Cesarz wszech chorób. Biografia raka

Ta książka to arcydzieło.
Uwielbiam książki o historii, i uwielbiam książki o medycynie, więc książki o historii medycyny stanowią jedną z najważniejszych "półek" w moim księgozbiorze, ale to czym jest ta książka przeszło moje NAJŚMIELSZE oczekiwania.
Pióro autora jest niesamowite i napisało kompletną biografię, ze świetnym wprowadzeniem do historii od początków antycznych, poprzez niesamowicie szczegółowy i genialnie zbierający przełomowe momenty rdzeń prowadzący do pięknego i wzruszającego zakończenia próbującego w inteligenty sposób przewidzieć co dalej. Ogrom wiedzy i faktów jest niesamowity, ale to właśnie bezbłędna umiejętność wyselekcjonowania treści stanowi o sile tej książki. POLECAM!

Odejmuje jedną gwiazdkę ponieważ pod koniec w momencie gdy autor zaczął tłumaczyć w detalach zależności molekularne książka straciła dla mnie początkowy polot i czytanie zaczęło trochę ciążyć, chociaż mam wykształcenie biologiczne i wszystko było dla mnie zrozumiałe. To taki krótki gorszy fragment powieści, jednak nie skreślający wcześniejszej opinii i mojego zachwytu. A podsumowanie i końcówka wynagradzają słabszy fragment.

Ta książka to arcydzieło.
Uwielbiam książki o historii, i uwielbiam książki o medycynie, więc książki o historii medycyny stanowią jedną z najważniejszych "półek" w moim księgozbiorze, ale to czym jest ta książka przeszło moje NAJŚMIELSZE oczekiwania.
Pióro autora jest niesamowite i napisało kompletną biografię, ze świetnym wprowadzeniem do historii od począt...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Dowiedziałem się dużo na temat nowotworu. Dobrze napisana dla laika tematu medycyna.

Dowiedziałem się dużo na temat nowotworu. Dobrze napisana dla laika tematu medycyna.

Pokaż mimo to

Książka dokłanie przedstawia historię jednej z najstraszniejszych chorób. Zdecydowanie posiada wartośći naukowe i jest napisana świetnym językiem

Książka dokłanie przedstawia historię jednej z najstraszniejszych chorób. Zdecydowanie posiada wartośći naukowe i jest napisana świetnym językiem

Pokaż mimo to

Bardzo dobra książka. Pomimo, że tam jest ciężki to treść jest bardzo przystępna dla laika i czyta się bardzo dobrze. Niestety jest to "biografia" amerykańskiego raka. Co prawda są jakieś odniesienia do Europy ale to małe wzmianki, więc z książki głównie dowiemy się jak to wszystko toczyło się w Ameryce. Trochę brakuje mi takich odniesień do badań w innych zakątkach świata. Niewierze, że w Europie, Azji czy innych zakątkach globu nic się nie działo a tylko Ameryka zmagała się z rakiem.
Jednak gorąco polecam sięgnąć po "cesarza wszech chorób"

Bardzo dobra książka. Pomimo, że tam jest ciężki to treść jest bardzo przystępna dla laika i czyta się bardzo dobrze. Niestety jest to "biografia" amerykańskiego raka. Co prawda są jakieś odniesienia do Europy ale to małe wzmianki, więc z książki głównie dowiemy się jak to wszystko toczyło się w Ameryce. Trochę brakuje mi takich odniesień do badań w innych zakątkach ś...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Od samego początku Mukherjee funduje nam opis niezbyt przyjemnych objawów chorobowych swojej pacjentki, które laikowi nic nie powiedzą. W miarę narracji i rozwijającej się opowieści, kiedy kobieta trafia do szpitala, dowiadujemy się, co jej dolega. I jest to pretekst, aby opowiedzieć o tym, jakie są najstarsze historyczne wzmianki o raku. Autor podaje też przykłady pochodzące z badań archeologicznych, czym w ogóle zaskarbił sobie moją miłość. A potem sukcesywnie zbliża się do współczesności..

