Strasznie przegadany dramat... Ciężko się go czyta (szczególnie, że całość napisana jest wierszem),a już na scenie mógłby go zdzierżyć chyba jedynie jakiś niespotykanie cierpliwy człowiek...

Akcja tego utworu toczy się w czasie trwania wojny trzydziestoletniej - czyli temat raczej dla szczególnie zainteresowanych tym akurat okresem w dziejach Europy (szczególnie, że mnogość zmian sojuszy nie ułatwia laikowi rozeznania w temacie). Treść zaś dotyczy knowań i spisków, które ostatecznie doprowadziły do upadku księcia Albrechta Wallensteina (postaci zresztą historycznej) i jego zabójstwa przez własnych żołnierzy. Dotychczasowy bohater, wsławiony w wielu bojach w imieniu cesarza, ubóstwiany przez swoich żołnierzy niemal na wzór Aleksandra Wielkiego, staje się ofiarą dworskich knowań. Otóż cesarz zaczyna podejrzewać go o przerost ambicji i chęć sięgnięcia po królewską koronę, wskutek czego odsuwa Wallensteina z pełnionego stanowiska, oskarżając go o zdradę stanu. Oburzony Wallenstein zawiera sojusz z wrogami cesarza, gotów rozpętać bratobójczą wojnę, byle odegrać się za takie potraktowanie i obronić swój honor i zranioną dumę. Jego wierni dotąd żołnierze odsuwają się od niego (zostają jedynie nieliczni, wierni do końca, nie wahający się oddać za swojego wodza życie),pozostawiając go na pastwę armii cesarskiej. A spisek, powzięty przez jednego z jego podkomendnych, doprowadza do zabójstwa księcia... Gdzieś między tymi intrygami pojawia się również wątek nieszczęśliwej miłości między córką Wallensteina, Teklą, a jednym z jego oficerów, Maxem Piccolominim - wzorem cnót wszelkich, romantycznym bohaterem, który nie chcąc zgodzić się ani na zdradę cesarza, ani ukochanego księcia, ginie w bezsensownej potyczce ze Szwedami, stratowany przez pędzące rumaki...

Historia wielce romantyczna i tragiczna. Również ciekawa i piękna. Ale oddana w sposób, w jaki zrobił to Schiller, traci, według mnie, cały urok. Ta treść mogłaby spokojnie zmieścić się na 150 stronach, a rozciągnięta do ponad 300 stron jest okropnie przegadana i miejscami najzwyczajniej w świecie nudna. Dla współczesnego czytelnika: zupełnie nieatrakcyjna lektura...

Strasznie przegadany dramat... Ciężko się go czyta (szczególnie, że całość napisana jest wierszem),a już na scenie mógłby go zdzierżyć chyba jedynie jakiś niespotykanie cierpliwy człowiek...

Akcja tego utworu toczy się w czasie trwania wojny trzydziestoletniej - czyli temat raczej dla szczególnie zainteresowanych tym akurat okresem w dziejach Europy (szczególnie, że...