W pełni popieram komentarz atimere.

W pełni popieram komentarz atimere.

Jeden trup, wielu podejrzanych. Denat zdecydowanie nie należał do ludzi o trudnym charakterze, ale komu mógł zajść za skórę do tego stopnia, by narazić się na śmierć? Śledztwo ujawnia coraz więcej osób, które na własną rękę próbowały wyrównywać swoje zatargi...

Jeden trup, wielu podejrzanych. Denat zdecydowanie nie należał do ludzi o trudnym charakterze, ale komu mógł zajść za skórę do tego stopnia, by narazić się na śmierć? Śledztwo ujawnia coraz więcej osób, które na własną rękę próbowały wyrównywać swoje zatargi...

Ewidentna strata czasu, można sobie darować lekturę tego "kryminału"

Ewidentna strata czasu, można sobie darować lekturę tego "kryminału"

Najciekawsze w tej książce jest znaczenie tytułu, bo direttissima to droga wspinaczki wiodąca możliwie najprościej na wierzchołek góry. I na tym koniec tego co jest interesujące. Fabuła jest sztuczna i niewiarygodna, zbiegi okoliczności wydumane, a bohaterowie nieprawdziwi i nazbyt pompatyczni.

Najciekawsze w tej książce jest znaczenie tytułu, bo direttissima to droga wspinaczki wiodąca możliwie najprościej na wierzchołek góry. I na tym koniec tego co jest interesujące. Fabuła jest sztuczna i niewiarygodna, zbiegi okoliczności wydumane, a bohaterowie nieprawdziwi i nazbyt pompatyczni.

Piękna sceneria Morskiego Oka, niepokojący halny, który odcina schronisko od świata i grupa alpinistów zamieszanych w morderstwo. Taka zapowiedź zapewnia powodzenie. Ale nie w tym przypadku. Kryminał Kulczyńskiego był, być może rozwinięciem telewizyjnej Kobry, ale jako powieść nie sprawdził się zupełnie. Poza "okolicznościami przyrody" całość jest dość drętwa, zagadka kryminalna mało przekonująca, całość zaś po prostu nieudana. Już wstępna informacja o osobach dramatu sugeruje rozwiązanie. Przedstawione postaci są wybitnie papierowe, a ich domniemanych cech (ja chce we wstępie autor) trudno szukać. Bo nie zauważyłem systematyczności u Zygmunta, wesołości Jana, bufonady Zdzisława... itd, itd. Niewyparzona gęba (to zdania autora) Jacka sprowadza się do okraszania wypowiedzi popularnym przekleństwem - postać nie jest dowcipna lecz chamska, wulgarna i prymitywna. Mógłbym jeszcze mnożyć uwagi, ale po co? Za dużo postaci, które w efekcie niczego nie wnoszą, za mało tła, w tym postaci, które rzekomo wypełniają schronisko, ale nic o nich nie wiemy. Momentami da się czytać, może ze względu na egzotyczne miejsce akcji, ale powieść jest po prostu słaba. Dla koneserów gatunku i epoki - tych wytrwałych.

Piękna sceneria Morskiego Oka, niepokojący halny, który odcina schronisko od świata i grupa alpinistów zamieszanych w morderstwo. Taka zapowiedź zapewnia powodzenie. Ale nie w tym przypadku. Kryminał Kulczyńskiego był, być może rozwinięciem telewizyjnej Kobry, ale jako powieść nie sprawdził się zupełnie. Poza "okolicznościami przyrody" całość jest dość drętwa, zagadka...