Na pochwałę najbardziej zasługuje szata graficzna książki, jest ona naprawdę pięknie wydana. Każdy rozdział składa się z kilku(nastu) obrazów lub fotografii przedstawiających opisywane wydarzenia. Dodatkowo na dole strony w osobnej rubryce umieszczony jest rocznik z uporządkowanymi chronologicznie najważniejszymi wydarzeniami. Główną treść książki stanowi jednak opowiadanie autora o danych wydarzeniach. No właśnie, opowiadanie, odnoszę wrażenie, że p. Krawczyk na siłę stara się używać języka młodzieżowego co niezbyt mu wychodzi. Kolejna rzecz, nie do przyjęcia dla mnie jest gloryfikacja Adama Michnika. Przy każdej okazji przedstawiany jest on tutaj jako bohaterski bojownik o wolną Polskę, niemal święty. Być może niektórzy za takiego go uważają, ale nie ma to nic wspólnego z obiektywizmem autora, którego mu zwyczajnie brak. Do końca II wojny światowej książka bardzo dobra, natomiast później już bardzo gwałtowna tendencja spadkowa. Moim zdaniem potencjalny czytelnik najlepiej zrobi omijając rozdziały o PRL.

Na pochwałę najbardziej zasługuje szata graficzna książki, jest ona naprawdę pięknie wydana. Każdy rozdział składa się z kilku(nastu) obrazów lub fotografii przedstawiających opisywane wydarzenia. Dodatkowo na dole strony w osobnej rubryce umieszczony jest rocznik z uporządkowanymi chronologicznie najważniejszymi wydarzeniami. Główną treść książki stanowi jednak opowiadanie...