Po wielu moich zachwytach nad Sagą Księżycową, przyszedł moment, aby zmierzyć się z jej zakończeniem. Z wielkim żalem muszę stwierdzić, że nie pojawiło się nic, czego bym się nie spodziewała i jest to w mojej opinii najsłabsza z części cyklu.

Do tej pory, w poprzednich tomach, poznawaliśmy wszystkich bohaterów Sagi, teraz przyszedł czas na połącznie sił i wszczęcie działań na rzecz pozbycia się królowej Levany i przejęcia tronu Luny przez Cinder, jego prawowitą spadkobierczynię. Co z tego wyniknie? Tego chyba każdy miłośnik baśniowych klimatów może się domyślić.

Bardzo tęskniłam za bohaterami i kiedy w końcu na powrót znalazłam się w ich świecie byłam zachwycona. Chciałam, żeby powróciły dawne emocje, żeby było dużo Cinder, Scarlet i Wilka. I dużo humoru Iko. Wszystko było ładnie pięknie, ale czegoś mi zabrakło do pełni szczęścia. Po pierwsze – trochę za długo. Ponad osiemset stron o przygotowywaniu rebelii przeciwko złej królowej to lekka przesada. Dodatkowo, kiedy pojawiają się w opowieści wszyscy bohaterowie, zapanował chaos i wydawało mi się momentami, że autorka tego nie udźwignęła. Zabrakło pomysłu, co chwilę ktoś inny znajdował się w sytuacji kryzysowej i generalnie takie masło maślane. I na finale (scena w Sali tronowej) delikatna przesada. Przez chwilę myślałam, że może jednak pani Meyer przełamie schematy, wyrwie się z tej baśniowej konwencji , ale jednak pozostała przy tradycji, czyli tona lukru. Z cukrową posypką na dodatek.

Ale i tak jestem usatysfakcjonowana. Winter i Jacin byli w tym tomie interesujący. I miło, że autorka ładnie zakończyła powieść, po kluczowych wydarzeniach dużo informacji odnośnie wszystkich bohaterów. Więc jeśli ktoś szuka baśni dla trochę większych dziewczynek to zdecydowanie polecam. Ponoć ma być w końcu wydana całość w języku polskim (chociaż osobiście nie specjalnie w to wierzę).

Po wielu moich zachwytach nad Sagą Księżycową, przyszedł moment, aby zmierzyć się z jej zakończeniem. Z wielkim żalem muszę stwierdzić, że nie pojawiło się nic, czego bym się nie spodziewała i jest to w mojej opinii najsłabsza z części cyklu.

Do tej pory, w poprzednich tomach, poznawaliśmy wszystkich bohaterów Sagi, teraz przyszedł czas na połącznie sił i wszczęcie...