzeliwują człowieka z...

Jedna z 2 najlepszych space oper jakie czytałem. Monumentalna, kolosalna saga w której to tomiszcze jest zaledwie prologiem i prezentacją bohaterów. Nie sposób opisać w kilku słowach jakie odczucia towarzyszą lekturze, jak bardzo te książki pochłaniają. Pochłaniają postacie, pochłania świat i jego technologią, pochłaniają jego problemy i spiski w których już wkrótce każdy będzie potencjalnym wrogiem. A cały cykl Wspólnoty to dopiero pierwszy z segmentów w kolosalnej sadze Hamiltona; następny segment, Pustka, jest co najmniej równie wspaniały.

Jedna z 2 najlepszych space oper jakie czytałem. Monumentalna, kolosalna saga w której to tomiszcze jest zaledwie prologiem i prezentacją bohaterów. Nie sposób opisać w kilku słowach jakie odczucia towarzyszą lekturze, jak bardzo te książki pochłaniają. Pochłaniają postacie, pochłania świat i jego technologią, pochłaniają jego problemy i spiski w których już wkrótce każdy...

Jak ktoś nie lubi space opery, to po przeczytaniu tego przesyconego opisami i urywanymi niespodziewanie wątkami dzieła jeszcze bardziej ją znienawidzi. Nie da się tego czytać, choć fragmentami jest interesująca i perspektywy rozwoju ludzkości są oszałamiające, od dowolnej zmiany genetycznej "na żywo" do uwolnienia ducha i przejścia do postaci aniołów, czy bogów - a z tej mieszaniny wyłania się afera kryminalna. Gniot bez wciągającej akcji...

Jak ktoś nie lubi space opery, to po przeczytaniu tego przesyconego opisami i urywanymi niespodziewanie wątkami dzieła jeszcze bardziej ją znienawidzi. Nie da się tego czytać, choć fragmentami jest interesująca i perspektywy rozwoju ludzkości są oszałamiające, od dowolnej zmiany genetycznej "na żywo" do uwolnienia ducha i przejścia do postaci aniołów, czy bogów - a z tej...

Trochę mniej polityki i była by to dla mnie książka idealna!

Trochę mniej polityki i była by to dla mnie książka idealna!

Naprawdę kawał dobrego science fiction,nawet wpadające w hard sci-fi. Pomysłowo i logicznie stworzone uniwersum, trochę za dużo wątków, ale zapewne połącza się w kolejnych częściach. Zapowiada się przyjemna seria.

Naprawdę kawał dobrego science fiction,nawet wpadające w hard sci-fi. Pomysłowo i logicznie stworzone uniwersum, trochę za dużo wątków, ale zapewne połącza się w kolejnych częściach. Zapowiada się przyjemna seria.