“Córka wiedźmy” to powieść fantastyczna autorstwa Pauli Brackston. Książka opowiada historię Elizabeth Anne Hawksmith, wiedźmy, która żyje od XVII wieku. Akcja rozpoczyna się w roku 2007, kiedy to Bess przeprowadza się do Wierzbowej Zagrody. Powieść łączy w sobie elementy historii, romansu i fantasy, co sprawia, że jest to interesująca lektura dla miłośników tych gatunków.[

“Córka wiedźmy” to powieść fantastyczna autorstwa Pauli Brackston. Książka opowiada historię Elizabeth Anne Hawksmith, wiedźmy, która żyje od XVII wieku. Akcja rozpoczyna się w roku 2007, kiedy to Bess przeprowadza się do Wierzbowej Zagrody. Powieść łączy w sobie elementy historii, romansu i fantasy, co sprawia, że jest to interesująca lektura dla miłośników tych gatunków.[

Opisy historii z przeszłości ok, ale opis teraźniejszości....wg mnie bardzo płytki i banalny - jak z pamiętnika nastolatki, a nie czarownicy żyjącej ponad 300 lat..

Opisy historii z przeszłości ok, ale opis teraźniejszości....wg mnie bardzo płytki i banalny - jak z pamiętnika nastolatki, a nie czarownicy żyjącej ponad 300 lat..

Książka rozpoczyna się ucieczką głównej bohaterki przed ścigającymi ją oprawcami. Nieznane są nam szczegóły ani powody, przez co wzrasta ciekawość. Po czym od razu przenosimy się do czasów współczesnych, gdzie toczy się główna akcja powieści. W dalszej części mamy jednak okazję poznać dokładnie całą przeszłość Elizabeth oraz jej ‘pierwotną epokę’ wraz z rodziną i ówczesnymi problemami. Spisane jest to wszystko w „Księdze Cieni”.
Historia bohaterki opisana jest w czterech epokach. Widzimy jak zmienia się świat, a jednak ludzie pozostają tacy sami. Przeżywamy z Elizabeth jej smutki, radości i lęki, a zwłaszcza jeden, który wciąż i wciąż podąża za nią niczym cień. Prześladowca jest jedną z największych zalet tej powieści. Autorka wykreowała go ze szczegółami i nie zmieniła jego postaci ani charakteru do końca. Jego władczość i moc sprawiają, że czujemy bijące od niego zło.
Opisy wojny i szpitali były dla mnie zbyt długie i szczegółowe, przez co stawały się nużącymi momentami w tej książce. Czułam się jakbym czytała podręcznik do historii. Jednak pokazuje to, że pomimo upływu tak wielu lat, w człowieku nadal drzemie to samo okrucieństwo.
Zakończenie jest jak najbardziej warte dotrwania do samego końca książki. W najmniejszym stopniu nie jest to banalny happy end.

Książka rozpoczyna się ucieczką głównej bohaterki przed ścigającymi ją oprawcami. Nieznane są nam szczegóły ani powody, przez co wzrasta ciekawość. Po czym od razu przenosimy się do czasów współczesnych, gdzie toczy się główna akcja powieści. W dalszej części mamy jednak okazję poznać dokładnie całą przeszłość Elizabeth oraz jej ‘pierwotną epokę’ wraz z rodziną i ówczesnymi...

Pomysł na powieść był niezwykle ciekawy! Już sobie wyobrażałam niesamowite przygody bohaterki, które zabiorą mnie w podróż przez wieki... Początek książki zachęca do lektury ale im dalej w las tym ciemniej. Co za różnica XII czy XX wiek, Elizabeth ma 100 czy 300 lat a zachowuje się ciągle tak samo. Nie wspominając „nieszczęsnego” Gideona. Końcówka do bólu rozczarowuje stylem. Nastawiałam się na niezobowiązującą lekturę ale jednak szkoda potencjału.

Pomysł na powieść był niezwykle ciekawy! Już sobie wyobrażałam niesamowite przygody bohaterki, które zabiorą mnie w podróż przez wieki... Początek książki zachęca do lektury ale im dalej w las tym ciemniej. Co za różnica XII czy XX wiek, Elizabeth ma 100 czy 300 lat a zachowuje się ciągle tak samo. Nie wspominając „nieszczęsnego” Gideona. Końcówka do bólu rozczarowuje...

Przyjemna książka. Lubię tematykę czarownic, zwłaszcza jeśli przedstawiana historia dzieje się w przeszłości. Tu podobały mi się także przeskoki w czasie.

Zastrzeżenia? Trochę naciągane zakończenie i jak słusznie ktoś już zauważył w swojej recenzji - czasem przydługawe opisy.

Ogólnie jednak ciekawa powieść, umilała i skracała mi drogę do pracy.

Przyjemna książka. Lubię tematykę czarownic, zwłaszcza jeśli przedstawiana historia dzieje się w przeszłości. Tu podobały mi się także przeskoki w czasie.

Zastrzeżenia? Trochę naciągane zakończenie i jak słusznie ktoś już zauważył w swojej recenzji - czasem przydługawe opisy.

Ogólnie jednak ciekawa powieść, umilała i skracała mi drogę do pracy.

