Nie jest to na pewno książka łatwa do opowiedzenia czy oceny, nie jest też łatwa do czytania. Przede wszystkim wynika to ze specyficznego języka, który przewija się od pierwszych kart powieści, języka, który na początku wydaje się niezrozumiały, niemal chaotyczny, trudny do wyłowienia intencji i zamierzeń autora. Ale wraz z wgłębianiem się w lekturę, wczuwaniem się w jej klimat i specyficzną atmosferę, świat w niej pokazany staje się wyraźniejszy, bardziej bliski naszym zmysłom, odczuciom.

Prowadzona przez głównego bohatera narracja zaskakuje czytelnika licznymi skojarzeniami, pojawiającymi się co rusz rymami, celnymi porównaniami, metaforami ("... dni mijały niedosmażone, łykane bez smaku" lub "poczuł, że niebieskie niebo wciąga go w siebie po poręczach jego spojrzenia.") czy zaskakującymi niedopowiedzeniami. To wszystko nadaje powieści specyficzny klimat, pozwala się poczuć w środku akcji, rozumieć przeżycia i uczucia bohaterów.

Akcja powieści rozgrywa się w roku 1943 w tytułowych Tworkach, dzielnicy Pruszkowa, w szpitalu psychiatrycznym, który powstał w 1891 roku z inicjatywy prof. Adolfa Rothe. W czasie II wojny światowej przebywali tam pacjenci różnych narodowości, w tym wielu Żydów, którzy uchronieni zostali przed masową eksterminacją w ramach tzw. akcji T4.

Ta powieść jest przede wszystkim o miłości. Miłości na przekór wszystkiemu, całemu otaczającemu złu, o miłości, która daje wiarę i nadzieję, na której można się oprzeć. Miłości, która być może nie będzie trwać wiecznie, może już zabraknie jej następnego dnia, ale jest dziś, teraz i dlatego trzeba ją przeżyć, cieszyć się słońcem, wiatrem, poczuć jej najlepsze smaki. Dla takich chwil warto żyć, bo nie wiadomo co zdarzy się jutro. Książka dość wymagająca, złożona w swej wymowie, ale warta przeczytania.

Nie jest to na pewno książka łatwa do opowiedzenia czy oceny, nie jest też łatwa do czytania. Przede wszystkim wynika to ze specyficznego języka, który przewija się od pierwszych kart powieści, języka, który na początku wydaje się niezrozumiały, niemal chaotyczny, trudny do wyłowienia intencji i zamierzeń autora. Ale wraz z wgłębianiem się w lekturę, wczuwaniem się w jej...