"Budzący grozę krajobraz, opustoszała farma i krwawa tajemnica sprzed lat!"
To zdanie jest idealnym przykładem opisu z okładki, który może zachęcić mnie do sięgnięcia po książkę. Bardzo lubię dawne historie i tajemnice, jeżeli dodatkowo jest też trochę krwi i makabry to zapowiada się wciągająca lektura.

Charlotte Link i tym razem nie zawiodła moich oczekiwań, jednak jest kilka minusików, które trochę psuły czytanie.
Tajemnicza historia sprzed lat sama w sobie nie była zła, ale moim zdaniem powinna być bardziej wyrazista i mieć ciut większy wpływ na opisane współczesne wydarzenia. Nie podobał mi się też trochę sposób wyjawienia jej zakończenia, szkoda że autorka nie dodała trochę więcej szczegółów w liście Fiony.
Irytujące były też te wszystkie biedne kobiety z problemami, momentami można było odnieść wrażenie, że tylko takie cierpiętnice chodzą po ziemi. Nawet komisarz Valerie Almond nie uchroniła się od kilku ciamajdowatych cech. Co za dużo, to niezdrowo. Nie każda kobieta to chodząca depresja.
Ostatni mały minusik to fakt, że odkryłam kto za tym wszystkim stoi trochę wcześniej niż autorka pozwoliła sobie na ostateczne wyjaśnienia. Szkoda, zaskakujące zakończenia są najlepsze :)

Poza tymi kilkoma wadami książka jest naprawdę wciągająca i przyjemnie spędziłam z nią czas. Podoba mi się styl autorki i sposób w jaki tworzy fabułę.

"Drugie dziecko" przypominało mi momentami inną książkę autorki ("Dom sióstr"). W obu przypadkach mamy spisaną tajemniczą historię sprzed lat, która rzutuje na obecne wydarzenia oraz w każdej z nich opisane jest w jaki sposób okrucieństwo przeżytej wojny może zmienić człowieka.

Polecam i na pewno sięgnę po kolejną książkę pani Link.

"Budzący grozę krajobraz, opustoszała farma i krwawa tajemnica sprzed lat!"
To zdanie jest idealnym przykładem opisu z okładki, który może zachęcić mnie do sięgnięcia po książkę. Bardzo lubię dawne historie i tajemnice, jeżeli dodatkowo jest też trochę krwi i makabry to zapowiada się wciągająca lektura.

Charlotte Link i tym razem nie zawiodła moich oczekiwań, jednak jest...