Joanna Fabicka, znana szerzej jako montażystka i autorka serii książek o cieniach i blaskach nastoletniego życia Rudolfa Gąbczaka ["Szalone życie Rudolfa" (2002), "Świńskim truchtem" (2004), "Seks i inne przykrości" (2005) i "Tango ortodonto" (2006)], tym razem pokusiła się o wydanie książki, którą jej zawodowa koleżanka - Agnieszka Holland nazwała "polskim Almodóvarem". Moja osobista fascynacja filmami Caballero i kobieca ciekawość nie pozwoliły mi przejść obok "Second Hand`u" obojętnie. Teraz, po bliskim spotkaniu z bohaterami tej książki mogę potwierdzić słowa słynnej reżyserki i przyznać, że Joanna Fabicka to "polski Almodóvar w spódnicy".

Czym mnie urzekła i uwiodła ta w gruncie rzeczy niedługa książka? W zasadzie trudno powiedzieć. Historie w niej opowiedziane nie są szczególnie oryginalne, a jej bohaterom daleko do ideału i chyba właśnie dlatego nie sposób oderwać się choć na chwilę od tej frapującej lektury. O czym opowiada nam narrator tej powieści? Oto w Podlewie - dziurze zabitej dechami wiedzie swój żywot gro skrajnie różnych mieszkańców. Ich monotonne życie przerywane upojeniem alkoholowym nie zapowiada nadziei na świetlaną przyszłość. Wśród tych ludzi są również nasze bohaterki, właścicielki pensjonatu z wielkim tytułowym szyldem SECOND HAND. Cecylia i Edzia, niegdyś wspierane przez Marię, mają na wychowaniu jej córkę Marlenę i małą Femi. Tego, jak kobiety radzą sobie z prowadzeniem biznesu i dlaczego w ich życiu stale brak męskiej ręki dowiecie się już z lektury "Second Hand`u".

Fabuła do złudzenia przypomina filmy Pedro Almodóvara, a liczne aluzje do słynnych produkcji kina europejskiego to z pewnością celowy zabieg autorki "Second Hand`u". Trzeba jednak przyznać, że w tej kwestii Fabicka spisała się znakomicie. W pozornie bezbarwnym miejscu umieściła bowiem całą plejadę bohaterów, których losy poznajemy na kolejnych kartach książki. Nie przeszkadza nam nawet fakt, że narrator dość swobodnie przemieszcza się pomiędzy tymi historiami, gromadząc ich tak wiele, że wprost nie sposób zapamiętać wszystkich podanych nam szczegółów. Najbarwniejsze portrety literackie skonstruowane przez pisarkę przedstawiają- podobnie jak u hiszpańskiego reżysera- kobiety. Karłowata Edzia, pełna chuci Cecylia, czy Femi - owoc grzechu to tylko niektóre z reprezentantek płci pięknej ukazane przez Joannę Fabicką. Do tego dodać należy niecodzienną postać księdza Jeremiasza, całe grono mieszkańców pensjonatu i mężczyzn, z którymi nasze bohaterki pozostają w różnych fizyczno-emocjonalnych relacjach. A wszystko to okraszone nutą oniryzmu, fantazji i dostrzegalnego gołym okiem feminizmu. Życie przywołanych przez autorkę kobiet jest bowiem zawsze zdeterminowane relacją z nieodpowiednim mężczyzną, który ostatecznie doprowadza płeć przeciwną do autodestrukcji. Nawet nieliczne i z pozoru udane związki damsko-męskie pojawiające się czasem w tej opowieści zmierzają w końcu do mało szczęśliwego zakończenia. Czy to fatum kieruje losem mieszkanek Podlewa?

Jestem przekonana, że "Second Hand" to pozycja, która zyska uznanie odbiorcy niemal w każdym wieku. Jej wielowymiarowość i różnorodna tematyka przewijająca się pomiędzy prezentacjami poszczególnych postaci sprawia, że przystępujemy do lektury z ciekawością, a potem z zapartym tchem śledzimy historie coraz to nowych bohaterów powieści. I choć losów kobiet Fabickiej nie pozazdrościłaby żadna czytelniczka, to z czystym sumieniem mogę stwierdzić, że książka ta zasługuje na pochwały i wprost domaga się, by skupić na niej swą uwagę. Polecam ją zatem serdecznie i mam nadzieję, że następna powieść "polskiego Almodóvara w spódnicy" będzie równie dobra jak ów "Second Hand".

Joanna Fabicka, znana szerzej jako montażystka i autorka serii książek o cieniach i blaskach nastoletniego życia Rudolfa Gąbczaka ["Szalone życie Rudolfa" (2002), "Świńskim truchtem" (2004), "Seks i inne przykrości" (2005) i "Tango ortodonto" (2006)], tym razem pokusiła się o wydanie książki, którą jej zawodowa koleżanka - Agnieszka Holland nazwała "polskim Almodóvarem"....