Jak być może zauważyliście, niezmiernie rzadko sięgam po powieści historyczne. Nawet podręcznik do tego przedmiotu otwieram jedynie przed sprawdzianem. Co więc sprawiło, że kupiłam pierwszą część trylogii Juliet Grey ? Nie mam pojęcia. Być może zainteresowała mnie tym, że akcja rozgrywa się we Francji ?

Maria Antonina to jedna z córek Marii Teresy, cesarzowej Austrii. Dorasta pod czujnym okiem matki, dzieląc czas między zabawy z siostrami i naukę. Póki co nie przejmuje się swoją przyszłością. Ma przecież dopiero 10 lat.

Niestety, pewnego dnia jej piękne dzieciństwo dobiega końca. Wedle politycznej strategii "maman", za niedługo ma wyjść za przyszłego króla Francji, Ludwika Augusta.

"Niech inne kraje prowadzą wojny, ty, szczęśliwa Austrio, żeń się."

Zanim jednak to nastąpi, dziewczyna musi przejść gruntowną przemianę. I to zarówno fizyczną, jak i psychiczną. Wkrótce zostanie poddana procesom prostowania zębów, ćwiczeniom odpowiedniego chodu.

"Ja byłam problemem. Problemem były moje włosy. Problemem były moje zęby."

Przede wszystkim będzie musiała jednak dowiedzieć się wielu istotnych rzeczy na temat polityki i historii Francji, a także nauczyć się perfekcyjnie władać językiem francuskim.

To niemało, zwłaszcza dla tak młodej dziewczyny. Przecież już za niedługo jej życie zmieni się nie do poznania. Jej zadaniem będzie przebywanie u boku króla i ... oczywiście urodzenie mu potomka !

Czy Toinette okaże się na tyle silna i zdeterminowana, by spełnić marzenia matki i nagle przeobrazić się w dorosłą i odpowiedzialną kobietę ?

"Ogarnęła mnie panika. Nigdy przedtem nie czułam się słabsza i bardziej krucha, mniej pewna, czy zdołam udźwignąć ciężar złożony na moje barki."

Maria Antonina pobudziła mnie do prze myśleń, głównie dotyczących młodego zamążpójścia w imię dobra ojczyzny.

Od dziewczyny oczekiwano, że zgodnie z wolą i ambicjami matki, w kilka miesięcy, zmieni się nie do poznania. Będzie miała proste zęby, piękną fryzurę i nauczy się wykonywać słynny "wersalski ślizg". Opanuje tez język francuski do perfekcji oraz pozna historię oraz politykę tego kraju na tyle, by nie popełnić żadnej poważnej gafy.

Całe jej życie ma się zmienić. Od teraz będzie mieszkała w Wersalu, spędzała dnie w otoczeniu ludzi, których w ogóle nie zna. W miejscu, gdzie nikt nie doradzi jej co ma robić, ale każdy będzie usiłował wpłynąć na jej decyzję i zachowanie. Znajdzie się oczywiście w samym środku intryg. Wśród osób,dla których jest tylko pionkiem do gry. Marionetka, którą można wedle własnej woli. A sama będzie musiała dojść do tego, komu może ufać, a komu nie.

"Przyjaźń jest jedną z największych radości w życiu, jednak musimy wybierać mądrze i nie szafować naszymi uczuciami bez opamiętania."

Ma przeobrazić się w dorosłą kobietę. Najlepiej rozsądną i odpowiedzialną. W wieku 14 lat.
Brzmi niedorzecznie, nieprawdaż ?

Dodajmy jeszcze, że ma wyjść za mąż za człowieka, o którym nie ma zielonego pojęcia - Ludwika Augusta. Któremu oczywiście musi urodzić syna. Im szybciej, tym lepiej.

Podziwiam główną autorkę. W pewnym sensie poświęciła swoje życie dla dobra ojczyzny. Myślę, że sama nie byłabym w stanie dokonać czegoś podobnego. Nie potrafię się postawić na jej miejscu.

"Maman [...] od najmłodszych lat uczyła nas akceptować nasze przeznaczenie ze spokojem i godnością."

Nie umiem wyobrazić sobie, że nagle biorę ślub z człowiekiem, którego nie tyle, co nie kocham, ale nawet nie znam ! W wieku 14 lat. A także tego, że muszę wyjechać za granicę, z dala od najbliższych mi osób.

Doprawdy, nie potrafię. Dlatego cieszę się, że żyje we współczesnym świecie, który ma zarówno wady, jak i zalety. Na szczęście, dzisiaj nie muszę wychodzić za mąż, za osobę, której nie darzę uczuciem. Nikt nie każe mi wyjeżdżać samotnie wbrew mojej woli. Mam nieograniczone możliwości. Mogę być, kim tylko pragnę. Wybór należy do mnie. Nikt nie zmusza mnie do robienie rzeczy, których nie chce. Do podporządkowywania życia innym. Doceniam to. I gorąco dziękuję Bogu za to, że urodziłam się w XXI wieku.

Moje pierwsze spotkanie z twórczością Grey oceniam jako bardzo udane. Książkę czytało się miło i przyjemnie. Nie spodziewałam się tego. Została ona napisana w narracji pierwszoosobowej, co pozwala czytelnikom głębiej poznać uczucia Antoniny. Do gustu przypadł mi również styl autorki, która co kilka zdań dorzucała francuskie zwroty pisane kursywą. Wydaje mi się to świetnym dodatkiem, szczególnie dlatego, że ten język bardzo mi się podoba. Już nie mogę się doczekać kolejnej części przygód Toinette :)

"Tu nie chodzi o szczęście, tylko o wiarę, Antonino."

Recenzja pochodzi z bloga przygody-mola-ksiazkowego.blogspot.com

Jak być może zauważyliście, niezmiernie rzadko sięgam po powieści historyczne. Nawet podręcznik do tego przedmiotu otwieram jedynie przed sprawdzianem. Co więc sprawiło, że kupiłam pierwszą część trylogii Juliet Grey ? Nie mam pojęcia. Być może zainteresowała mnie tym, że akcja rozgrywa się we Francji ?

Maria Antonina to jedna z córek Marii Teresy, cesarzowej Austrii....