W pewnym sensie prowadzi swoją narrację dwutorowo — z jednej strony dostajemy historie o kolejnych pacjentach, ich przejściach, towarzyszących im emocjach, fragmenty wspomnień i wywiadów, a z drugiej Mukherjee wyciąga z mroków dziejów historie o prekursorach badań nad rakiem. Opowiada o przypadkowych odkryciach młodego magistranta chcącego zabarwiać skórę zwierzęcą, o agresywnych XIX-wiecznych operacjach, podczas walki z rakiem piersi usuwano tak ogromną ilość tkanki, że kobiety często traciły mobilność ręki, o Robercie Kochu czy o zbieraniu pieniędzy na pierwsze szpitale onkologiczne.
Dalszcza część tutaj: https://popbookownik.pl/rak-tez-sie-gdzies-zaczal-cesarz-wszech-chorob-biografia-raka-recenzja-ksiazki/

Od samego początku Mukherjee funduje nam opis niezbyt przyjemnych objawów chorobowych swojej pacjentki, które laikowi nic nie powiedzą. W miarę narracji i rozwijającej się opowieści, kiedy kobieta trafia do szpitala, dowiadujemy się, co jej dolega. I jest to pretekst, aby opowiedzieć o tym, jakie są najstarsze historyczne wzmianki o raku. Autor podaje też przykłady pochodzące z...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Rewelacyjna książka, dzięki której można lepiej zrozumieć zjawisko nowotworów złośliwych potocznie nazywanych rakiem. Pokazuje, że rak niewiele różni się od nas, ludzi i innych gatunków istot żywych - ewoluuje aby przetrwać, ucieka przed eksterminacją, chce żyć nieśmiertelnie, zajmując i niszcząc planetę na której żyje, czyli nasz organizm.

Ale ta książka to o wiele więcej. Przytoczę parę ciekawych cytatów.
Wydaje się wam, że rak to nowa choroba? Nic podobnego. "W większości społeczeństw starożytnych ludzie nie żyli wystarczająco długo, by zdążyć zachorować na raka. Znacznie wcześniej żniwo śmierci zbierały gruźlica, cholera, ospa, trąd, dżuma i zapalenie płuc (...) Wyłonił się na powierzchnię, ponieważ wszystkie pozostałe śmiertelne choroby zostały uśmiercone (...) cywilizacja nie powodowała raka, lecz, przez to, że wydłużyła ludzkie życie, wydobyła go na jaw".
"Starość nieuchronnie niesie ze sobą raka (...). Naród o większym odsetku obywateli w podeszłym wieku będzie się wydawał bardziej podatny na nowotwory niż naród składający się z młodszych obywateli (...)".

Arcyciekawy jest rozdział o wpływie palenia papierosów na raka płuc. "Bezbarwne kampanie antynikotynowe przestają robić na ludziach wrażenie (...) Przerażające, że w Stanach Zjednoczonych, gdzie niemal każdy nowy lek testowany jest pod kątem potencjalnej kancerogenności, a najmniejszy sygnał, że jakaś substancja może powodować raka, budzi publiczną i medialną histerię, jeden z najpowszechniejszych i najmocniejszych kancerogenów znanych ludzkości pozostaje powszechnie dostępny za kilka dolarów w zwykłych sklepach".

Czy badania screeningowe są zawsze wskazane? Niestety nie.
"W ciągu piętnastu lat mammografia spowodowała u kobiet między pięćdziesiątym piątym a siedemdziesiątym rokiem życia łączny spadek śmiertelności z powodu raka piersi, wynoszący od dwudziestu do trzydziestu procent. W przypadku młodszych kobiet badania nie miały większego znaczenia. Okazało się zatem, że mammografia nie jest zbawcza dla wszystkich kobiet (...) Przeważający odsetek kobiet nie odnosi żadnych korzyści, a w dodatku ponosi koszty w postaci utraconego czasu i zagrożeń związanych ze screeningiem. Ryzyko wynikające z niewykonania mammografii u kobiet przed pięćdziesiątym rokiem życia jest w zasadzie równe ryzyku jazdy na rowerze bez kasku przez piętnaście godzin".

