Tak naprawdę jedyne, co wiadomo, to to, że nigdy nic nie wiadomo.
Nieważne, czy jesteś dzieckiem, które nie zdążyło jeszcze porządnie pohasać, czy młodą studentką, świeżo upieczonym ojcem, czy emerytem, który wreszcie odłożył pracę na bok i chciał zająć się sobą. Nieważne, czy jesteś biedy, bogaty, mieszkasz w Warszawie, czy Nowym Jorku.
Nigdy nie wiesz, czy za chwilę nie staniesz się jego poddanym.


Ponura radość

Nie potrafię opisać uczucia, które towarzyszyło mi w trakcie czytania tej książki. Z jednej strony jest to treść smutna, przygnębiająca. Zawiera historie wielu żyć, które zakończyły się zbyt szybko i zbyt niesprawiedliwie. Jednocześnie wyłania się z nich promyk nadziei, gdy z każdą stroną możemy śledzić, jak medycyna posunęła się naprzód w walce z nowotworami.

Choć nie pozostają żadne wątpliwości, co do tego, że bardzo wiele jest jeszcze do zrobienia, a wiadomość o nowotworze bardzo często brzmi, jak odroczony na czas nieokreślony wyrok śmierci, to przynajmniej widać, co jest robione w kierunku poprawy tego stanu rzeczy. Widzimy jak zastępy naukowców, niezależnie od pobudek, pracują nad sposobem wyleczenia tej niesamowitej choroby.

Nie COŚ tylko KTOŚ

Nowotwór urasta do rangi wroga. Wydaje się zbyt silny i zbyt nieprzewidywalny, jak na zwykłą chorobę. Otrzymuje własną tożsamość. Staje się KIMŚ kogo trzeba przechytrzyć. I trzeba zrobić to jak najszybciej, bo zbiera straszliwe żniwo.

Płynna tragedia

Książka niewątpliwie nie bije w oczy szczególną wesołością. Pełna jest też medycznych terminów. Mimo to jest to jedna z najbardziej płynnych lektur, jakie czytałam. Jest zrozumiała nawet dla kompletnego laika w dziedzinie medycyny. Narracja jest prowadzona gładko, niemal niezauważalnie przenikamy przez kolejne rozdziały.


Dobrze jest poznać swojego wroga. Biografia raka jest jednocześnie opowieścią, książką medyczną i historyczną. Daje nadzieje, ale nie łudzi. Jak najsłuszniej przyznano Nagrodę Pulitzera 2011 temu raportowi z walki przeciwko nowotworom.

Tak naprawdę jedyne, co wiadomo, to to, że nigdy nic nie wiadomo.
Nieważne, czy jesteś dzieckiem, które nie zdążyło jeszcze porządnie pohasać, czy młodą studentką, świeżo upieczonym ojcem, czy emerytem, który wreszcie odłożył pracę na bok i chciał zająć się sobą. Nieważne, czy jesteś biedy, bogaty, mieszkasz w Warszawie, czy Nowym Jorku.
Nigdy nie wiesz, czy za chwilę nie...