,,Wyścig śmierci" porównałabym do jesieni( wtedy własnie rozgrywa się akcja w książce).Niby powiewa delikatnie chłodem przypominając, że nadchodzi sroga zima, a z drugiej strony pobudza nasze wspomnienia o beztroskim lecie i urzeka pięknymi barwami...

Budzące przerażenie i respekt konie wodne nazywane są przez niektórych krwiożerczymi potworami, a Wyścig Skorpiona może okazać się dla niektórych Wyścigiem Śmierci. Czterokrotnym zwycięzcą wyścigu jest dziewiętnastoletni Sean Kendrick(jest on jednym z narratorów książki), który dosiada swego czerwonego ogiera(konia wodnego). Puck Connolly(drugi narrator)jako pierwsza kobieta zamierza wziąć udział w wyścigu i prawdopodobnie jako pierwsza osoba stanie do walki o zwycięstwo na koniu lądowym(przez niektórych błędnie nazywanym kucykiem). Oboje biorą udział w wyścigu, mając poważne powody by go wygrać.

Myślę,że ta książka powinna się spodobać fanom Igrzysk Śmierci oraz miłośnikom koni, ale nie tylko. Przed przeczytaniem tej książki konie były mi obojętne, teraz mam cichą nadzieje,że kiedyś dosiądę pięknego wierzchowca, a na jego grzbiecie poczuję to co Puck Connolly,gdy pędziła przed siebie na swej wiernej przyjaciółce-Dove.

,,Wyścig śmierci" porównałabym do jesieni( wtedy własnie rozgrywa się akcja w książce).Niby powiewa delikatnie chłodem przypominając, że nadchodzi sroga zima, a z drugiej strony pobudza nasze wspomnienia o beztroskim lecie i urzeka pięknymi barwami...

Budzące przerażenie i respekt konie wodne nazywane są przez niektórych krwiożerczymi potworami, a Wyścig Skorpiona może...