Psychoterapeutka Siri Bergman ma swój gabinet, swoich pacjentów, z czasem zaczyna mieć "podwójny cień". Ktoś sobie ją upatrzył. Nie jest trudno zakraść się do życia Siri, bo ma pewne lęki i często czuje się z tym mało profesjonalnie, jako ta, dzięki której inni powinni wychodzić na prostą. Jednak nie ma ludzi idealnych. Są tylko dobrzy obserwatorzy, którzy potrafią wykorzystywać szczegóły na własny użytek.
W pewnym momencie Bergman odkrywa w wodzie zwłoki swojej pacjentki. I choć twierdzi, iż nie mogłaby ona popełnić samobójstwa, istnieje stosowny dokument, który temu przeczy, a jednocześnie działa na niekorzyść samej terapeutki.
Umiejętna obserwacja oraz przemyślane aranżowanie sytuacji, świetne manipulowanie rzeczywistością, tak by czasem niewiele znaczące elementy układały się po myśli prześladowcy, wpędzając upatrzoną ofiarę w coraz większą dezorientację.

Niestety, jeśli chodzi o wątek sensacyjny niewiele tu czytelnika zaskoczy. Choć wszystko wydaje się być dopracowane i ostatecznie dopięte, to jednak bardziej wciągające mogą okazać się przeprowadzane sesje, czy wspomnienia bohaterki na temat życia u boku nieżyjącego już męża.

Nie, dla mnie, oddanej od wielu lat czytelniczki powieści kręgu skandynawskiego nie jest to szczególnie udany thriller. Z pewnością czyta się bardzo szybko, a to już zasługa sposobu pisania, budowania narracji, jednak jeśli chodzi o oddanie samego mrocznego klimatu, to tu nie jest on szczególnie wyeksponowany. Choć są pewne momenty, gdy np bohaterka panicznie bojąca się ciemności ma w zwyczaju zasypiać w oświetlonym pomieszczeniu dodatkowo z latarka pod ręką, a tu budzi się i ma świadomość, że coś jest nie tak, bo nie dość że ciemno, to odnotowuje brak latarki, a po oględzinach okazuje się, ze korki były wyłączone, a na podłodze przy drzwiach znajduje mokry odcisk buta. Samo stworzenie takiej sytuacji powinno podkręcić klimat paniki i strachu, nie tylko w bohaterce, ale przede wszystkim w czytelniku. Mnie jednak nie do końca przekonało. Ewidentnie czegoś zabrakło. Czegoś, co nadawało by autentyczności wydarzeniom, dlatego śmiem twierdzić, iż było w treści trochę niedopracowanych momentów. Jednak mimo niedociągnięć całkiem zgrabnie poprowadzona historia, wywodząca sie bardziej z kręgu dramatycznych niż sensacyjnych.

Psychoterapeutka Siri Bergman ma swój gabinet, swoich pacjentów, z czasem zaczyna mieć "podwójny cień". Ktoś sobie ją upatrzył. Nie jest trudno zakraść się do życia Siri, bo ma pewne lęki i często czuje się z tym mało profesjonalnie, jako ta, dzięki której inni powinni wychodzić na prostą. Jednak nie ma ludzi idealnych. Są tylko dobrzy obserwatorzy, którzy potrafią...