Zawsze bardzo ciekawiło mnie, jak rozwija się rak, jak kancerogeny sprawiają, że szansa na raka się zwiększa. Dość przystępnie oddaje to m.in. ten fragment: "By zrozumieć ów model, zacznijmy od zdrowej komórki. A więc: komórka lewego płuca czterdziestoletniego montera systemów przeciwpożarowych. Rok 1968; pewnego dnia maleńka drobina azbestu dostaje się z powietrzem do płuc i zakleszcza w pobliżu tej komórki. Dochodzi do reakcji zapalnej. Komórki wokół okruszka azbestu dzielą się szybko, niczym zabliźniająca się rana. Z naszej pierwotnej komórki wyrasta w tym miejscu niewielkie skupisko nowych komórek. W jednej z nowych komórek zachodzi przypadkowa mutacja genu ras. Gen się aktywuje. Komórka z tą mutacją dzieli się szybciej niż jej towarzyszki i tworzy osobne skupisko w poprzednim skupisku. Nie jest jeszcze komórką nowotworową. Ale podział komórkowy zaczął się już wymykać spod kontroli. Pojawia się pierwszy zwiastun raka. Mija dziesięć lat. Gromadka komórek ze zmutowanym genem ras nadal mnoży się niezauważenie w odległym zakątku płuca. Mężczyzna pali papierosy. Rakotwórcze związki obecne w dymie docierają do owego zakątka płuc i wnikają do komórek ze zmutowanym genem ras. Jedna z tych komórek przechodzi kolejną mutację. Drugi onkogen zostaje aktywowany. Znów mija dziesięć lat. Pewnego razu pewną komórkę z powstałego później skupiska przenika zabłąkany promień rentgenowski. Kolejna mutacja, tym razem powodująca dezaktywację genu supresorowego. Wydarzenie samo w sobie mało znaczące; wszak komórka dysponuje jeszcze kopią owego genu. Ale oto rok później kolejna mutacja dezaktywuje tę drugą kopię. Teraz w komórce są już dwa aktywne onkogeny, brakuje natomiast genu powstrzymującego nowotworzenie. W fatalnym marszu pada komenda „Start”. Wszystko zaczyna się rozpadać. Komórka, która ma za sobą cztery mutacje, żyje dłużej niż jej siostry. Dzieli się, a podczas podziału znów mutuje. Aktywowane są ścieżki sygnałowe pozwalające na jeszcze lepsze przystosowanie komórek do wzrostu i przeżycia. Jedna mutacja w guzie pobudza okoliczne naczynia krwionośne do wzrostu. Dzięki innej mutacji guz zyska zdolność przetrwania nawet w tych partiach organizmu, do których dociera mniej tlenu. Komórki rodzą komórki, a te rodzą komórki. W jednej z nich zostaje aktywowany gen zwiększający mobilność. Ta komórka może podróżować po tkance płuc i wejść do krwiobiegu. Jej potomkinie będą umiały już przetrwać w szpiku kostnym. Jedna dotrze z krwią do zewnętrznej krawędzi miednicy i tam rozpocznie nowy cykl przetrwania i kolonizacji. Dokonał się pierwszy przerzut nowotworu powstałego w płucach. Mężczyzna od czasu do czasu czuje lekkie duszności. W płucach pojawia się nieznaczny ból. Przy chodzeniu zauważa, że coś rusza mu się pod żebrami. Mija rok; dziwne objawy nie ustępują. Mężczyzna idzie do lekarza. Tomografia komputerowa ukazuje korowatą masę wokół jednego z oskrzeli. Biopsja. Rak płuca. Chirurg ogląda pacjenta i wyniki tomografii. Mówi, że rak jest nieoperacyjny. Trzy tygodnie później mężczyzna wraca do kliniki, skarżąc się na ból w żebrach i biodrze. Scyntygram ujawnia przerzuty w żebrach i miednicy. Zaczyna się dożylna chemioterapia. Komórki guza w płucach reagują na leczenie. Pacjent dzielnie znosi kolejne cykle. Ale pewnego dnia jedna z komórek raka przechodzi nową mutację. Staje się teraz odporna na leki. Siedem miesięcy od chwili rozpoznania dochodzi do nawrotu choroby. Przerzuty są w płucach, kościach, wątrobie. Jest 17 października 2004 roku. Mężczyzna, odurzony opiatami, by nie czuł bólu, umiera w bostońskim szpitalu. Żona i dzieci są przy nim do końca. Miał siedemdziesiąt sześć lat. Drobina azbestu nadal tkwi w jego płucu".

