Bardzo dobra pozycja, piękna monografia PRL-u, z dobrym tekstem Michała Ogórka i doskonałymi zdjęciami Zenona Żyburtowicza. Fotografie dominują, trudno obok nich przechodzić obojętnie, świetne oko, dla mnie to wręcz zadziwiające, że jeden fotograf ma tyle wspaniałych zdjęć z tego okresu w swoim portfolio. Tekst jest dopełnieniem- ironiczny, z dystansem, pokazuje "zapach" tamtych czasów. Warto- szczególnie dla miłośników fotografii i tych, którzy z sentymentem wspominają tamte czasy.

Bardzo dobra pozycja, piękna monografia PRL-u, z dobrym tekstem Michała Ogórka i doskonałymi zdjęciami Zenona Żyburtowicza. Fotografie dominują, trudno obok nich przechodzić obojętnie, świetne oko, dla mnie to wręcz zadziwiające, że jeden fotograf ma tyle wspaniałych zdjęć z tego okresu w swoim portfolio. Tekst jest dopełnieniem- ironiczny, z dystansem, pokazuje...

Moje niezrozumiałe zamiłowanie do czasów, których nigdy nie dane mi było przeżyć, na pewno wynika po części z tego... że nigdy nie dane było mi ich przeżyć. Mimo wszystko, jest to album, do którego również moi rodzice zaglądają z sentymentem - dzięki świetnej selekcji zdjęć i inteligentnemu, ciętemu komentarzowi Michała Ogórka.

Moje niezrozumiałe zamiłowanie do czasów, których nigdy nie dane mi było przeżyć, na pewno wynika po części z tego... że nigdy nie dane było mi ich przeżyć. Mimo wszystko, jest to album, do którego również moi rodzice zaglądają z sentymentem - dzięki świetnej selekcji zdjęć i inteligentnemu, ciętemu komentarzowi Michała Ogórka.

Cudowny album, w którym znajdują się wspaniałe zdjęcia autorstwa pana Zenona. Dzięki niedługim komentarzom pana Michała Ogórka czuję niedosyt związany z historią PRL-u, dlatego nie pozostaje mi nic innego jak pogooglować i cofnąć się o conajmniej 25 lat w przeszłość.

Cudowny album, w którym znajdują się wspaniałe zdjęcia autorstwa pana Zenona. Dzięki niedługim komentarzom pana Michała Ogórka czuję niedosyt związany z historią PRL-u, dlatego nie pozostaje mi nic innego jak pogooglować i cofnąć się o conajmniej 25 lat w przeszłość.

Urodziłam się w roku 1986. Była to już schyłkowa faza PRL-u. Niewiele pamiętam z tego okresu. Dzięki rodzicom, książkom i telewizji moja wiedza o tych pamiętnych czasach jest dość obszerna. Nie potrafię powiedzieć co mnie pociąga w tamtym okresie historycznym; wiem jedno bardzo mnie fascynuje. Jeśli można tak powiedzieć – jestem jego wielką fanką…

Uwielbiam wszystko, co się wiąże z PRL-em (oczywiście pomijam politykę ówczesnych władz oraz działania służb bezpieczeństwa, które w całości potępiam). Absurdy tamtych czasów przyprawiają mnie o zawrót głowy oraz o duży uśmiech na twarzy. Największą przyjemność sprawia mi oglądanie filmów i seriali z PRL-u. Do moich ulubionych należą: „Dom”, „Daleko od szosy” oraz „Poszukiwany, poszukiwana”. Widziałam je po kilkanaście razy, najważniejsze kwestie znam na pamięć, a gdy znowu pojawiają się w telewizji oglądam je z takim zainteresowaniem, jakbym robiła to po raz pierwszy.

Album „Z prądem…” jest perełką ostatniej dekady PRL-u. O jego znakomitości świadczą przede wszystkim nazwiska twórców. Pan Ogórek – mistrzowski felietonista oraz pan Żyburtowicz – słynny reporter i artysta fotografik. Album został podzielony na dziewięć rozdziałów, z których każdy dotyczy innej sfery życia w PRL-u.

Można się dowiedzieć (albo przypomnieć sobie) jak wyglądał dzień przeciętnego obywatela Polski Ludowej. Jak spędzał czas wolny od pracy, gdzie udawał się na wakacje. Ponadto dowiemy się jak działała propaganda, jak funkcjonowała nowomowa oraz jak Polacy dzielnie starali się żyć zgodnie z absurdami tego okresu. O tych i o wielu innych kwestiach dowiemy się z krótkich notek informacyjnych, a przede wszystkim z przepięknych fotografii, przedstawiających blaski i cienie ostatniej dekady PRL-u.

A więc zajrzyjmy do tego albumu i zacytujmy wspólnie jedno z głównych haseł ówczesnej władzy – „Aby Polska rosła w siłę, a ludzie żyli dostatniej…”. Hmm… wydaje mi się, że czasy te teoretycznie tak odległe, nie do końca przeminęły. Chociażby ta myśl, powraca przy każdych kolejnych wyborach samorządowych i parlamentarnych.

Reasumując – ten album to fantastyczna, niezwykle humorystyczna podróż w czasie oraz w oparach absurdu. Do tego ciekawie wydana. Mnie osobiście aż się łezka w oku zakręciła – troszeczkę ze wzruszenia, a głównie ze śmiechu. Najprzyjemniej ogląda się ten album z bliskimi osobami, można wtedy podyskutować nad niektórymi wątkami. Gorąco polecam – na pewno nie pożałujecie!

Urodziłam się w roku 1986. Była to już schyłkowa faza PRL-u. Niewiele pamiętam z tego okresu. Dzięki rodzicom, książkom i telewizji moja wiedza o tych pamiętnych czasach jest dość obszerna. Nie potrafię powiedzieć co mnie pociąga w tamtym okresie historycznym; wiem jedno bardzo mnie fascynuje. Jeśli można tak powiedzieć – jestem jego wielką fanką…

Uwielbiam wszystko, co...

Z czystym sumieniem można polecić, i to nie tylko miłośnikom PRL-u :) zdjęcia ŚWIETNE, ale co jeszcze bardziej istotne: komentarze do nich niezwykle inteligentne i dowcipne. Jak dla mnie podróż w czasy młodości mojej babci w najlepszym wydaniu :)))

Z czystym sumieniem można polecić, i to nie tylko miłośnikom PRL-u :) zdjęcia ŚWIETNE, ale co jeszcze bardziej istotne: komentarze do nich niezwykle inteligentne i dowcipne. Jak dla mnie podróż w czasy młodości mojej babci w najlepszym wydaniu :)))