Opinia całego cyklu.

Czytelniku, niech te książki Cię nie zwiodą. Jeśli liczysz na miłą lekturę w klimacie "Zwiadowców", która ukoi Twe serce, wyciszy umysł i rozbawi Cię do łez to... porzuć nadzieję. Świat, który Cię powita prędzej zrujnuje twój światopogląd i wprowadzi Cię w najgłębszą otchłań rozpaczy niż da chwilę wytchnienia. Piękne okładki oraz dobry opis wydawnictwa, który kojarzy się z mrocznym, ale tylko powierzchownie, klimatem to złudzenie.

Byłam nawiną osóbką, która nabrała się na "pozory grozy", zapewne nie ja pierwsza i nie ostatnia. Oby ta recenzja pomogła Wam podjąć słuszny wybór, zanim postanowicie sięgnąć po debiut Katarzyny Szelenbaum.

Książka skupia się na losach Rina oraz Kruka. Z każdą następną stroną poznajemy motywy ich działań. Gesty przeczą myślom, myśli przeczą słowom. Wszystko jest bardzo skomplikowane i połączone ze sobą. Nikt nie może do końca wierzyć w to, co jest napisane.

Główni bohaterowie z początku wydają się typowymi samotnikami bez uczuć. W końcu wojsko to nie sielanka. Wiele spraw przerasta młodego chłopaka, ale okazuje się, że każdego coś przerasta.

Postacie Rina i Kruka są najlepiej rozbudowane, ich złożoność i nieschematyczność nie pozwalają nam przewidzieć tego, co może się wydarzyć.

Nie mogę zagłębiać się w charakterystykę postaci, bo są to plastyczne i dynamiczne twory, odkrywające przed nami cechy, które okazują się często skrajne. Czytelnik powinien samodzielnie poznawać bohaterów, ponieważ nie potrafię przybliżyć Rina, Kruka itp., bez omijania wielu ważnych zachowań. Zaburzyłabym tylko odbiór i sfałszowała obraz tych osób. Nawet najbłahsza z postaci jest wielowymiarowa i rozbudowana. Każda z tych osób pojawi się jeszcze w życiu głównych bohaterów.

Pani Szelenbaum stworzyła prawdziwych ludzi, których nie potrafię uznać za postacie literacki.

To powieść o walce z przeciwnościami, o próbach odnalezienia samego siebie, zwątpieniu, a także o radzeniu sobie z traumatycznymi doświadczeniami z dzieciństwa.

Zostajemy brutalnie i boleśnie wepchnięci do świata zdrady, przemocy, rozpaczy, drobnych ludzkich odruchów, zmartwień, walki o przetrwanie, czyli do bliskiego nam realnego świata. Przeszłość będzie stąpała po piętach nawet najsilniejszym.


"Istniejemy po to, by sobie pomagać. Wiesz co odkryłem? W "istnieję" nie ma "ja", ale w "istniejemy" jesteśmy "my". I tylko tam, gdzie jest "my", odnajdzie się "ja"."

III.Bóg


Język jakim posługuje się autora jest wyjątkowy i unikatowy. Idealnie wpasowuje się w ramy czasowe powieści i specyficzny klimat. Nadaje książkom charakter filozoficzny, dodatkowo oddaje brutalną rzeczywistość. Gdyby nie język powieść straciłaby na wartości.

Zapewniam każdego z Was, że łzy będą spływały Wam po policzkach strumieniami, że będziecie błagali o to, by to nie była prawda, by zakończenie było inne, by wszystko było inne. Zostaniecie skopani, poniżeni, zwątpicie w sprawiedliwość, w ludzi, w cały świat. Po przeczytaniu tego cyklu nie będziecie tymi samymi osobami, którymi byliście na początku.

Jestem bardzo zaskoczona tym, że tak mało osób zna ten cykl. Może promocja książek pani Szelenbaum była niewystarczająca? Nie mam pojęcia co sprawiło, że tylko nieliczni sięgnęli po tę powieść.

Nie wiem jakich użyć słów, by przekonać Was do zapoznania się z twórczością Katarzyny Szelenbaum, ale mogę Was zapewnić, że się nie zawiedziecie. Takie historie nie zdarzają się często.
__________________________________
http://blaszanyzegarek.blogspot.com

Opinia całego cyklu.

Czytelniku, niech te książki Cię nie zwiodą. Jeśli liczysz na miłą lekturę w klimacie "Zwiadowców", która ukoi Twe serce, wyciszy umysł i rozbawi Cię do łez to... porzuć nadzieję. Świat, który Cię powita prędzej zrujnuje twój światopogląd i wprowadzi Cię w najgłębszą otchłań rozpaczy niż da chwilę wytchnienia. Piękne okładki oraz dobry opis...