Nieco ryzykowna nazwa książki - "Żądło Genowefy", ale od razu niektórzy wiedzą, że wcale nie chodzi o pszczołę czy o kobietę, ale o samolocie myśliwskim, bo akcja powieści Janusza Meissnera dzieje się w czasach II wojny światowej. Żywy i humorystyczny język, których narratorem jest pilot pojazdu lotniczego, który to został wcześniej przeze mnie wymieniony. RAF - bo tak brzmi skrót od Royal Air Force, legendarnej formacji sił powietrznych, polskich lotników bombowych w Wielkiej Brytanii, dowiadujemy się jak żołnierze sobie radzą na misjach i operacjach militarnych, czy mają wyrzuty sumienia, czy wykonują swoją robotę tak jak im z góry nakazano, czy się buntują i tak dalej. Bo wojna nikogo nie czyni wielkim. I należy zawsze, ale to zawsze o tym pamiętać. Jeśli miałbym coś wymienić najlepszego, to główny bohater Pryszczyk i jego perypetie w Rumunii i Anglii, które sprawiały, że miałem przysłowiowego banana na twarzy.

Nieco ryzykowna nazwa książki - "Żądło Genowefy", ale od razu niektórzy wiedzą, że wcale nie chodzi o pszczołę czy o kobietę, ale o samolocie myśliwskim, bo akcja powieści Janusza Meissnera dzieje się w czasach II wojny światowej. Żywy i humorystyczny język, których narratorem jest pilot pojazdu lotniczego, który to został wcześniej przeze mnie wymieniony. RAF - bo tak...

Jak wyglądał szlak bojowy polskich lotników na początku II wojny światowej? Większość z nas kojarzy opowieści o bohaterskim dywizjonie 303 z bitwy o Anglię.

Zanim jednak do niej doszło, były walki w wojnie obronnej września 1939 roku (z nieznanymi szerzej, a bardzo znaczącymi sukcesami polskiego lotnictwa - w obliczu tak wielkiej przewagi najeźdźcy),ewakuacja do Rumunii (z obozem internowania - Rumuni chcieli pilnować Polaków, a ci ciągle im uciekali, na Zachód, do Francji, walczyć z Niemcem, odpłacić za wrzesień),przerzut najpierw do Francji (akurat na jej kapitulację),by wreszcie "osiąść" w Wielkiej Brytanii w jednym z WIELU polskich dywizjonów bojowych (nie tylko 303). Autor/narrator/ główny bohater trafił do załogi Wellingtona, brytyjskiego bombowca, który latał na kontynent bombardować niemieckie pozycje wtedy, gdy niemal całą Europa to była III Rzesza.

Ten szlak bojowy polskich lotników z bardzo ciekawymi anegdotami (elementy biograficzne) opisuje autor nadając jej ciekawą formę beletrystyczną. Świetne pióro! Czytając nie mogłem wyjść ze zdziwienia, dlaczego ta pozycja jest tak mało znana, choć w kręgach lotniczych podobno uchodzi za dzieło kultowe.

Dodatkowy smaczek to data pierwszego wydania - 1943. Ja czytałem egzemplarz wydany w 1948.

Jak wyglądał szlak bojowy polskich lotników na początku II wojny światowej? Większość z nas kojarzy opowieści o bohaterskim dywizjonie 303 z bitwy o Anglię.

Zanim jednak do niej doszło, były walki w wojnie obronnej września 1939 roku (z nieznanymi szerzej, a bardzo znaczącymi sukcesami polskiego lotnictwa - w obliczu tak wielkiej przewagi najeźdźcy),ewakuacja do Rumunii...