Rewelacyjna książka, dzięki której można lepiej zrozumieć zjawisko nowotworów złośliwych potocznie nazywanych rakiem. Pokazuje, że rak niewiele różni się od nas, ludzi i innych gatunków istot żywych - ewoluuje aby przetrwać, ucieka przed eksterminacją, chce żyć nieśmiertelnie, zajmując i niszcząc planetę na której żyje, czyli nasz organizm.

Ale ta książka to o wiele w...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ta książka otworzyła moje oczy na ten jakże ciekawy, acz kontrowersyjny, temat.

Ta książka otworzyła moje oczy na ten jakże ciekawy, acz kontrowersyjny, temat.

Pokaż mimo to

Trudno jest mi określić tę książkę książką ulubioną. Sugerowałoby to, że właśnie skończyłam czytać pozycję lekką, zapewniającą w ten czy inny sposób r o z r y w k ę .
Dzieło Siddharthy Mukherjee w żadnym wypadku nie jest książką lekką, ani tym bardziej czysto rozrywkową, choć pochłaniałam ją z prawdziwym zainteresowaniem, będąc pod wrażeniem, jak sprawnie udało się autorowi połączyć wątki osobiste, biologiczne, chemiczne, historyczne i wyciągnąć z tej mieszanki niezwykłą puentę o humanizmie, człowieczeństwie i jego istocie - ciągłej przemianie i walce na jaką jesteśmy skazani nie tylko w przypadku raka. "Cesarz wszech chorób" nie jest książką łatwą, choć pasjonującą - lecz na podejmowaną przez Mukherjee tematykę trzeba wybrać odpowiedni moment, aby monumentalizm dzieła i okrucieństwo raka nie przerosło odbiorcy.
Brak mi słów, aby wyrazić, jak bardzo polecam tę książkę i jak bardzo szanuję wiedzę w niej zawartą. To dzieło absolutne.

Trudno jest mi określić tę książkę książką ulubioną. Sugerowałoby to, że właśnie skończyłam czytać pozycję lekką, zapewniającą w ten czy inny sposób r o z r y w k ę .
Dzieło Siddharthy Mukherjee w żadnym wypadku nie jest książką lekką, ani tym bardziej czysto rozrywkową, choć pochłaniałam ją z prawdziwym zainteresowaniem, będąc pod wrażeniem, jak sprawnie udało się autorow...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ta książka to strzała czasu historii raka. Jeżeli ktoś lubi chronologię, to zdecydowanie ta genialna opowieść wpisuje się w upodobania. Jedna z niewielu książek wybitnych, pełnych treści, a nie tylko słów. Potężna dawka wiedzy, historii osób chorych, historii odkryć, historii kolejnych odkrywców.

Można mieć jedynie zastrzeżenie, że jest to opowieść o "amerykańskim raku". Badania innych naukowców spoza Stanów, są pominięte. Kraj ten przodował w odkryciach, ale nie był jedyny. Szkoda również, że autor pomija polskie nazwisko Marii Składowskiej-Curie, wymieniając ją jedynie jako: Marię Curie.
Zastrzeżenia są jedynie prywatnymi, subiektywnymi osądami.
Książka konieczna do przeczytania w życiu.

Ta książka to strzała czasu historii raka. Jeżeli ktoś lubi chronologię, to zdecydowanie ta genialna opowieść wpisuje się w upodobania. Jedna z niewielu książek wybitnych, pełnych treści, a nie tylko słów. Potężna dawka wiedzy, historii osób chorych, historii odkryć, historii kolejnych odkrywców.

Można mieć jedynie zastrzeżenie, że jest to opowieść o "amerykański...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

To wartościowa książka opisująca czym tak naprawdę jest rak. Autor opracował książkę, która opisuje medyczne przypadki od czasów przed naszą erą do współczesności.Jest napisana w przystępny sposób i nie sposób się z nią nudzić.
Książka jest gruba, co może zniechęcać, ale naprawdę ciekawa.

To wartościowa książka opisująca czym tak naprawdę jest rak. Autor opracował książkę, która opisuje medyczne przypadki od czasów przed naszą erą do współczesności.Jest napisana w przystępny sposób i nie sposób się z nią nudzić.
Książka jest gruba, co może zniechęcać, ale naprawdę ciekawa.

Pokaż mimo to