Fantazja o zemście w duchu Tarantino.
Wspaniały język, wciągająca historia, niezwykłe bohaterki, ale trochę mi zgrzyta między wierszami. Walka jest słuszna: z wywłaszczeniami, przemocą domową, chamstwem, bylejakością. Ale napadanie za wygłaszanie poglądów? Oczywiście szkodliwe, ale co jeśli druga strona uzna nasze za szkodliwe? Podglądanie facetów w solarium? No bo facetów, to można. I napad na gościa z laptopem. Nie wiadomo właściwie czemu dostał. Za nic? Może był powód, ale chciałabym wiedzieć jaki. No i lanie bez wytłumaczenia za co chyba jest ciut bezproduktywne. Ale może się czepiam. Sylwia ma wspaniałą umiejętność pokazywania wewnętrznego świata kobiet. I za to uwielbiam jej pisarstwo.

Fantazja o zemście w duchu Tarantino.
Wspaniały język, wciągająca historia, niezwykłe bohaterki, ale trochę mi zgrzyta między wierszami. Walka jest słuszna: z wywłaszczeniami, przemocą domową, chamstwem, bylejakością. Ale napadanie za wygłaszanie poglądów? Oczywiście szkodliwe, ale co jeśli druga strona uzna nasze za szkodliwe? Podglądanie facetów w solarium? No bo facetów,...

Wracam do niej regularnie, a to chyba najlepsza rekomendacja.

Wracam do niej regularnie, a to chyba najlepsza rekomendacja.

Nieobliczalne bohaterki, zaplanowana zemsta, rzut oka na świat patologii, który okazuje się waleczny, bohaterski i ratujący Warszawę przed prawdziwym zepsuciem. Zabawna książka z drugim dnem, świetny styl i przemyślenia nt. przemocy, sytuacji kobiet i współczesnego świata wplecione w historię rodem z Kill Billa.

Nieobliczalne bohaterki, zaplanowana zemsta, rzut oka na świat patologii, który okazuje się waleczny, bohaterski i ratujący Warszawę przed prawdziwym zepsuciem. Zabawna książka z drugim dnem, świetny styl i przemyślenia nt. przemocy, sytuacji kobiet i współczesnego świata wplecione w historię rodem z Kill Billa.

Zemsta, sprawiedliwość, siostrzeństwo i braterstwo krwi mieszają się w tej szalonej i dynamicznej powieści osadzonej w Warszawie.

Zemsta, sprawiedliwość, siostrzeństwo i braterstwo krwi mieszają się w tej szalonej i dynamicznej powieści osadzonej w Warszawie.

Kill Bill w polskim wykonaniu. Bez ceregieli, kopniak w zęby, żelastwem po twarzy, aby tylko powalić na ziemię i charknąć. Takie mają hobby tytułowe cwaniary, kobiety z blokowisk, problemy szarego codziennego dnia załatwiają pięściami i siłą. „Paznokcie połamane od bijatyki, sznyty na nadgarstku jak prywatna mapa rozczarowań życiowych. Do tego mięśnie na ramionach sterczące jak wielkie bułki.” Walczą o sprawiedliwość z całym światem. Wściekle, do upadłego. Z zemsty na życiu ale i na śmierci. Siłą powieści jest z pewnością styl Chutnik, bezpardonowy szał ciętego języka z domieszką ironii, jest barwnie, jest inaczej. Jest to moja druga książka autorki, więc wiedziałam, że to będzie jazda bez trzymanki. Jest tu trochę absurdu - kobieta w zaawansowanej ciąży jako groźny karateka z żądzą mordu w oczach powala rosłych dresiarzy, ale znamy kontekst i przymykamy oko na to szaleństwo.

Kill Bill w polskim wykonaniu. Bez ceregieli, kopniak w zęby, żelastwem po twarzy, aby tylko powalić na ziemię i charknąć. Takie mają hobby tytułowe cwaniary, kobiety z blokowisk, problemy szarego codziennego dnia załatwiają pięściami i siłą. „Paznokcie połamane od bijatyki, sznyty na nadgarstku jak prywatna mapa rozczarowań życiowych. Do tego mięśnie na ramionach sterczące...

Bardzo ciekawa pozycja. Dużo treści w kontekście fabuły, która jest jedynie pretekstem do poważniejszych tematów. Dzięki zgrabnej fabule dobrze się czyta, a dla poszukujących czegoś więcej jest zarówno drugie, jak i trzecie dno :)

Bardzo ciekawa pozycja. Dużo treści w kontekście fabuły, która jest jedynie pretekstem do poważniejszych tematów. Dzięki zgrabnej fabule dobrze się czyta, a dla poszukujących czegoś więcej jest zarówno drugie, jak i trzecie dno :)

Warsiawa nieustannie żąda mitu. W tym z pomocą przychodzą „Cwaniary”, czyli pewnego rodzaju herstoryzacja w duchu łotrzykowskim. Próba zacna, rogata, która zupełnie mnie nie porwała.

Warsiawa nieustannie żąda mitu. W tym z pomocą przychodzą „Cwaniary”, czyli pewnego rodzaju herstoryzacja w duchu łotrzykowskim. Próba zacna, rogata, która zupełnie mnie nie porwała.

Generalnie przełomowa, ale dla mnie tylko przeciętna.

Historia opowiadająca o grupie czterech kobiet, rozliczających mężczyzn ze sprawiedliwości za wszystkie ich przewinienia. Każda z nich ma zupełnie inny rys postaci, inne problemy, inną wrażliwość. Zgrabnie łączą się w jedność podczas planowania jednej z największych akcji w historii ich gangu. I wszystko by było nieźle, tylko książka jest dosyć nierówna. Momentami bardzo mnie nużyła, a zaraz kolejne strony chłonęłam z ogromną ciekawością. Styl też raczej nie każdemu przypadnie do gustu - myślę, że należy się po prostu do niego przyzwyczaić i wbić w jego rytm.

Generalnie przełomowa, ale dla mnie tylko przeciętna.

Historia opowiadająca o grupie czterech kobiet, rozliczających mężczyzn ze sprawiedliwości za wszystkie ich przewinienia. Każda z nich ma zupełnie inny rys postaci, inne problemy, inną wrażliwość. Zgrabnie łączą się w jedność podczas planowania jednej z największych akcji w historii ich gangu. I wszystko by było nieźle,...

To książka o kobietach i dla kobiet, ku przestrodze mężczyzn. Wątek Babci i Bronki na pewno najbardziej zostanie mi w pamięci. Podobnie jak opisy dot. botoksu, wizyty na cmentarzu, plotkowania itp.
Ukazanie Warszawy będzie ciekawe i bardziej zrozumiałe dla osób, które znają Mokotów, niż dla tych, którzy nie mieszkają i nie znają stolicy i jej dzielnic.
Zdecydowanie inny język, narracja i sposób pisania, do którego należy się przyzwyczaić. Podobała mi się, bo lubię czasem przeczytać coś innego, mniej oczywistego, nowego.

To książka o kobietach i dla kobiet, ku przestrodze mężczyzn. Wątek Babci i Bronki na pewno najbardziej zostanie mi w pamięci. Podobnie jak opisy dot. botoksu, wizyty na cmentarzu, plotkowania itp.
Ukazanie Warszawy będzie ciekawe i bardziej zrozumiałe dla osób, które znają Mokotów, niż dla tych, którzy nie mieszkają i nie znają stolicy i jej dzielnic.
Zdecydowanie inny...

Bardzo smutna książka, ale za to jaka prawdziwa... Polecam!!!

Bardzo smutna książka, ale za to jaka prawdziwa... Polecam!!!