Kwintesencja wojennej "przygody" - o ile wojnę można nazwać przygodą. Świetnie nakreślone losy naszych żołnierzy lotników w czasie II wojny światowej - od września 1939 roku, przez Rumunię, przejazd do Francji aż po służbę w Anglii. Pisana ze swadą, humorem - chociaż opisuje też przerażające momenty ( uciekinierzy - opis matki z dzieckiem itd. ). Czytam sporo literatury tego typu - raczej odnoszących się bezpośrednio do wydarzeń i do literatury fabularyzowanej ( a taka tutaj jest ) odnosiłem się z dużą rezerwą ( ot choćby "Nalot" Deightona - mocno taki sobie ),to Żądło Genowefy i druga część L jak Lucy - nie wypuściły mnie ze swoich kart, dopóki nie przeczytałem całości. Dla mnie najlepsze fragmenty - to bezapelacyjnie Pryszczyk - jego przygody w Rumunii i Anglii są bezkonkurencyjne. Rzadko trafia się tak charakterystyczny, wręcz "żywy" bohater literatury. Świetnie opisane akcje bojowe - z punktu widzenia uczestniczących w nich lotników - gdzie Meissner bardzo ciekawie opisuje uczucia bohaterów - nie ma "bojowego uniesienia" - są żywi ludzie. Różni, różnie reagujący na wydarzenia - mimo upływu lat - książka doskonała

Kwintesencja wojennej "przygody" - o ile wojnę można nazwać przygodą. Świetnie nakreślone losy naszych żołnierzy lotników w czasie II wojny światowej - od września 1939 roku, przez Rumunię, przejazd do Francji aż po służbę w Anglii. Pisana ze swadą, humorem - chociaż opisuje też przerażające momenty ( uciekinierzy - opis matki z dzieckiem itd. ). Czytam sporo literatury...

Bardzo lubię książki o II WŚ, szczególnie o lotnictwie więc pozycja obowiązkowa. Czyta się lekko i szybko, choć po przeczytaniu kilku (czy kilkunastu) książek różnych autorów te same opisy się powtarzają bądź sobie nieco przeczą. Ale nieistotne - czyta się dobrze, wartości zawarte w książce są jak najbardziej szczytne, dużo ciekawych szczegółów , in minus jedynie fakt że niestety jest to mniej lub bardziej fikcja na podstawie przeżyć różnych osób - upchnięte w jednego bohatera...

Bardzo lubię książki o II WŚ, szczególnie o lotnictwie więc pozycja obowiązkowa. Czyta się lekko i szybko, choć po przeczytaniu kilku (czy kilkunastu) książek różnych autorów te same opisy się powtarzają bądź sobie nieco przeczą. Ale nieistotne - czyta się dobrze, wartości zawarte w książce są jak najbardziej szczytne, dużo ciekawych szczegółów , in minus jedynie fakt że...

Książkę bardzo miło się czyta, liczy 227 stron i 20 rozdziałów, nie zawiera żadnych map ani zdjęć. Opowiada historię tylnego strzelca samolotu bombowego od września 1939 /wtedy jako pilota myśliwskiego/ aż do zagłady jego bombowca Genowefy. Od razu należy zaznaczyć , że autor opisuje historię fikcyjnego bohatera gdyż w swoich opowieściach zawarł prawdziwe losy kilku osób /sam pisze o tym w przedmowie/ pod "skrzydłami" jednej osoby. Dlatego też nie można tej książki traktować jako biografii autora chociaż wszystkie opowieści są prawdziwe a sporą ich część przeżył i opisał sam autor.
Z samej książki dowiadujemy się o wojnie obronnej w Polsce w 39 , następnie ewakuacji do Rumunii i pobycie w obozach internowanych, następnie nieco o walkach we Francji, ewakuacji morzem do Anglii i w końcu szereg opowieści o walce na wspomnianym bombowcu w kolejnych misjach nad Francją i Niemcami.
Książkę czyta się bardzo lekko, autor bardzo plastycznie przedstawia wykonywane loty, walkę a także bardzo dużo pisze o innych osobach z którymi w trakcie służby zetkną go wojenny los.
Moja rekomendacja: Autor pisze bardzo przystępnie, elegancko, opowieść wciąga i raz za razem nas bawi lub zasmuca. Widać tu dobre pióro i talent do opowiadania.
Polecam każdemu, bardzo przyjemna i ciekawa książka.

