Uwielbiam tę serię. Kolejny świetny tom. Belinda jest przeurocza, a Chandra Jagai to świetny bohater, bardzo go polubiłam. No i jak zwykle Daisy, Alec, Tom i Ernie świetnie się sprawują szukając mordercy. Just love it.

Uwielbiam tę serię. Kolejny świetny tom. Belinda jest przeurocza, a Chandra Jagai to świetny bohater, bardzo go polubiłam. No i jak zwykle Daisy, Alec, Tom i Ernie świetnie się sprawują szukając mordercy. Just love it.

"Ślepy tor" to czwarta książka z serii "Kryminalne przypadki Daisy D." Caroli Dunn.
Książka nie odbiega atmosferą od pierwszych tomów.
Tym razem akcja dzieje się w pociągu. Daisy jedzie do Edynburga. Dołącza do niej uciekinierka: dziewięcioletni Belinda, córka inspektora Fletchera. Mała ucieka z domu przed despotyczną babcią. Daisy bierze na siebie opiekę nad córką przyjaciela. Tym samym pociągiem podróżuje kłócąca się o spadek rodzina. Na granicy ze Szkocją Belinda odkrywa zwłoki seniora rodziny.
Daisy i inspektor Fletcher, po wielu perypetiach, rozwiązują zagadkę niespodziewanej śmierci.
Czyta się świetnie, szkoda tylko, że jak dla mnie, to jest książka na jeden wieczór.

"Ślepy tor" to czwarta książka z serii "Kryminalne przypadki Daisy D." Caroli Dunn.
Książka nie odbiega atmosferą od pierwszych tomów.
Tym razem akcja dzieje się w pociągu. Daisy jedzie do Edynburga. Dołącza do niej uciekinierka: dziewięcioletni Belinda, córka inspektora Fletchera. Mała ucieka z domu przed despotyczną babcią. Daisy bierze na siebie opiekę nad córką...

Panna D. wyrusza w podróż do kolejnej rezydencji, o której ma zamiar napisać artykuł. W dodatku "zabiera się" z nią Belinda, córka Aleca. Wydawałoby się, że wracamy do schematu z pierwszych dwóch części serii... Ale jednak nie... Już sam tytuł sugeruje, że autorka zaserwuje nam "morderstwo kolejowe". Mnie zaraz nasunęło się porównanie z Agatą Christie, bo przecież to ona napisała: "Morderstwo w Orient Expresie", "Zagadkę Błękitnego Ekspresu", "4.50 z Paddington" i kilka innych kryminałów z wątkiem kolejowym. Intryga w "Ślepym torze fortuny" nawet mi się podobała, rozwiązanie choć niezbyt zaskakujące jednak nie było całkiem oczywiste, ale do mistrzostwa książek Agaty czegoś mi brakowało. W dodatku watek romansowy między Daisy i Alekiem coraz bardziej się rozwija i mam wrażenie, że chwilami przytłacza wątek kryminalny.
Mimo iż cykl o Daisy D. mi się podoba, na razie chcę trochę odpocząć od Caroli Dunn, więc na razie czytam co innego.

Panna D. wyrusza w podróż do kolejnej rezydencji, o której ma zamiar napisać artykuł. W dodatku "zabiera się" z nią Belinda, córka Aleca. Wydawałoby się, że wracamy do schematu z pierwszych dwóch części serii... Ale jednak nie... Już sam tytuł sugeruje, że autorka zaserwuje nam "morderstwo kolejowe". Mnie zaraz nasunęło się porównanie z Agatą Christie, bo przecież to ona...

Co tu dużo pisać - kolejna świetna część przygód Daisy D., która wciąż ma niezwykły talent do natykania się na morderstwa, a talent ten jak widać w tomie czwartym podziela również Belinda, córka ukochanego inspektora Fletchera. Ta część jak dotąd podobała mi się najbardziej, choć nie wiem czy to zasługa ciekawej zagadki, gdzie motyw wydaje się oczywisty, a podejrzanych do wyboru do koloru, czy wszystkich wydarzeń w relacji Daisy - Alec. Uwielbiam też małe detale budujące klimat powieści i humor, czyli dwóch towarzyszy Aleca, którzy doskonale wiedzą co w trawie piszczy, zarówno w sprawach kryminalnych jak i pomiędzy inspektorem, a młodą, uroczą Daisy. Cieszę się, że jakiś czas temu wpadła mi do rąk pierwsza książka z serii, bo to dla mnie czysta przyjemność. Nie mogę się doczekać kolejnych tomów. Całą serię niezmiennie polecam.