Książka przepełniona magią przyrody. Aż do końca nie wiadomo jak się kończy. Czy po takim czasie może zwyciężyć dobro? Bess, która żyje już tyle wieków wreszcie spotyka kogoś komu może powierzyć tajemnicę, jednak odnajduje ją ktoś jeszcze czy zdąży przekazać swoją wiedzę? Opowieść o życiu po życiu i kolejnym istnieniu na przestrzeni epok. Nieśmiertelność, która pokazuje jak świat się zmienia, a jednak wciąż ma w zanadrzu dobre i złe czasy. Wciągająca lektura na zimowe dni dla wszystkich lubiących niezwykłe zdolności człowieka.

Książka przepełniona magią przyrody. Aż do końca nie wiadomo jak się kończy. Czy po takim czasie może zwyciężyć dobro? Bess, która żyje już tyle wieków wreszcie spotyka kogoś komu może powierzyć tajemnicę, jednak odnajduje ją ktoś jeszcze czy zdąży przekazać swoją wiedzę? Opowieść o życiu po życiu i kolejnym istnieniu na przestrzeni epok. Nieśmiertelność, która pokazuje jak...

" Córka wiedźmy "
Tytułową bohaterką książki jest Elisabeth, poznajemy ją jako 50-letnią kobietę, która w rzeczywistości ma prawie 400 lat. Mieszka sama w Wierzbowej Zagrodzie, zajmuje się ziołami, herbatami, olejkami o uzdrawiającej mocy oraz uprawą ogródka, czasem odwiedza ją Tegan - bezpośrednia nastolatka, której mama nie poświęca uwagi i czasu oraz która chciałaby uczyć się od Elisabeth.
Po pewnym czasie Kobieta opowiada jej o sobie, o jej poprzednich życiach, o tym jak była małą Bess i straciła rodzinę, o pracy w szpitalu w Fitzrovia jako asystentka chirurga, o pracy w czasie wojny jako pielęgniarka, o Gideonie...
W sumie książkę można podzielić na 4 historie Bess, sam pomysł jest ciekawy, bo dzieją się w różnych epokach i określonych sytuacjach społecznych, jednakże pomimo tego , że wydaje mi się, że książce czegoś brakuje, jest stanowczo za długa. Uważam też, że jest za bardzo przewidywalna i zdecydowanie za często pojawiała się wiadomość o piosence Greensleeves. Rozumiem, że miał to być sposób na to, żeby czytelnik zrozumiał, że gdzieś tam jest Gideon, ale według mnie powinien być ukazany może jakoś subtelniej.
Podobało mi się:
ukazanie różnorodnych relacji na poziomie uczeń-nauczyciel w stosunku do Bess-Gideona, Elisabeth - Tegan, Anne,
że była napisana współczesnym językiem,
że tak jak napisałam wyżej, historie działy się w różnych momentach danego wieku

" Córka wiedźmy "
Tytułową bohaterką książki jest Elisabeth, poznajemy ją jako 50-letnią kobietę, która w rzeczywistości ma prawie 400 lat. Mieszka sama w Wierzbowej Zagrodzie, zajmuje się ziołami, herbatami, olejkami o uzdrawiającej mocy oraz uprawą ogródka, czasem odwiedza ją Tegan - bezpośrednia nastolatka, której mama nie poświęca uwagi i czasu oraz która chciałaby...

Książkę czyta się szybko ale chwilami przeszkadzała mi zwalniająca akcja, robiło się nużąco. Po przeczytaniu pierwszych kilku stron myślałam ze będzie moim ulubieńcem, gdyż uwielbiam książki o czarownicach i o tym jak uczą swoich podopiecznych. Niestety okazało się, że nie to jest w tej pozycji najważniejsze...
W książce trze razy cofamy się w przeszłość co było zabiegiem zaskakującym, aczkolwiek nie przypadło mi to do gustu. Najbardziej podobały mi się wątki, które toczyły się w teraźniejszości. Najlepszą opowieścią z przeszłości było przybliżenie historii głównej bohaterki i wspomnienia z jej dzieciństwa.

Ogólnie książka warta polecenia, choć mnie osobiście trochę rozczarowała ;) oczekiwałam czegoś więcej... Zakończenie było dziwne, autorce chyba zabrakło już pomysłu na dokończenie.

Książkę czyta się szybko ale chwilami przeszkadzała mi zwalniająca akcja, robiło się nużąco. Po przeczytaniu pierwszych kilku stron myślałam ze będzie moim ulubieńcem, gdyż uwielbiam książki o czarownicach i o tym jak uczą swoich podopiecznych. Niestety okazało się, że nie to jest w tej pozycji najważniejsze...
W książce trze razy cofamy się w przeszłość co było zabiegiem...

Książka niezła, ale brak w niej iskry, jest nieco nużąca. Pomysł był bardzo dobry, ale zabrakło w niej czegoś - była tajemnica, rytuały, czary, ale brakowało żaru...

Książka niezła, ale brak w niej iskry, jest nieco nużąca. Pomysł był bardzo dobry, ale zabrakło w niej czegoś - była tajemnica, rytuały, czary, ale brakowało żaru...

Jak nie lubię książek z dziedziny fantastyki i magii tak tą książka bardzo przypadła mi do gustu.
Polecam:)

Jak nie lubię książek z dziedziny fantastyki i magii tak tą książka bardzo przypadła mi do gustu.
Polecam:)