Książkę bardzo miło się czyta, liczy 227 stron i 20 rozdziałów, nie zawiera żadnych map ani zdjęć. Opowiada historię tylnego strzelca samolotu bombowego od września 1939 /wtedy jako pilota myśliwskiego/ aż do zagłady jego bombowca Genowefy. Od razu należy zaznaczyć , że autor opisuje historię fikcyjnego bohatera gdyż w swoich opowieściach zawarł prawdziwe losy kilku osób...

Opowieść o polskich pilotach w czasie drugiej wojny. Kontynuacja "L-jak Lucy"... a może odwrotnie? Godne polecenia. Ciekawie napisane i co ważniejsze nie jest to typowa książka historyczna a raczej książka przygodowa oparta na faktach historycznych z życia pilota

Opowieść o polskich pilotach w czasie drugiej wojny. Kontynuacja "L-jak Lucy"... a może odwrotnie? Godne polecenia. Ciekawie napisane i co ważniejsze nie jest to typowa książka historyczna a raczej książka przygodowa oparta na faktach historycznych z życia pilota

Powieść bawi i przeraża. Treść jest jednocześnie autentyczna i fikcyjna. Prawdziwa, bo wszystkie te wydarzenia miały miejsce naprawdę. Fikcyjna, bo główny bohater, jakkolwiek wzorowany na autorze, jest postacią zmyśloną i wszystkie te przygody w rzeczywistości przydarzyły się niekoniecznie jemu.
Janusz Meissner zamieścił tutaj swoje i kolegów wspomnienia z kampanii wrześniowej, smutnej ewakuacji wojsk do Rumunii i przygnębiającym pobycie w obozie uchodźców. A potem ucieczka – najpierw do Francji, potem do Anglii. I próby odnalezienia się w nowej rzeczywistości. Wreszcie powrót do lotnictwa i loty na bombowcu Wellignton, oznaczonym literą „G” – jak Genowefa. Dlaczego żądło? Bo porucznik Herbert – główny bohater – dostał tam stanowisko tylnego strzelca.
Powieść obfituje w wydarzenia bolesne i tragiczne, ale też fascynujące, a nawet zabawne – zwłaszcza, gdy do akcji wchodzi Pryszczyk.

Powieść bawi i przeraża. Treść jest jednocześnie autentyczna i fikcyjna. Prawdziwa, bo wszystkie te wydarzenia miały miejsce naprawdę. Fikcyjna, bo główny bohater, jakkolwiek wzorowany na autorze, jest postacią zmyśloną i wszystkie te przygody w rzeczywistości przydarzyły się niekoniecznie jemu.
Janusz Meissner zamieścił tutaj swoje i kolegów wspomnienia z kampanii...

Kolejny raz sięgnąłem po tą pozycję.Bardzo przyjemnie napisana,szybka w czytaniu a rozdziały w których występuje Pryszczyk wręcz przezabawne.

Kolejny raz sięgnąłem po tą pozycję.Bardzo przyjemnie napisana,szybka w czytaniu a rozdziały w których występuje Pryszczyk wręcz przezabawne.

Całkiem całkiem. Jak na książkę o wojnie to momentami nieco za dużo poetyckich i trochę wpychanych na siłę opisów pełnych porównań i metafor. Jednak część "z akcją" czyta się zacnie, choć fabuła nie jest jakoś szczególnie porywająca. Pozwala jednak nieco poznać życie polskich lotników w trakcie wojny, co dla miłośników WWII jest z pewnością wartością dodaną.

Całkiem całkiem. Jak na książkę o wojnie to momentami nieco za dużo poetyckich i trochę wpychanych na siłę opisów pełnych porównań i metafor. Jednak część "z akcją" czyta się zacnie, choć fabuła nie jest jakoś szczególnie porywająca. Pozwala jednak nieco poznać życie polskich lotników w trakcie wojny, co dla miłośników WWII jest z pewnością wartością dodaną.