Co tu dużo pisać - kolejna świetna część przygód Daisy D., która wciąż ma niezwykły talent do natykania się na morderstwa, a talent ten jak widać w tomie czwartym podziela również Belinda, córka ukochanego inspektora Fletchera. Ta część jak dotąd podobała mi się najbardziej, choć nie wiem czy to zasługa ciekawej zagadki, gdzie motyw wydaje się oczywisty, a podejrzanych do...

Tym razem przygoda pięknej Daisy dzieje się w pociągu. Na początku odniosłam wrażenie, że będzie lepsza. Wyobrażałam sobie piękny zamek Alistaira i tylko czekałam aż pojawi się jego opis, niestety tak się nie stało. Poza tym reszta była w porządku. Ten tom, jest o tyle ciekawszy, że jedną z głównych bohaterek powieści staje się Belinda, córka naszego detektywa. W Daisy budzi się instynkt macierzyński i opiekuje się małą, tak jakby znała ją od zawsze. Z drugiej strony rozkwita nam pięknie romans głównych bohaterów i pojawia się pierwszy pocałunek. Czy on wszystko zmieni? Przekonajcie się sami.

Tym razem przygoda pięknej Daisy dzieje się w pociągu. Na początku odniosłam wrażenie, że będzie lepsza. Wyobrażałam sobie piękny zamek Alistaira i tylko czekałam aż pojawi się jego opis, niestety tak się nie stało. Poza tym reszta była w porządku. Ten tom, jest o tyle ciekawszy, że jedną z głównych bohaterek powieści staje się Belinda, córka naszego detektywa. W Daisy...

Świetny lekki kryminał na letnie popołudnie. Szybko się czyta, książka wciąga. Obok tomu pierwszego na razie najlepsza książka Dunn jaką czytałam :) Jednak podobieństwo do ''Morderstwa w Orient Expressie'' Christie jest uderzające.

Świetny lekki kryminał na letnie popołudnie. Szybko się czyta, książka wciąga. Obok tomu pierwszego na razie najlepsza książka Dunn jaką czytałam :) Jednak podobieństwo do ''Morderstwa w Orient Expressie'' Christie jest uderzające.

Przyjemnie i szybko się czytało. :)

Przyjemnie i szybko się czytało. :)

Czekałam cztery tomy nad takim rozwiązaniem wątku :) pomysł z fabułą troszkę ściągnięty z Agathy Christie, ale inny styl. Mi się podobało jak zawsze!

Czekałam cztery tomy nad takim rozwiązaniem wątku :) pomysł z fabułą troszkę ściągnięty z Agathy Christie, ale inny styl. Mi się podobało jak zawsze!

Zupełnie przyzwoity kryminał. Nie jest to dzieło na miarę Agathy Christie, ale nie razi i nie denerwuje. Intryga jest spójna, realia epoki odmalowane dość wiarygodnie i rzetelnie, a historia bardzo ciekawa i nawet chwilami zabawna.

Zupełnie przyzwoity kryminał. Nie jest to dzieło na miarę Agathy Christie, ale nie razi i nie denerwuje. Intryga jest spójna, realia epoki odmalowane dość wiarygodnie i rzetelnie, a historia bardzo ciekawa i nawet chwilami zabawna.

Pierwsza połowa XX wieku, pociąg, morderstwo i sporo podejrzanych. Trochę w stylu "Orient Express" Agaty Christie. Polecam!

Pierwsza połowa XX wieku, pociąg, morderstwo i sporo podejrzanych. Trochę w stylu "Orient Express" Agaty Christie. Polecam!