Elizabeth George

Tak,tak, tak i jeszcze raz tak!! Wbrew niskim notom czytelników Elizabeth George nadal widnieje w gronie moich ulubionych autorek. Nie rozumiem słabych ocen tej książki. Chociaż z drugiej strony żyjemy dzisiaj szybko, więc pewnie większość lubi pozycje do 300 stron, drukowane dużą czcionką, w której morderstwa i śledztwa odbywają się błyskawicznie, bez staranności o detale, klimat i intencje bohaterów. A Elizabeth George wymaga skupienia i powolutkiego, bardzo powolutkiego wgryzania się w opisywaną historię. Nic nie umknie jej uwagi. Każdy wątek opisany jest wzorcowo i tak detalicznie, że bardziej się nie da. I chociaż można odczuwać przeciążenie licznymi wydarzeniami, które pozornie pozostają bez związku z fabułą, kiedy kończymy lekturę uznajemy, że jednak nic nie było w niej zbędne, a wszystko służyło maksymalnemu naświetleniu całej sprawy. Aż dziw bierze, że Amerykanka może tak doskonale uchwycić specyfikę angielskiej prowincji. Hrabstwo Lancashire w północno-zachodniej Anglii, wokół wzgórz Pendle Hill, lata dziewięćdziesiąte XX wieku (tak przypuszczam, patrząc na datę pierwszego wydania powieści). Jest typowy pub, parafia anglikańska z cmentarzem, bo w końcu zamordowany został pastor, są wzajemne animozje, nieskonsumowane miłości, nierozważne małżeństwa i w końcu współczesna, wyzwolona młodzież. Historia morderstwa pastora byle jak rozwikłana przez miejscowego posterunkowego wymaga interwencji inspektora lorda Thomasa Lynleya z Londynu. Geneza mordu sięga piętnastu niemal lat wstecz. Tragiczne losy pastora i jego żony dotyczą trudnych tematów macierzyństwa, kradzieży cudzej tożsamości, adopcji dzieci, kidnapingu, a uzasadnienia religijne i moralne wszystkich dylematów z tym związanych podwyższają wartość lektury. Tajemnice rodzinne zawsze są fascynujące. Do tego George dodała trochę lokalnych smaczków związanych z dawnymi procesami czarownic, zielarstwem i wróżbiarstwem. Całość rewelacyjna. Polecam wszystkim pożeraczom klimatycznych angielskich kryminałów.